ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑ»  ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
                         ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ “FRANA”

Την Κυριακή, 16 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 8 μ.μ. στην «Καταφυγή»-Παλαιό Μητροπολιτικό Μέγαρο (πρώην ΝΕΛΕ), στην Κεντρική Πλατεία Λευκάδας, η Ελληνοαμερικανίδα ζωγράφος “FRANA” εκθέτει έργα της και μετέχει με προσφορές έργων της στο φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης. Την έκθεση με θέμα:  «Κάνε την Τέχνη Ανθρωπιά», διοργανώνει το Γραφείο Σχολικής Συμβούλου Φιλολόγων Λευκάδας και το ΚΕ.ΣΥ.Π. Λευκάδας σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη. Η έκθεση εγκαινιάζεται την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 2013.

                            Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΦΡΑΝΑ 
         

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΤΗΣ    
               ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ

Γεννήθηκα στην Αμερική το 1974 από γονείς Ελληνοαμερικανούς. Σπούδασα στην Αμερική Humanities στο Emory College of Arts and Sciences-με έμφαση στην αρχαία ελληνική τέχνη. Στην Αμερική μυήθηκα αρχικά και σε όλα τα πρωτοποριακά κινήματα τέχνης. Και έπειτα ταξίδεψα-και ταξιδεύω συχνά- στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου. Στο Παρίσι πήρα μαθήματα ιστορίας της σύγχρονης ζωγραφικής και Κοινωνιολογίας της Τέχνης. Διδάσκω Ιστορία και Κοινωνιολογία της Τέχνης. Αγάπησα νωρίς την Ελλάδα και την τέχνη της: κλασική, βυζαντινή, νεοελληνική τέχνη και ναϊφ. Έζησα την Ορθοδοξία. Αγάπησα αργότερα την ελληνική φύση, το φως το ελληνικό, τη βυζαντινή δύση. Έζησα στα ταξίδια μου πολλές φορές την ελληνική ανατολή σαν μια εμπειρία Γένεσης. Ένιωσα την ομορφιά και την ελευθερία κι αυτή θέλω να εκφράσω στα αφαιρετικά έργα μου. ΝΑΙ στην αφαίρεση, γιατί δεν βάζει όρια και περιορισμούς στη σκέψη, στη φαντασία. Ταξίδεψα και ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο-στην Ελλάδα κάθε τρία χρόνια σχεδόν. Συμμετέχω σε εικαστικά συμβάντα και συνέδρια για την τέχνη. Μ’αυτό τον τρόπο έκαμα γνωριμίες και απόκτησα φίλους –προπάντων στην Ελλάδα. Τη Λευκάδα τη «συνάντησα» πρώτη φορά μαζί με τον Στάμο,  στην Αμερική. Κι έπειτα, χρόνια μετά, γνώρισα καλύτερα τη Λευκάδα μέσω μιας συνάντησης σε επιστημονικό συνέδριο με τις συμβούλους εκπαίδευσης  Βιβή και Άννα Κοψιδά, υπέροχους ανθρώπους και φίλους πια.
  
Φιλοτέχνησα το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου «Αγωνία Επιβίωσης» (Agony of Survival) του Σπύρου Βρεττού στην αγγλική γλώσσα, που κυκλοφορεί στην αμερικανική αγορά. Πίνακάς μου, με τίτλο «Κόρφος Λευκαδίτικης Γης» κοσμεί το εξώφυλλο ενός βιβλίου που επιμελείται η Δρ.Βιβή Κοψιδά. Έχω παραχωρήσει επίσης έργα μου σε χαρτόνι για αφίσες και προγράμματα πολιτιστικών εκδηλώσεων στις συμβούλους εκπαίδευσης, Βιβή και Άννα Κοψιδά.
  
Πιστεύω πως η ζωγραφική-η τέχνη γενικότερα-δεν μπορεί να είναι εκκεντρικότητα, ούτε μια διάστροφη ευρηματικότητα, ένας σκανδαλώδης ερεθισμός. Η τέχνη υποτάσσεται πάντα στην ομορφιά και στις μεταμορφώσεις της. Μέρος και ουσία αυτής της ομορφιάς είναι η ανθρωπιά, στην κοσμική και τη θρησκευτική της προπάντων εκδοχή. Και η αντίσταση στο κακό, από όπου κι αν προέρχεται. Μόνον έτσι η τέχνη εμπεριέχει όραμα: για τη φύση, για τον άνθρωπο. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει από τις σταθερές αξίες στην τέχνη. Τα υπόλοιπα είναι υλικά προϊόντα-ή μάλλον υποπροϊόντα- προς κατανάλωση.
  
Αυτή η ιδέα της μεταμορφούμενης ομορφιάς, ταυτόσημης με την ανθρωπιά, είναι που  με παρωθεί να ζωγραφίζω, αυτήν την ιδέα ενσπείρω στα έργα μου. Πιστεύω πως η τέχνη δεν ανήκει σε όσους μπορούν ακριβά να την αγοράζουν. Ανήκει δικαιωματικά σε όσους έχουν τον ψυχισμό να μετέχουν στον κόσμο της, να αναζητούν και να βρίσκουν σ’αυτήν μέρος από την ομορφιά και την καλοσύνη που ο κόσμος γύρω τους τούς έχει αποστερήσει. Γι’αυτό πολύ συχνά-και με διάφορες ευκαιρίες και σε πολλά μέρη του κόσμου, συμμετέχω αθόρυβα σε χειρονομίες ανθρωπιάς. Μια από αυτές είναι και η παρούσα που διοργανώθηκε έπειτα από σχετικές συζητήσεις που είχαμε με τις συμβούλους εκπαίδευσης Βιβή και Άννα Κοψιδά και εντάχθηκε στο γόνιμο και συνεχές φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς σας . Ήξερα πως θα υπάρξουν πολλές δυσκολίες πρακτικές και οικονομικές. Και η μεγαλύτερη, που μου είναι αδύνατον να παρευρίσκομαι ανάμεσά σας με τη φυσική μου παρουσία. Υπάρχουν όμως άξιοι διαμεσολαβητές της τέχνης και της παρουσίας μου, και τα κατάφεραν θαυμάσια. Άλλωστε ό,τι μετράει περισσότερο είναι οι φωνές και η ποίηση της αληθινής τέχνης. Ο καλλιτέχνης είναι απλώς μια διαμεσολάβηση κι αυτός…
Εύχομαι σε όλους σας την αισιοδοξία που υπόσχονται οι μέρες των Χριστουγέννων και τη συνεχή δύναμη της πάλης για το καλό στον κόσμο. Αυτή μπορεί να είναι μια άξια για όλους τους ανθρώπους «παγκοσμιοποίηση». Με τους θερμούς χαιρετισμούς και τις καλές ευχές μου ΦΡΑΝΑ.