Τραγικό… δυο φορές
Την πληροφορία περί εσκεμμένης ρίψης... υγρών καθαριστικών για την διευκόλυνση ελιγμών και επιδείξεων, εξετάζει η Τροχαία για το τραγικό δυστύχημα στα Αϊ – Βασιλιώτικα
Ανείπωτος θρήνος στα Αϊ – Βασιλιώτικα για τον άδικο χαμό του παιδιού. Δύσκολες ώρες και για τους συγγενείς και φίλους της νεαρής κοπέλας που τραυματίστηκε. Σκηνές που δεν περιγράφονται. Σαν αυτές που κάθε φορά εκτυλίσσονται, όταν, συχνά – πυκνά στα μέρη μας, έχουμε και από ένα τροχαίο δυστύχημα. Άλλοτε με αυτοκίνητο, συχνότερα με μηχανές. Η ζώνη ασφαλείας και το κράνος αποτελούν, δυστυχώς, άγνωστες έννοιες πολλές φορές. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που σήμερα θα ήταν κοντά στην οικογένεια και στους φίλους του αν έκαναν χρήση. Όσο για τους τραυματισμούς, τα έχουμε ξαναπεί: Μια βόλτα στην ορθοπεδική κλινική του νοσοκομείου Αγρινίου, οποιαδήποτε μέρα και ώρα, θα σοκάρει… και ίσως πείσει. Δεκάδες παιδιά με σπασμένα κεφάλια και πόδια, με λάμες, με κακώσεις. Παιδιά που στο Στρατό θα είναι «γιωτάδες», παιδιά που θα υποφέρουν μια ζωή. Παιδιά, που καταστρέφουν τη ζωή και το μέλλον τους, πολύ συχνά μόνο και μόνο για να κάνουν επιδείξεις και κόντρες.
Η πληροφορία ότι οι επικίνδυνοι ελιγμοί που το όχημα του πρόσφατου δυστυχήματος έκανε στα Αϊ – Βασιλιώτικα δεν οφείλονται σε κάποια μηχανική βλάβη του αυτοκινήτου, αλλά στα υγρά καθαριστικά που εσκεμμένα είχαν ριφθεί στο δρόμο, ακριβώς για να διευκολυνθούν οι ελιγμοί και οι επιδείξεις, δεν διασταυρώνεται επισήμως, στο πλαίσιο της προανάκρισης για την εξακρίβωση των αιτιών, όμως, ερευνάται απ’ την Τροχαία Αγρινίου. Και αν διαπιστωθεί πως αυτή ήταν η αιτία (η πρακτική πάντως συνηθίζεται, μαθαίνουμε, στη συγκεκριμένη περιοχή), τότε πράγματι αυτό το παιδί «πήγε»… τζάμπα! Προκύπτει όμως, ταυτόχρονα, άλλης τάξεως και μεγέθους θέμα. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα δεκάδες ατυχήματα που έχουν καταγραφεί με έφηβους πρωταγωνιστές που «απλά» έκαναν κόντρες, σούζες, ελιγμούς, επιδείξεις. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις το αν υπάρχει ή όχι δίπλωμα οδήγησης ή άδεια κυκλοφορίας – πινακίδες, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Το ουσιώδες είναι πως δεν υπάρχει ωριμότητα, κυκλοφοριακή αγωγή, συναίσθηση των κινδύνων, συνείδηση της πραγματικότητας.
Υπάρχει αντίθετα μια άκρως επικίνδυνη λογική, η οποία συχνά πηγάζει και εκπορεύεται απ’ την ίδια την οικογένεια. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που γονείς έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν εντονότατα στις υπηρεσίες Τροχαίας, επειδή αυτές έκαναν τη δουλειά τους, εφάρμοσαν το νόμο, «έγραψαν» τους ανήλικους καμικάζι και κατέσχεσαν ίσως τα μηχανάκια, προστατεύοντας αυτά τα παιδιά. Να θυμίσουμε και την κατάληψη σε γυμνάσιο Δημοτικής Ενότητας του Αγρινίου… σε συμπαράσταση συμμαθητών που τους έγραψε η Τροχαία!!!
Το πρόβλημα συνεπώς είναι βαθύτερο. Και δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί, αν πρώτα δεν αποκτήσουμε τον κοινό νου και αν, ως κοινωνία, δεν ωριμάσουμε.
Φώτης Μπερίκος
Εφημερίδα ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
agriniopress.gr
