
Ενημέρωση από την Ιερα Μητροπολις Λευκάδος και Ιθάκης
ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ
Την ερχόμενη ΚΥΡΙΑΚΗ, 23 Οκτωβρίου, εορτή του Αγίου Αποστόλου ΙΑΚΩΒΟΥ του ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ, πρώτου Επισκόπου Ιεροσολύμων θα τελεσθεί στήν Ιερά Μονή Φανερωμένης Λευκάδος, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας π. Θεοφίλου, η αρχαιοπρεπής ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ, η οποία τελείται 1 ή 2 φορές τον χρόνο, έξω από το Ιερό Βήμα, κατενώπιον του λαού, ενώ η μετάληψις των αχράντων μυστηρίων γίνεται κατά την αρχαία τάξη και για τα λαϊκά μέλη της Εκκλησίας, δηλ. ξεχωριστά το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.
Ο Όρθρος θα ξεκινήσει στις 6:30 π.μ και κατόπιν η Θεία Λειτουργία στις 8:00 π.μ.
Καλούμαστε όλοι οι Χριστιανοί σε αυτή την ιδιαίτερη λειτουργική σύναξη, για να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι μαζί συναποτελούμε την Εκκλησία, με επικεφαλής τον Επίσκοπο, έχοντας εν μέσω ημών τον Χριστό, ο οποίος θυσιάζεται για την σωτηρία μας και παρατίθεται «εις βρώσιν και πόσιν τοις πιστοίς».
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Πρός
Τόν ἱερό κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Λευκάδος καί Ἰθάκης
Ἀγαπητοί Πατέρες καί προσφιλεῖς ἀδελφοί ἐν Κυρίῳ,
Μέσα σέ μιά δύσκολη στιγμή τοῦ κόσμου∙ σέ μιά ὀδυνηρά κρίσημη «περιπέτεια» τῆς πατρίδος μας γιορτάζουμε τό μεγάλο ἱστορικό γεγονός τῆς ἀντίστασης τῶν Ἑλλήνων κατά τῶν εἰσβολέων Ἰταλῶν καί Γερμανῶν. Μέ δοξολογίαις καί ἄλλες ἐκδηλώσεις καλούμαστε νά ἀναβαπτισθοῦμε στήν ἱερή παρακαταθήκη «τοῦ τιτάνιου ἀγώνα», ὅπως τόν χαρακτηρίζει ὁ Λευκάδιος ποιητής Ἄγγελος Σικελιανός, τοῦ 1940. Ἑνός ἀγώνα, πού τότε σημάδεψε τήν ἱστορία καί σημαδεύτηκε ἀπό τήν ἱστορία. Ἔγινε μυστική δύναμη ἱερῆς διδαχῆς καί φωτεινός δείχτης πορείας.
Εἶναι δυνατή ἡ φωνή τοῦ ποιητή Ὀδυσσέα Ἐλύτη ὅταν, διαπιστώνοντας τό ποιοτικό μέγεθος τῆς ἀξίας ἐκείνου τοῦ ἀγώνα, διετύπωνε ἐκφραστικά:
«Τοῦ κόσμου ἡ πιό σωστή στιγμή σημαίνει: Ἐλευθερία, Ἕλληνες μέσ’ τά σκοτάδια δείχνουν τό δρόμο: Ἐλευθερία.».
Ἑνωμένος ὁ Ἑλληνισμός∙ ὄρθιος καί σταθερός, παρά τήν φτώχεια καί τίς πολλές δυσκολίες, συντάχθηκε κάτω ἀπό τό ἱερό λάβαρο τοῦ ΟΧΙ, πού, αἰφνιδιαστικά καί δίχως χρονοτριβή, ἐξέφρασε ὁ τότε Πρωθυπουργός τῆς πατρίδος μας. Ἡ ἐσωτερική μυστική δύναμη, πού ἕνωνε καί στήριζε τόν Ἑλληνισμό∙ πού γρανίτωνε ἀποφασιστικά τήν θέλησή του κί ἔσπρωχνε στόν δρόμο « τοῦ ὑπέρτατου χρέους» ἥταν ἡ ἀγωνία τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ τόπου.
Αὐτή ἡ ἀγωνία, πού, ὅπως ἡ σπίθα κρυφοζεῖ στήν χόβολη, ζοῦσε στίς καρδιές τοῦ λαοῦ μας. Καί δέν ἥταν ἀνθρώπινο ἐπινόημα, ἀλλά Θεανθρώπινος ἀνασασμός. Ἡ ἀγωνία τῆς ἐλευθερίας μέ τήν οὐσιαστική διπολική της μορφή, πού φλόγισε τίς ἀνένταχτες καί ἀδούλωτες καρδιές τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 40∙ πού λειτούργησε σάν παρορμητική δύναμη ἀγώνα ἐκμηδενίζοντας τίς δυσκολίες∙ ὑποτιμώντας τούς κινδύνους καί ἀψηφώντας τήν τέλεια ἐξοπλισμένη πολεμική μηχανή τοῦ εἰσβολέα καί τό πλῆθος τῶν στρατιωτῶν του, ἀποτελούσε τήν ἱερή καί πολύτιμη κατάθεση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Ἡ ἱστορία, ὅσο καί ἄν βέβυλες καρδιές ἐπιχειροῦν συστηματικά νά τήν ἀκρωτηριάσουν ἀπό τό ἱερό κύτταρο τῆς ἀλήθειας της, παραμένει ἀποκαλυπτική. Θεωρεῖ τήν Ἐκκλησία τόν Μωϋσῆ τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων. Μέσα στό φόβο καί τήν ἀγωνία τῆς πρώτης μέρας τοῦ ἀμυντικοῦ μας πολέμου θά ἀκουστεῖ ἡ φωνή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρύσανθου. Καί ὁ Ἑλληνισμός, θ’ ἀνασάνει ἐλπιδοφόρα.
Ἡ Ἑκκλησία εὐλογεῖ ὅπλα τά ἱερά καί πέποιθεν ὅτι τά τἐκνα τῆς πατρίδος εὐπειθοῦν εἰς τό κέλευσμα Αὐτῆς καί τοῦ Θεοῦ καί θά σπεύσουν, ἐν μιά ψυχῇ καί καρδία νά ἀγωνισθοῦν ὑπέρ βωμῶν καί Ἐστιῶν καί τῆς ἐλευθερίας καί τιμῆς καί θά συνεχίσουν, οὕτω, τήν ἀπ’ αἰώνων πολλῶν ἀδιάκοπον σειρά τῶν τιμίων καί ἐνδόξων ἀγώνων καί θά προτιμήσουν τόν ὡραῖον θάνατον ἀπό τήν ἄσχημον ζωήν τῆς δουλείας».
Δέν ἥταν μονάχα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Κληρικοί κάθε βαθμοῦ, λαϊκοί βαθειά θρησκευόμενοι, ὅλοι ἀφουγκράστηκαν τό ἐπαναστατικό σάλπισμα τῆς Ἐκκλησίας καί συντάχθηκαν στό μεγάλο ἀγώνα. Οἱ δύσκολες καιρικές συνθῆκες∙ ἡ ἔλλειψη πολεμοφοδίων καί πολεμικοῦ ὑλικοῦ∙ ὁ χειμώνας ὁ ὁποῖος στά βουνά λειτουργοῦσε φονικά καί στίς θάλασσες τό κῦμα κάλυπτε τά ἀδύναμα καί μικρά μας πολεμικά πλοῖα, δέν μπόρεσαν νά ἀδυνατήσουν τό ὑψηλό φρόνημα τοῦ λαοῦ μας. Ἡ καταφυγή τους στήν πονεμένη «Παναγία τοῦ σαράντα» ἀποτελοῦσε ἐκεῖνες τίς τραγικές ὧρες τήν μόνη καί σημαντική παρηγοριά τους.
Πέρα ἀπό τήν μαρτυρική πρώτη γραμμή τοῦ πολέμου ὅπου ἀρκετοί κληρικοί παραβρέθηκαν στηρίζοντες, ἐξομολογοῦντες καί κοινωνοῦντες τοῦς ἀγωνιστές, στίς πόλεις καί τά χωριά τό ἱερό καί αἱματοβαμμένο ράσο παρέμεινε σημαία ἐλευθερίας∙ φλάμπουρο ἀντίστασης καί κιβωτός σωτηρίας τοῦ δοκιμαζομένου Ἐλληνισμοῦ. Ὁ ἁπλός παπᾶς, ὁ ταπεινός καλόγερος, ὁ εὐλογημένος ἱεροκήρυκας, ὁ πονεμένος Ἐπίσκοπος, ὅλοι τους γίνανε ἄμβωνες ἐλευθερίας∙ χαρακώματα ἀντίστασης∙ ταμεῖα φιλανθρωπίας. Ἔγιναν τά κεριά, πού φλογισμένα φώτιζαν καί στήριζαν τόν λαό μας στήν ἐφιαλτική ὁδοιπορία τῆς ἐθνικῆς τοῦ ἀνηφόρας.
Μεγάλος ὁ ἀριθμός τῶν ἱερωμένων, πού αὐτοθυσιαστικά προσέφεραν γιά τήν σωτηρία τοῦ λαοῦ καί τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας ὅτι εἶχαν καί δέν εἶχαν. Ἡ ἱστορία διασώζει πολλά ὀνόματα. Γιά νά παραμείνουν, μαζί μέ τούς λαϊκούς ἀγωνιστές, ἡ ἀτίμητη ἀλυσίδα τῆς ἀντίστασης τοῦ σαράντα.
Θά θέλαμε τούτη τήν μεγάλη καί ἱερή στιγμή νά σημειώσουμε τήν ἀπάντηση πού ἔδωσαν στούς δημίους τους, λίγο πρίν ὁ θάνατος ἀγκαλιάσει τά μαρτυρικά τους κορμιά, δύο Ὀρθόδοκοι κληρικοί. Ὁ τρόπος τῆς θυσίας τους ἀποκαλύπτει τήν ἐσωτερική δύναμη μέ τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας διαχρονικά ἐμπλουτίζει τίς ὑπάρξεις τῶν παιδιών της.
-«Χτυπᾶτε. Εἶμαι Ἕλληνας παπᾶς. Πεθαίνω γιά τόν Χρίστο καί τήν πατρίδα» φώναξε στούς βασανιστές του ὁ μάρτυρας ἰεροκήρυκας Κοζάνης π. Ἰωακείμ Λιούλας. « Τά μυστικά τῆς πατρίδος μου θά τά πάρω μαζί μου στόν τάφο». Καί τά μυδράλια σκόρπισαν στήν γύρω περιοχή τό ταλαιπωρημένο σῶμα του γιά νά γίνει λίπασμα ἐλευθερίας.
-«Μ’αὐτά τά ἐγκλήματα πού κάνετε ἡ Γερμανία δέ θά νικήσει. Ζήτω ἡ Ἑλλάς « ἔκραξε, λίγο πρίν ὁ θάνατος κλείσει τό στόμα του, ὁ Παπᾶ Κώστας Κούστας, ἀπό τό Νυμφαῖο τῆς Φλώρινας.
Ἀγαπητοί Πατέρες καί ἀδελφοί!
Ἡ ἱστορία μας, ἀμάραντη καί αἱμάτινη, διδάσκει. Ἰδιαίτερα σ’ αὐτή τήν ἄγρια ἐποχή τῆς ἀνάδελφης λογικῆς καί τῆς ἄφιλης ταχτικῆς. Μᾶς διδάσκει καί μᾶς καλεῖ νά ζήσουμε τό παράδειγμα τῶν «ματωμένων ράσων». Παράδειγμα ἀγώνα καί ἀγωνίας ἐνότητος καί ποιοτικῆς ἐλευθερίας. Μέσα στήν στοργική καί ζωηφόρα ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως τότε, θά μπορέσουμε νά διασώσουμε τήν ταυτότητά μας καί νά διαφυλάξουμε τήν ἱστορία καί τήν ἐλευθερία μας. Ἔτσι δέν θά εἴμαστε οἱ κυρτώμενοι ζητιάνοι στίς αὐλές τῶν ἄσπονδων φίλων μας, ἀλλά οἱ διαχρονικά ἀνθηροί πνευματικοί καί ἠθικοί αἱμοδότες τῶν λαῶν.
Ιερα μητροπολις Λευκαδος και Ιθακης
311 00 λευκας - τηλ. 2645022415 – φαξ. 2645025354
2011-10-19