Αποδράστε στον Φενεό - Η ιστορία της Ζήρειας ξεκινά από εδώ...

Ο δήμος Φενεού βρίσκεται στο νομό Κορινθίας, σε υψόμετρο 700 μέτρων και περιλαμβάνει τα δημοτικά διαμερίσματα της Γκούρας (που είναι και η έδρα του δήμου) της Μοσιάς, του Μεσινού, Ματίου, της Aρχαίας Φενεού (Καλύβια), του Στενού, της Φενεού (Συβίστας), του Πανοράματος και του Ταρσού (Κάτω - Άνω Ταρσός).
Καστανιά
Σκαρφαλωμένη στα 1.100 μέτρα, ξεδιπλώνει τις χάρες της στις πλαγιές της Ζήρειας. Το όνομά της το πήρε από τα δάση με καστανιές που υπήρχαν γύρω από το χωριό. Σήμερα θεωρείται ιδανικό καταφύγιο ειδικά για ζευγάρια, λόγω της ρομαντικής εικόνας που προβάλλει. Διαθέτει παραδοσιακούς ξενώνες και ταβέρνες. Μια από τις ωραιότερες γωνιές του χωριού είναι το σημείο που βρίσκεται η πηγή Τρίκρηνα, με τις τρεις βρύσες που σύμφωνα με τη μυθολογία εκεί οι νύμφες έλουζαν το θεό Ερμή όταν ήταν μικρός.
Φενεός – Λίμνη Δόξα
Ορεινός οικισμός που βρίσκεται σε υψόμετρο 340 μέτρων και αποτελείται από τους οικισμούς Βίλια και Λούζι. Δυτικά του χωριού βρίσκονται ό,τι απέμεινε στο πέρασμα του χρόνου από το ναό του Ασκληπιού, τα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης και του Ιερού της Άρτεμης. Εντυπωσιάζει με το πέπλο πρασίνου που σε πολλά σημεία μοιάζει να σκεπάζει τον ουρανό. Αναμφισβήτητα το ομορφότερο σημείο του χωριού είναι η πέτρινη πλατεία του, όπου το καμπαναριό είναι κτισμένο πάνω σε ένα πλάτανο. Το χωριό έχει σήμερα γύρω στους 350 κατοίκους.
Απέναντι από την Αρχαία Φενεό και στρίβοντας αριστερά, στον ανηφορικό δρόμο, άλλο ένα πανέμορφο χωριό κλέβει την παράσταση, το Πανόραμα. Βρίσκεται κτισμένο στο ψηλότερο σημείο της περιοχής και προσφέρει υπέροχη θέα. Το καλύτερο σημείο για να θαυμάσετε την ομορφιά του είναι όπως ανεβαίνετε μετά την Καστανιά. Έξω από το χωριό υπάρχει κάστρο από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Αφού έχουμε περάσει την Αρχαία Φενεό, σε απόσταση αναπνοής μας περιμένει, για να μας ανταμείψει με την ομορφιά της η λίμνη Δόξα. Η εικόνα της θα παραμείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη σας. Ο χώρος μπερδεύεται με το χρόνο και ίσως να πιστέψετε ότι ξαφνικά βρεθήκατε στην Ελβετία. Τιρκουάζ νερά, καταπράσινα βουνά με χιονισμένες βουνοκορφές, έλατα, το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου μέσα στη λίμνη και το εντυπωσιακό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, βαμμένο κόκκινο μέσα στο σφιχταγκάλιασμα των ελάτων, συνθέτουν μια εικόνα μοναδική, μια εικόνα αξεπέραστης φυσικής ομορφιάς και αγαστής συνεργασίας ανθρώπου και φύσης.
Σας προτείνουμε να κάνετε τον γύρω της λίμνης, αφού την περιτριγυρίζει δρόμος πολύ καλής βατότητας και να κατεβείτε για λίγο από το αυτοκίνητο ώστε να απολαύσετε την ηρεμία που θα σας προσφέρει το μαγικό αυτό τοπίο. Μπορείτε ακόμα να δοκιμάσετε να ψαρέψετε κατά μήκος της λίμνης ή και να κατασκηνώσετε. Η λίμνη είναι τεχνητή και κατασκευάστηκε πριν από λίγα χρόνια για να βοηθήσει στην άρδευση και τη σωστή καλλιέργεια των αγρών της περιοχής. Στη δυτική πλευρά της λίμνης, πάνω σε μια χωμάτινη λωρίδα, βρίσκεται κτισμένο το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου ή και Παλαιομονάστηρο, όπως λέγεται, αφού εκεί ήταν κτισμένο από τον 14ο αιώνα το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Το μοναστήρι κτίστηκε εν συνεχεία στην απέναντι πλευρά, σε υψόμετρο 1.000 περίπου μέτρων, το 1693 και ανακατασκευάστηκε το 1754, έπειτα από πυρκαγιά που το είχε καταστρέψει πριν λίγα χρόνια. Κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821 λειτούργησε ως αρχηγείο της Φιλικής εταιρείας που με επικεφαλής τον Θ. Κολοκοτρώνη έγιναν πολλές συνεδριάσεις οπλαρχηγών από την Κορινθία και την Αρκαδία. Ξεχωρίζει στο φυσικό περιβάλλον χάρη στην φρουριακή του αρχιτεκτονική και το κόκκινο χρώμα των προσόψεών του.
Αν θέλετε να έχετε μια πανοραμική θέα της λίμνης και της ευρύτερης περιοχής, σας προτείνουμε να επισκεφτείτε το μοναστήρι για να θαυμάσετε τις ιστορικές τοιχογραφίες του. Η λίμνη Δόξα, η Γκούρα και τα Τρίκαλα είναι οι περιοχές με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα σε όλη την ορεινή Κορινθία. Η απόσταση από το Μεσινό μέχρι τη λίμνη είναι γύρω στα 11 χλμ.
Γκούρα
Επιστρέφοντας από τη λίμνη Δόξα στο Μεσινό, ο δρόμος συνεχίζει περνώντας από το κεφαλοχώρι της περιοχής, τη Γκούρα. Δημιουργήθηκε από κατοίκους που άφησαν τον Φενεό και τα γειτονικά χωριά στη διάρκεια των Ορλωφικών το 1770. Είναι η έδρα του Δήμου Φενεού, τη συναντάμε σε υψόμετρο 950 μέτρων και σήμερα έχει μόνιμο πληθυσμό γύρω στους 400 κατοίκους.
Η Γκούρα αναδύει μια πηγαία φυσική ομορφιά, προσφέρει ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με απαράμιλλη γραφικότητα. Η πλατεία της είναι μια από τις ομορφότερες της περιοχής όπου δεσπόζει ο πετρόκτιστος ναός των Ταξιαρχών. Στο πάνω μέρος της πλατείας συναντάμε το παραδοσιακό καφενείο του Μπεκιάρη, ενώ κοντά υπάρχουν και αρχοντικά από τον 19ο αιώνα, όπως αυτά των Οικονόμου και Κούρτη.
Από την Γκούρα μπορείτε επίσης να απολαύσετε την θέα της κοιλάδας του Φενεού, ενώ θα βρείτε και πολλά καταστήματα που πουλούν παραδοσιακά προϊόντα, όπως τυριά, χυλοπίτες, γλυκά του κουταλιού, κρασιά κ. ά.
Στενό
Το Στενό, με υψόμετρο 840 μέτρα, βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της Ζήρειας. Ο επισκέπτης μπορεί να κάνει μια στάση να ξεδιψάσει στη βρύση του χωριού που πηγάζει από τις σάρκες του πλατάνου της πλατείας, ευφυές τέχνασμα των κατοίκων, και να φάει στη μοναδική ψησταριά του χωριού. Αφήνοντας πίσω και το Στενό, ο δρόμος βόρεια που ακολουθεί την κοίτη του Όλβιου ποταμού προσφέρει στον οδηγό την απόλαυση σπορ οδήγησης σε μια θαυμάσια άσφαλτο μέσα από το ελατόδασος.
Άνω και Κάτω Ταρσός
Πρόκειται για ορεινούς οικισμούς σε υψόμετρο 1050 μέτρων, που βρίσκονται δυτικά του νομού, στις ανατολικές πλαγιές του Χελμού.
Φθάνοντας μετά τον Φενεό στον Κάτω Ταρσό, στρίβουμε αριστερά σε χωματόδρομο, για να βρεθούμε μετά από περίπου 2 χλμ. στην Πελοποννησιακή εκδοχή των Μετεώρων. Τεράστιοι, κάθετοι βράχοι ορθώνονται μπροστά μας, στις αποχρώσεις κίτρινου και καφέ. Εκεί, ανάμεσα στη σμίξη δύο βράχων, είναι κτισμένο το μοναστήρι - εκκλησάκι της Παναγίας των Βράχων. Θεωρείται από τα πλέον ιδιαίτερα σε όλη την Ελλάδα. Το παλαιό αυτό μοναστήρι είναι σήμερα εγκαταλελειμμένο, αλλά αξίζει να το επισκεφθείτε για να θαυμάσετε την αρχιτεκτονική του αλλά και τη θέα που προσφέρει από τον εξώστη.
Επιστρέφοντας στον Κάτω Ταρσό, ξεκινάει ο ανηφορικός δρόμος που οδηγεί στον Άνω Ταρσό. Και τα δύο αυτά χωριά το χειμώνα είναι σχεδόν ακατοίκητα και παρ’όλη την παραδεισένια φύση που τα περιβάλλει, σου προκαλούν το αίσθημα της απομόνωσης. Από τον Άνω Ταρσό, ο ανηφορικός χωματόδρομος συνεχίζει απτόητος. Μην σας αποθαρρύνει η δυσκολία της διαδρομής, η ερημιά και οι πιθανές πτώσεις βράχων. Το εγχείρημα είναι δύσκολο και απαιτεί το μέγιστο της προσοχής και των οδηγικών ικανοτήτων σας. Η φύση που περιβάλλει αυτό το δρόμο είναι πραγματικός παράδεισος. Πυκνά δέντρα, σπάνια λουλούδια αλλά και κάποιο άγριο ζώο που μπορεί να βρεθεί στο δρόμο σας, όπως αλεπούδες, νυφίτσες, λαγοί, θα επιβιώσουν το απόλυτο τετ α τετ με την παρθένα φύση.