Μαθητής Γυμνασίου, χτύπησε τον καθηγητή του
Χάθηκε εντελώς το μέτρο στα σχολεία, νέο κρούσμα ξυλοδαρμού καθηγητή από μαθητή σε Γυμνάσιο στο Αγρίνιο. Τον πέταξε στις λάσπες και τον χτύπησε!
Από την εφημερίδα «Συνείδηση»
Η κοινωνική αποσάρθρωση στο σχολικό περιβάλλον. Ανησυχητική έξαρση στα φαινόμενα παρακμής. Να πάρουν θέση οι φορείς της εκπαίδευσης και να αναλάβουν πρωτοβουλίες αντιμετώπισής τους
Τα φαινόμενα παρακμής που τόση έξαρση παρουσιάζουν φέτος τα σχολεία μας, τα οποία και η Συνείδηση φρόντισε να αναδείξει με την έναρξη της σχολικής περιόδου, λαμβάνουν πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Θα λέγαμε μάλιστα ότι αναπτύσσονται άκρως επικίνδυνα φαινόμενα, που θέτουν σε αμφισβήτηση την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία, ακυρώνουν το ρόλο του σχολείου και του εκπαιδευτικού, αναδεικνύουν δε το μέγεθος της σύγχυσης που υπάρχει στην κοινωνία.
Αυτή τη φορά μιλάμε για την απρόκλητη επίθεση μαθητή γυμνασίου σε καθηγητή – υποδιευθυντή του σχολείου, η οποία συνοδεύτηκε απ’ τους μώλωπες στο πρόσωπο του καθηγητή και την ευθεία απειλή απ’ τον μαθητή ότι… θα τον πετύχει έξω!
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Συνείδηση» το περιστατικό έλαβε χώρα προ ολίγων ημερών εντός του συγκεκριμένου γυμνασίου στο Αγρίνιο και όλα ξεκίνησαν όταν ο μαθητής για λόγους που μόνο ο ίδιος γνωρίζει, άρχισε να σπρώχνει τον καθηγητή του, να τον εκτοπίζει πιο σωστά, πέφτοντας πάνω του και να τον απωθεί.
Αυτό επαναλήφθηκε μέχρι που ο καθηγητής έπεσε κάτω, στα λασπόνερα του αύλειου χώρου. Και σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ ήταν τόσο προκλητική η στάση και η συμπεριφορά του μαθητή, που αντέδρασε ακόμη και ο εν λόγω καθηγητής, τον οποίο και άπαντες (συνάδελφοί του καθηγητές, γονείς, μαθητές και όλοι όσοι τον γνωρίζουν) περιγράφουν ως έναν πράο και γλυκομίλητο άνθρωπο, πρόθυμο πάντα να συνδράμει, να συμβουλεύσει, να συμπαρασταθεί.
Το αποτέλεσμα ήταν ο μαθητής να σηκώσει τα χέρι και να χτυπήσει τον καθηγητή, εξαπολύοντας ευθείες απειλές όπως προαναφέραμε.
Σε άλλο σχολείο του Δήμου Αγρινίου, όμορης Δημοτικής Ενότητας αυτή τη φορά, υπήρξε ανάλογο επεισόδιο, πολύ πιο ήπιων χαρακτηριστικών όμως.
Στην εν λόγω περίπτωση ο μαθητής περιορίστηκε σε χυδαία εξύβριση προς τον καθηγητή του.
Αυτά τα περιστατικά εξίσωσης του μαθητή με το δάσκαλο, ισοπέδωσης των ρόλων τους, αλλά και κάθε έννοιας σεβασμού, ήθους και αξιοπρέπειας, χρίζουν ασφαλώς κοινωνιολογικής προσέγγισης. Όσα άγχη όμως και αν κουβαλά ο μαθητής σήμερα, όσες κακές προσλαμβάνουσες και αν έχει, δεν μπορεί και δεν πρέπει να δικαιολογηθούν τέτοιες συμπεριφορές.
Και έχουμε την αίσθηση ότι πρέπει να πιάσουμε το νήμα απ’ την αρχή, πριν είναι πολύ αργά. Να δούμε ξανά το ρόλο της οικογένειας, την ευθύνη του γονέα, που συχνά διαμαρτύρεται και καταγγέλλει το σχολείο που τιμωρεί το παιδί του, αντί να ασχοληθεί μ’ αυτό και με τη διαπαιδαγώγησή του.
Να δούμε τον ίδιο το ρόλο του εκπαιδευτικού, που συχνά εξαντλείται στη διεκπεραίωση του ωρολογίου προγράμματος και που μετατρέπει το σχολείο σε δημόσια υπηρεσία.
Να δούμε την ευθύνη του Συλλόγου Γονέων, αλλά και του συνδικαλιστικού οργάνου των εκπαιδευτικών (πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να σχολιάσουμε τα της ανακοίνωσης της Β΄ ΕΛΜΕ για τον καθηγητή που συνεπλάκη με μαθητή).
Φυσικά, θα πρέπει να επαναπροσεγγίσουμε και το ρόλο του μαθητικού συμβουλίου… Και το λέμε αυτό διότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις αντιδράσεων σε μια λογική κακώς εννοούμενης αλληλεγγύης σε συμμαθητές που τιμωρήθηκαν (με εξαιρετικά μεγάλη επιείκεια κατά κανόνα) επειδή υπέπεσαν σε σοβαρό παράπτωμα.
agriniopress.gr
2012-02-09
