Στάση αναμονής με αέρα… επιδοτήσεων τηρούν οι περισσότεροι ελαιοπαραγωγοί της χώρας, καθώς δεν έχουν περάσει παρά μόνον λίγες ημέρες από τότε που εισέπραξαν το τσεκ από την ΕΕ. Για το μέλλον ελπίζουν σε άνοδο της τιμής παραγωγού.

Σε υποτονικά επίπεδα κινείται τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η αγορά του ελαιολάδου στη χώρα μας, με αποτέλεσμα όσοι παραγωγοί διαθέτουν τις κατάλληλες υποδομές και τους ανάλογους αποθηκευτικούς χώρους, να διατηρούν την παραγωγή τους, ελπίζοντας σε αύξηση των τιμών στο μέλλον. Τη συγκεκριμένη τακτική εφαρμόζουν οι παραγωγοί τόσο για το ελαιόλαδο, όσο και για τις βρώσιμες ελιές και όσοι φυσικά διαθέτουν την απαραίτητη τεχνογνωσία και πείρα.
 
Οι τιμές παραγωγού, πάντως, στο τέλος του 2011, όπως ανέφερε στο paseges.gr ο πρόεδρος της ΕΑΣ Μεσσηνίας και μέλος στο ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ, κ. Βασίλης Κοζομπόλης, έφτσαν τα 2,30 ευρώ, ενώ η πληρωμή γίνονταν με τρίμηνη επιταγή.
 
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος των Μεσσηνίων ελαιοτριβέων Αντώνης Κορακάκης τόνισε ότι διαμορφώνεται στο 1,95 ευρώ.
 
Πώς βλέπει την παραγωγή η ICAP
 
Η εγχώρια παραγωγή επιτραπέζιων ελιών υπερκαλύπτει τη ζήτηση ενώ σημαντικό είναι το μέγεθος των εξαγωγών, σύμφωνα με μελέτη της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών της ICAP Group με τίτλο «Ελαιόλαδο – Πυρηνέλαιο – Επιτραπέζιες Ελιές».
 
Η εγχώρια παραγωγή επιτραπέζιων ελιών παρουσίασε αύξηση περίπου 2% την περίοδο 2009/10 ενώ η εγχώρια κατανάλωση επιτραπέζιων ελιών αυξήθηκε κατά 5%.
 
Το μεγαλύτερο μέρος των επιτραπέζιων ελιών που καταναλώνονται στην εγχώρια αγορά διατίθεται σε χύμα μορφή.

Ακόμη, σύμφωνα με ομαδοποιημένο ισολογισμό του κλάδου που συνετάχθη από την ICAP, βάσει αντιπροσωπευτικού δείγματος 29 επιχειρήσεων οι πωλήσεις αυξήθηκαν το 2010 κατά 7,2% καιτο μικτό κέρδος αυξήθηκε κατά 6,8%. Ωστόσο, λόγω υψηλών λειτουργικών εξόδων το συνολικό λειτουργικό αποτέλεσμα των εταιρειών του δείγματος είναι αρνητικό και τα δύο εξεταζόμενα έτη. Ως εκ τούτου το τελικό καθαρό αποτέλεσμα ήταν ζημιογόνο (ελαφρώς βελτιωμένο το 2010/2009).

Σύμφωνα, επίσης με την ICAP, οι περισσότερες επιχειρήσεις αναπτύσσουν έντονη εξαγωγική δραστηριότητα ενώ έντονος είναι ο ανταγωνισμός.

«Στις διεθνείς αγορές οι ελληνικές επιχειρήσεις τυποποίησης επιτραπέζιων ελιών αντιμετωπίζουν έντονο ανταγωνισμό από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες διαθέτουν ισχυρά εμπορικά σήματα και έχουν αποσπάσει σημαντικά μερίδια αγοράς. Επίσης, ενισχυμένος είναι και ο ανταγωνισμός από τρίτες χώρες (κυρίως μεσογειακές) οι οποίες διαθέτουν τα προϊόντα τους σε χαμηλότερες τιμές», δήλωσε η Διευθύντρια Οικονομικών - Κλαδικών Μελετών της ICAP Group, κ. Σταματίνα Παντελαίου.
 
Εντείνεται ο ανταγωνισμός
 
Το ελληνικό ελαιόλαδο, οι παραγωγοί αλλά και οι συνεταιριστικές οργανώσεις, ωστόσο, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνον την οικονομική κρίση, αλλά τον ολοένα αυξανόμενο διαθνή ανταγωνισμό.
 
Σύμφωνα με στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα, αποκαλύπτεται ότι οι ελληνικές εξαγωγές ελαιόλαδου σήμερα υστερούν όχι μόνο έναντι των αγορών της Ισπανίας ή της Ιταλίας αλλά και έναντι χωρών που πωλούν βιολογικό λάδι σε πολύ ψηλές τιμές.
 
Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, το Μαρόκο επιδιώκει διπλασιασμό της παραγωγής ελιάς μέχρι το 2015 και των εξαγωγών του σε ελιές έως το 2018.
 
Η χώρα παράγει 60.000 τόνους επιτραπέζιων ελιών και 120.000 τόνους ελαιόλαδου ετησίως, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιόλαδου, ενώ η ελαιοπαραγωγή είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της μαροκινής οικονομίας όπου απασχολείται προσωπικό 400.000 ατόμων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει το Μαρόκο στην αγορά της Κίνας.
 
Από τον Απρίλιο του 2010 μία μαροκινή επιχείρηση διανέμει τα προϊόντα της σε περισσότερα από 25 ξενοδοχεία πέντε αστέρων, ενώ το 2011 σχεδιάζει να εισχωρήσει στην αγορά του Πεκίνου και του Χονγκ Κονγκ.
 
Στην τιμή των 7,5 ευρώ πωλούνται οι συσκευασίες μισού λίτρου παλαιστινιακού ελαιόλαδου συμβατικής γεωργίας στην αγορά της Γαλλίας. Οι συσκευασίες είναι προσεγμένες και η τοποθέτηση του προϊόντος έχει γίνει σε θέση που εύκολα είναι θεατή από τους καταναλωτές.
 
Αλέξανδρος Μπίκας/paseges.gr

2012-01-07