ΝΗΣΙΑ ΧΩΡΙΣ... αυτοκίνητα, χωρίς μεγάλα ξενοδοχεία και ατελείωτα rooms to let, χωρίς φασαρία, χωρίς πολυκοσμία.

Ο Καστός και ο Κάλαμος, 20 λεπτά με το πλοίο από την Αιτωλοακαρνανία, είναι η καλύτερη απεξάρτηση από την πολύβουη ζωή της πόλης και των τουριστικών θερέτρων.

Τα δύο νησάκια, που ανήκουν διοικητικά στο νομό Λευκάδας, ζουν κυρίως το καλοκαίρι όταν οι αυτοεξόριστοι κάτοικοι επιστρέφουν για να χαρούν τη δροσιά των δέντρων, τις τιρκουάζ παραλίες και πάνω απ` όλα την ηρεμία του τόπου.

Κάλαμος

Ο Κάλαμος είναι ένα νησί με πολλές ιδιαιτερότητες. Είναι μικρό σε έκταση με ένα βουνό που φτάνει τα 780 μέτρα, έχει ένα πυκνό και μεγάλο δάσος και πολλές μικρές και απομονωμένες παραλίες για μπάνιο. Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία από αυτές, το Ασπρογυάλι, πήγαινε και ο Ωνάσης με την Τζάκι. Είναι κατάλληλο για απομόνωση, περπάτημα και ηρεμία.

Τα χωριά του νησιού, πνιγμένα στο πράσινο, και ο Κάλαμος, το μεγαλύτερο, από το οποίο πήρε το όνομά του το νησί, δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακόμα και στο λιμάνι υπάρχουν πλατάνια. Τρία πανέμορφα δέντρα υψώνονται αγέρωχα δίπλα στη θάλασσα και προκαλούν τον θαυμασμό του επισκέπτη. Εκεί θα βρουν καταφύγιο τα πουλιά που τιτιβίζουν ασταμάτητα, στον παχύ ίσκιο τους θα καθίσουν τα παιδιά με τα ποδήλατα και οι παρέες που θα ξεμείνουν ώς αργά με μια μπίρα στο χέρι.

Ο παράδεισος του πεζοπόρου

Την ημέρα το λιμάνι γίνεται ο κεντρικός σταθμός μεταφορών του νησιού διότι στον Κάλαμο, σχεδόν όλοι, μετακινούνται μέσω θαλάσσης. Στην προβλήτα πάνε και έρχονται τα γιοτ, το είδος του τουρισμού που συντηρεί το νησί, και οι ντόπιοι χρησιμοποιούν τις δικές τους βάρκες για να πάνε για μπάνιο σε κάποια από τις πολλές μικρές παραλίες του νησιού ή να επισκεφθούν την διπλανή στεριά και να κάνουν τα ψώνια τους. Στο λιμάνι εντοπίζεται το επίκεντρο της νυχτερινής ζωής του νησιού, αφού εκεί στήθηκαν τα μαγαζιά για διασκέδαση και φαγητό.

Το θετικό που προκύπτει από την προτεραιότητα που έχει δοθεί στις θαλάσσιες μεταφορές είναι ότι έχουν μείνει οι δρόμοι άδειοι από τα αυτοκίνητα. Στο νησί υπάρχουν μερικά ημιφορτηγάκια για τις ανάγκες καθαριότητας και τις μετακινήσεις των κατοίκων αλλά κανένα λεωφορείο ή ταξί που θα μπορούσε να νοικιαστεί. Τους επισκέπτες φροντίζει ο Πάνος, ένα από τα παιδιά του νησιού που εξυπηρετεί με το αυτοκίνητο της κοινότητας, αν βέβαια του ζητηθεί.

Ετσι, είναι ο παράδεισος του πεζοπόρου και η ενδεικνυόμενη διαδρομή είναι φυσικά ο δρόμος που ενώνει τον Κάλαμο με τον έτερο κατοικήσιμο χωριό του νησιού, την Επισκοπή, που τον χειμώνα φιλοξενεί λιγότερο από 10 ανθρώπους.

Ενα εντυπωσιακό πευκοδάσος

Ανάμεσα στα δύο αυτά χωριά υπάρχει ένα εντυπωσιακό πευκοδάσος που ο επισκέπτης διασχίζει εύκολα με τα πόδια - η διαδρομή από το ένα χωριό στο άλλο είναι μόνο μιάμιση ώρα στον μοναδικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Η περιοχή γύρω από την Επισκοπή έχει πολλή υγρασία οπότε η βλάστηση εδώ είναι οργιώδης. Οι φτέρες υψώνονται μέχρι δύο μέτρα και να είναι τόσο κοντά η μια στην άλλη που να φτιάχνουν έναν αδιαπέραστο φράκτη. Πιο κάτω, τα αγκαθωτά βάτα είναι τόσο πυκνά και πολλά που επίσης απαγορεύουν την πρόσβαση. Ετσι, σε πολλά σημεία κοιτάμε ψηλά στις κορυφές των δέντρων για να δούμε το δάσος και η εικόνα από τα διαφορετικά είδη δέντρων που μοιάζει να σφιχταγκαλιάζονται είναι μαγευτική.

Κλαδιά από ελιές, «φλερτάρουν» με τα κυπαρίσσια, τα πεύκα και τα δέντρα της δάφνης. Μέχρι και αμυγδαλιές είδαμε να ξεπροβάλλουν σε κάποιο σημείο, ενώ αλλού συναντήσαμε τα περίφημα Χρυσόξυλα, όπως τα λένε οι ντόπιοι. Ενα δέντρο που οι απολήξεις των ψηλότερων κλαδιών του μοιάζουν με ξύλινα λουλούδια, στις αποχρώσεις του λευκού και το κόκκινου.

Περπατώντας 20 λεπτά σε αυτή τη διαδρομή φτάσαμε στο Κάστρο και κατεβήκαμε το υπέροχο μονοπάτι προς τις τρεις από τις ωραιότερες παραλίες του Καλάμου. Τον Μύλο, την Δάφνη και τον Πόρο. Σε αυτές υπάρχει πρόσβαση από την στεριά, αν και όχι τόσο εύκολη για του ηλικιωμένους. Οι παραλίες όμως έχουν καταγάλανα νερά, το γνωστό λευκό βότσαλο και αν καθίσετε στην σωστή γωνία θα έχετε και ίσκιο από νωρίς το απόγευμα.

Το Κάστρο είναι ένας οικισμός που ζει μόνο το καλοκαίρι και έχει πάρει το όνομά του από το πανέμορφο και παρατημένο κάστρο που υπάρχει εκεί. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου που χτίστηκε το 1854, είναι πεντακάθαρο και περιποιημένο. Βλέπετε η κα Αντωνία, η γειτόνισσα, το φροντίζει κάθε καλοκαίρι.

Οσο πλησιάζουμε τον Κάλαμο η βλάστηση αραιώνει και γίνεται πια ένα αληθινό πευκοδάσος προσπελάσιμο και κατάλληλο για πικ-νικ.

Αν πάλι κάποιος δεν έχει όρεξη για πεζοπορίες μπορεί να νοικιάσει ένα θαλάσσιο ταξί και να πάει σε μια ερημική ακτή. Πάντως, η πιο κοντινή παραλία στο χωριό Κάλαμος είναι η Αγραπιδιά που έχει επίσης άσπρο βότσαλο και βαθιά, γαλάζια νερά. Βρίσκεται σε απόσταση δέκα λεπτών με τα πόδια από το λιμάνι και την προτιμούν οι περισσότεροι κάτοικοι του Καλάμου, ενώ υπάρχει και μια ταβέρνα για τους πεινασμένους. Σε αυτό τον οικισμό, που γειτνιάζει με τη θάλασσα, τα εσπεριδοειδή, οι αμυγδαλιές, οι ροδιές, ακόμα και τα πηγάδια στα παλιά σπίτια βρίσκονται λίγα μέτρα από το κύμα. Το νερό και η βλάστηση σε ένα τόσο μικρό νησί είναι μοναδικός συνδυασμός.

Καστός

Ο Καστός είναι λιγότερο εντυπωσιακός από τον Κάλαμο και έχει κρυφές χάρες. Τις όμορφες παραλίες, την ησυχία, τους αιωνόβιους ελαιώνες και τον μαΐστρο που δροσίζει το λιμάνι το καλοκαίρι. Εδώ τα αυτοκίνητα είναι επίσης λίγα, κινούνται στους περιφερειακούς κοινοτικούς και αγροτικούς δρόμους και μόνον όταν χρειάζεται να μεταφερθούν υλικά για μια οικοδομή ή να κουβαληθούν στα σπίτια οι οικοσκευές και τα ψώνια που ήρθαν με το καΐκι. Αποτέλεσμα;

Ενα μοναδικό μέρος να ηρεμήσει κανείς, μια ευκαιρία να αδειάσει το μυαλό από τον βόμβο της πόλης και να ξεχαστεί ακούγοντας μόνο τα πουλιά, τα τζιτζίκια και το κύμα.

Ο μοναδικός οικισμός φιλοξενεί περίπου 35 μόνιμους κατοίκους, αλλά το καλοκαίρι, τα σπίτια γεμίζουν κόσμο, οι αυλές ασβεστώνονται και τα αγριόχορτα ξεριζώνονται για να μπουν κηπευτικά. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες στον Καστό φτιάχνουν συχνά το δικό τους κηπάκο γιατί εδώ δεν υπάρχει ούτε μπακάλικο για να πάρουν τα βασικά. Για τους επισκέπτες όμως υπάρχουν τρία εστιατόρια και ένα μαγαζί για ποτό και σουβλάκι.

Και εδώ το βασικό μέσο για να γυρίσει κανείς το νησί είναι η βάρκα και τα πόδια. Στον Καστό, όμως, όλες οι παραλίες είναι προσβάσιμες στους περιπατητές. Σε 20 με 50 λεπτά περπάτημα από τον αγροτικό δρόμο, μπορείτε να βρεθείτε σε καταπληκτικές ακτές με το γνωστό λευκό βότσαλο και τα καταγάλανα νερά. Στην παραλία Λίμνη που είναι η μεγαλύτερη και πιο μακρινή, υπάρχει σκιά για να προφυλαχθείτε από τον ήλιο. Αν πάλι έχετε έρθει ημερήσια εκδρομή προτιμήστε την Καλάδα που είναι κοντινή.

Αξίζει να περπατήσει κανείς το νησί γιατί η γη του Καστού είναι γεμάτη πέτρα και ελιές. Ο ελαιώνας εδώ είναι ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Δέντρα πανέμορφα, αιωνόβια και γόνιμα, παρά την ηλικία τους. Κορμοί τεράστιοι, σμιλεμένοι από τον χρόνο που συναγωνίζονται σε ηλικία τις ξερολιθιές.

ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ
Από Κάλαμο 07.00, 11.30, 13.00.
Από Μύτικα 08.00, 13.00, 14.00.
Μπορεί να λειτουργήσει απογευματινή γραμμή με ώρες αναχώρησης 17.00 από Κάλαμο και 18.00 από Μύτικα. Η διαδρομή Μύτικας - Κάλαμος διαρκεί 30 λεπτά και Μύτικας - Καστός μιάμιση ώρα. Για να επιβεβαιώστε τα δρομολόγια, καλέστε στην κοινότητα Καλάμου 26460 91100, και στην κοινότητα Καστού στο 26460 91484

kathimerini.gr

2012-07-05