Η Όπερα «Αντιγόνη» τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Κάρολου Παπούλια.

Τα έσοδα από τα εισιτήρια της παράστασης θα διατεθούν για την αγορά 70.000 γευμάτων για υποσιτισμένα παιδιά, μέσω των προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Η μοναδική αυτή παράσταση διοργανώνεται από την Εταιρία Πολιτιστικής Ανάπτυξης «Ίμερος».

Η όπερα «Αντιγόνη» ανεβαίνει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 30 Μαρτίου 2011 σε επίσημη πρώτη. Αποτελεί ένα νέο έργο που συνέθεσε ο κ. Θεόδωρος Στάθης και εξελίσσεται σε δύο πράξεις με την αλληλουχία 15 σκηνών. Πρόκειται για μια όπερα που βασίζεται στο έργο του Σοφοκλή, μεταφρασμένο στα νεοελληνικά. Βασικά της στοιχεία είναι η πρωτότυπη δύναμη του αφηγηματικού σκηνικού της ελληνικής τραγωδίας σε μουσική και δραματουργική σύλληψη η οποία αναδεικνύει το σύνθετο τρόπο με τον οποίο η αρχαία ελληνική τραγωδία συνδέεται με την όπερα.

Η Όπερα αποτελεί μουσικό θεατρικό είδος, μια μουσική σύνθεση που περιλαμβάνει συγχρόνως και σκηνική δράση, γεγονός που την συνδέει με την τραγωδία που είναι ένα δραματικό είδος, μια αναπαράσταση επί σκηνής με λόγο ποιητικό που παριστάνεται ενεργά και δεν απαγγέλλεται. Η σκηνική δράση της όπερας βασίζεται σε ένα μελοποιημένο κείμενο, το ονομαζόμενο λιμπρέτο (libretto). Η μουσική είναι συνεχής με σκοπό τη δραματοποίηση των γεγονότων και των δρώντων προσώπων στη σκηνή.

Η «Αντιγόνη», «η βασίλισσα των τραγωδιών», είναι αυτή που, εδώ και 2.500 χρόνια, μέσα από τη γλώσσα μιας παλαιότερης εποχής δίνει στην ανθρωπότητα τα πιο καίρια και τα πιο επίκαιρα μηνύματα για την δικαίωση της ανθρώπινης ιδιότητας και τις υποσχέσεις ελευθερίας. Η τραγωδία έχει στην πραγματικότητα ως θέμα της μια σύγκρουση. Οι ήρωες αναλαμβάνουν έναν υπέρτατο αγώνα ενάντια σε δυνάμεις που τους αντιμάχονται, και τις περισσότερες φορές, δίκαια ή άδικα, συντρίβονται. Οι ήρωες δεν είναι άγιοι. Κάνουν λάθη, το πάθος τους τυφλώνει. Πολλές φορές είναι παράφοροι και βίαιοι. Όλοι τους όμως έχουν θάρρος και είναι υψηλόφρονες. Με τον αγώνα τους παρουσιάζουν την απίστευτη δύναμη που έχει ο άνθρωπος να αντιστέκεται στη δύναμη της Μοίρας και μέσα στη δυστυχία να προβάλλει το ανθρώπινο μεγαλείο.

Ο τραγικός ήρωας αγωνίζεται να γίνει καλύτερος ο κόσμος ή να έχουν οι άνθρωποι περισσότερο θάρρος και γαλήνη στη ζωή. Με το διαχρονικό της λόγο και κεντρική την ιδέα της προάσπισης των άγραφων νόμων απέναντι στους νόμους της πολιτείας, έχει πολλά να μας διδάξει για την βαθιά αδερφική αγάπη, που φτάνει στην αυτοθυσία, με τις προεκτάσεις της στην καθολική αγάπη και στον ανθρωπισμό, το έντονο αίσθημα του δικαίου. Αυτές είναι μερικές από τις ιδέες που αναδεικνύονται στο έργο του Σοφοκλή.

Πολύ εύστοχα , λοιπόν, ο κος Θεόδωρος Στάθης χρησιμοποιεί την “Αντιγόνη” του Σοφοκλή και με όχημα τις αξίες που πρεσβεύει τη μεταφέρει στη σύγχρονη εποχή όπου μέσα από τη ματιά του δημιουργού φαίνεται να είναι πιο διαχρονική κι επίκαιρη από ποτέ. Σήμερα, παρ’ όλο που τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει ο άνθρωπος είναι διαφορετικά, οι ρίζες του “κακού” αλλά και οι λύσεις είναι κοινές.. Είναι η ηρωική ψυχή που δεν ανέχεται την αδικία και τον παραλογισμό, την υπεροψία και την ύβρη της εξουσίας. Είναι όμως παράλληλα και η ευθύνη που φέρει ο καθένας μας ξεχωριστά και η στάση που κρατάμε απέναντι στα προβλήματα. Η πρόοδος χάρισε στον άνθρωπο αγαθά, τον έκανε όμως σκλάβο της κατανάλωσης. Θεμελιακές αξίες της ζωής, όπως η ελευθερία, η δημοκρατία, ο ανθρωπισμός, παραγνωρίζονται και αυτές ακριβώς έρχεται να μας αναδείξει η νέα όπερα και προπάντων να θέσει προβληματισμούς με ατομικές, πολιτικές και κοινωνικές επεκτάσεις.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος καταβάλλει μία επίπονη προσπάθεια για να συντηρήσει τις μεγάλες αξίες. Είναι όμως ένας πόνος και μία καταστροφή η οποία δεν έχει ως αποτέλεσμα το χαμό και την αποσύνθεση, αλλά την λύτρωση, την εξύψωση και την ανασύσταση της προσωπικότητας. Αξίζει όλοι εμείς σήμερα, να λάβουμε το μήνυμα του έργου, να το ενσωματώσουμε στις κοινωνικές δομές και να το κάνουμε βίωμα σύμφωνα με το οποίο θα κρίνουμε και θα απαντάμε δυναμικά στις προκλήσεις των καιρών. Στο πρόσωπο της Αντιγόνης αναγνωρίζουμε την ακατάβλητη ηθική αντίσταση του ανθρώπου εναντίον της αυθαιρεσίας και της βίας, που ασκεί κατά κανόνα η ανεξέλεγκτη πολιτική εξουσία αλλά και η δική μας συχνά συνενοχή καθώς με τη σιωπή και την αδιαφορία συναινούμε στη διαιώνιση του προβλήματος. Πρέπει, λοιπόν, ο καθένας να αναλογιστεί τις ευθύνες του. Και αυτό ακριβώς μας βοηθάει η συγκεκριμένη όπερα να κάνουμε. Ο κος Στάθης, ένας πολιτικός με μεγάλη και σημαντική πορεία στα κοινά και παράλληλα με έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες δημιουργεί ένα έργο που αποκτά ιδιαίτερη σημασία δεδομένης και της ιδιότητας του. Η σύγκρουση του ηθικού νόμου με το κρατικό δίκαιο, όπως βλέπουμε στην ενδοξότερη τραγωδία του Σοφοκλή, είναι ένα σύνηθες κοινωνικό, αλλά και πολιτικό φαινόμενο των καιρών μας. Σε καθημερινή βάση βλέπουμε πως συγκρούονται αυτά τα δύο στοιχεία, που στιγματίζουν τις σημερινές κοινωνίες τις οποίες και τελικά φθείρουν. Με το έργο αυτό, λοιπόν, ο δημιουργός μας καλεί όλους σε δράση ενώ ταυτόχρονα θέλει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα αλληλεγγύης. Ίσως αυτό που έχουμε περισσότερο ανάγκη αυτήν τη στιγμή...

 Σκηνοθέτης του έργου είναι ο πολυβραβευμένος Νεοϋορκέζος, Lee Breuer, ενώ πρωταγωνιστούν η Νίνα Λοτσάρη (σοπράνο) στο ρόλο της Αντιγόνης, ο Διονύσης Σούρμπης (βαρύτονος) στο ρόλο του Κρέοντα, ο Δημήτρης Καβράκος (μπάσος) στο ρόλο του Τειρεσία, η Ελένη Δάβου, (μεσόφωνος) στο ρόλο της Ισμήνης, ο Κωνσταντίνος Κληρονόμος (τενόρος) στο ρόλο του Αίμωνα και ο Δημήτρης Σιγαλός (τενόρος) στο ρόλο του Φύλακα, Αγγελιοφόρου & Εξάγγελου. Τη μουσική προετοιμασία και τη διεύθυνση της χορωδίας έχει αναλάβει η Δέσποινα Στεφανίδου, τις χορογραφίες η Έρση Πήττα και τα κοστούμια η Άννα Μαχαιριανάκη.

Εισητήρια θα βρείτε στα ταμεία του Μεγάρου Μουσικής, Βασ. Σοφίας και Κόκκαλη 1, ή για αγορα με πιστωτική στο 210- 7282333

megaron.gr