Το μήνυμα του Μητροπολίτη Λευκάδας και Ιθάκης για τα Χριστούγεννα

Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,

Ἕνα μόνο γεγονός μένει ἀνεξίτηλο καί πάντα νέο μέσα στήν ἱστορία τῶν μεγάλων γεγονότων, πού τό ἕνα διαδέχεται τό ἄλλο καί πού βυθίζονται στό πέρασμα τοῦ χρόνου καί σβήνονται καί χάνονται. Εἶναι τό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Εἶναι τό γεγονός πού τραγούδησαν οἱ Οὐρανοί καί τό λυτρωτικό μήνυμα ἔφερε στή γῆ ὁ Ἄγγελος ὅτι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ».
Αὐτό τό γεγονός ἑορτάζει «σήμερον» ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία, καί μᾶς προσκαλεῖ νά τό ζήσουμε δυνατά, νά μποῦμε μέσα στήν ἀτμόσφαιρα πού δημιουργεῖ, νά σταθοῦμε καί μεῖς εὐλαβικά, σάν τούς ποιμένες, μπροστά στή φάτνη καί μέ θαυμασμό, ὅπως οἱ Μάγοι, ἐνώπιον τοῦ Θείου Βρέφους.
Ἐγεννήθη ὁ Σωτήρ. Ἔκλινε οὐρανούς καί ἦλθε στή γῆ «καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Ἔλαβε σάρκα καί ὀστά ἀπό τήν ἀειπάρθενον Μαρίαν καί παρουσιάστηκε ἀνάμεσά μας ὡς ὁ «Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου».
Τοῦτο τό θαῦμα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ προανήγγειλαν, μέ κάθε λεπτομέρεια, ἑκατοντάδες χρόνια ἐνωρίτερα οἱ Προφῆται. «Ἰδοῦ ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καί τέξεται Υἱόν καί καλέσουσι τὸ ὄνομα Αὐτοῦ Ἐμμανουήλ».
Μέ τήν σάρκωσή Του ὁ Χριστός δέν ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπο μέ μία ἐξωτερική ἐνέργειά Του, ὅπως ὅταν τόν ἔπλασε, ἀλλά τόν προσλαμβάνει καί τόν ἀγκαλιάζει. Δέν ἀνορθώνει ἁπλῶς τήν ἀνθρώπινη φύση, ἀλλά τήν περιβάλλεται μέ ἀπερίγραπτο τρόπο καί ἐνώνεται καί ταυτίζεται μαζί της. Γεννιέται συγχρόνως Θεός καί ἀνθρωπος, ἀπό γυναῖκα βέβαια, ὥστε νά πάρη πίσω ἐκεῖνο τό δημιούργημά Του, τό ὁποῖο πρῶτο ὁ πονηρός Τοῦ ἔκλεψε, ἀπό παρθένο ὅμως γιά νά καταστήση τόν ἄνθρωπο νέο, δηλαδή μέτοχο τῆς νέας ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος προσέφερε στόν Υἱό τοῦ Θεοῦ τό πανάγιο σῶμα Της γιά νά ἐνανθρωπήση. Μέ τό νά γίνη μητέρα τοῦ Δημιουργοῦ, ἡ Παναγία ἔγινε ἀληθινά Θεοτόκος καί Βασίλισσα ὅλων τῶν δημιουργημάτων.
Ἀδελφοί μου καί Παιδιά μου,
Κατά τούς ἁγίους Πατέρες, αὐτό πού συνέβη σωματικά στήν Παναγία, αὐτό γίνεται πνευματικά καί σέ κάθε ἕναν τοῦ ὁποίου ἡ ψυχή παρθενεύει, εἶναι δηλαδή καθαρή ἀπό πάθη. Ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος μία φορά γεννήθηκε κατά σάρκα, θέλει νά γεννιέται πάντοτε ἀπό ἐμᾶς κατά πνεῦμα διά τῶν ἀρετῶν. Ὡστόσο εἷναι ἀνάγκη, τό ἀπαιτοῦν ἰδιαίτερα οἱ καιροί μας, νά ξαναγεννηθεῖ ὁ Χριστός, ὄχι βέβαια σέ Σπήλαιο καί Φάτνη, ἀλλά στίς καρδιές μας∙ στίς καρδιές ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ Χριστός πρέπει νά μπεῖ ὡς Σωτήρας καί Λυτρωτής στή ζωή μας, στίς οἰκογένειές μας, στό Ἔθνος μας. Παντοῦ. Ἀλλά γιά νά γίνει αὐτό χρειάζεται ν` ἀνοίξουμε τίς καρδιές μας, νά τίς κάνουμε Φάτνη καθαρή, γιά νά μπορέσει ὁ Χριστός νά γεννηθεῖ μέσα σέ αὐτήν. Γιατί ἔχει γιά ὅλους, ὄχι κάτι νά πεῖ, ἀλλά πολλά. Ἐπειδή εἶναι μοναδικός καί ἀναντικατάστατος Σωτήρας μας.
Καί μαζί μέ τούς ὕμνους τῶν παιδιῶν, τῶν ποιμένων, τῶν μάγων καί τῶν ἀγγέλων θά γιορτάσουμε τά φετινά Χριστούγεννα, ὡς ἀρχή τῆς σωτηρίας μας, ψάλλοντες μέ ἕνα στόμα καί μία καρδιά:

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη
ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»

Εὐχόμενος πρός τόν Νηπιάσαντα Κύριο γιά ὅλους σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΣΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
† Ὁ Λευκάδος καί Ἰθάκης Θ ε ό φ ι λ ο ς