Ο 17άχρονος γκαρντ της Δόξας Λευκάδας, Θεόδωρος Ιωακειμίδης μιλάει στο gazzetta.gr για τη φάση που σημάδεψε τη σύντομη μπασκετική ζωή του, λυπάται που δεν πρόλαβε τον Διαμαντίδη και εξηγεί τον λόγο που... ευτυχώς δεν έχει Facebook!

Στα 17 του χρόνια (σ.σ. γεννημένος στις 14/12/1999), ο Θεόδωρος Ιωακειμίδης έγραψε την πρώτη συμμετοχή του στην Basket League. Και μάλιστα, όχι σε οποιονδήποτε αντίπαλο αλλά απέναντι στον Παναθηναϊκό! Ένα παιδί που σε λίγους μήνες θα ζήσει την αγωνία των Πανελληνίων ως μαθητής της Γ` Λυκείου, ξεπέρασε αμέσως την... κρυάδα και μάλιστα σκόραρε στο ντεμπούτο του. Ας όψεται ο Νίκος Παππάς, που τον έστειλε στη γραμμή των βολών, μέσα σε αποθέωση από τον κόσμο της Λευκάδας!

Ο νεαρός γκαρντ μίλησε στο gazzetta.gr για την καλύτερη εμπειρία της μπασκετικής ζωής του, αποκάλυψε την κουβέντα με τον Παππά και τις οδηγίες του Χάρη Μαρκόπουλου, ξεκαθαρίζοντας τις αρχές της ζωής του.

Από τα Μαθηματικά και τα Αρχαία, βρέθηκες να έχεις απέναντί σου τον Παναθηναϊκό! Πως βίωσες αυτά τα δευτερόλεπτα στο γήπεδο;
«Δεν είναι λίγο πράγμα να έχεις απέναντί σου τους παίκτες που βλέπεις στην τηλεόραση, τα πρότυπά σου, εκείνους που θαυμάζεις και θέλεις να τους μοιάσεις! Ξαφνικά τους έζησα δίπλα μου, ήμασταν μαζί, αντίπαλοι στο ίδιο γήπεδο! Η συγκίνηση ήταν τεράστια. Ένα παιδί στην ηλικία μου παίζει αντίπαλος με τον Καλάθη, τον Μπουρούση και τον Γκιστ. Ε, δεν μας έκανε τη χάρη ο Διαμαντίδης, δεν τον πρόλαβα (γέλια)».

Μένει, λοιπόν, 1.5` για το φινάλε και ο κόουτς Μαρκόπουλος σου κάνει νόημα να σηκωθείς! Η καρδιά ήταν στη... θέση της εκείνη την ώρα;
«Χτυπούσε σαν τρελή! Είπα από μέσα μου "ΟΚ, ήλθε η ώρα μου". Τώρα θα με δουν όλοι! Ο κόουτς με έστειλε στην αρχή να κάνω λίγο ζέσταμα και όλοι οι συμπαίκτες μου με εμψύχωναν για την μεγάλη στιγμή. Ο κόσμος έκανε σαν τρελός όταν μπήκα! Ίσως οφείλεται στο ότι είμαι και ο μοναδικός Λευκαδίτης στην ομάδα. Προσπαθούσα να χαμογελάω ώστε να μην φανεί το άγχος και η αγωνία μου. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα τελικά...»

Τι σου είπε ο προπονητής σου πριν σε βάλει στο παιχνίδι;
«Μου είπε "Έλα,πάμε!". Δεν με έβαλε μέσα για να δείξω κάτι. Το παιχνίδι είχε ήδη κριθεί, δεν περίμενε κανείς κάτι από εμένα, ούτε θα άλλαζα τη ροή του αγώνα. Ο κόσμος περίμενε να δει ένα δικό του παιδί στο γήπεδο απέναντι στον Παναθηναϊκό και ο προπονητής μου έδωσε την ευκαιρία. Δεν έχεις απέναντί σου κάθε μέρα αυτούς τους παίκτες... Εύχομαι σε όλα τα παιδιά της ηλικίας μου να το ζήσουν»

Τι ακριβώς έγινε με τον Νίκο Παππά;
«Με το που μπήκα στην επαναφορά, τον χτύπησα φιλικά, όπως κάνουν όλοι οι παίκτες. Εκεί ο Νίκος γύρισε και μου είπε "που `σαι ρε μάγκα!". Στην επόμενη φάση πήγα να τον περάσω, μου έκανε φάουλ και πήγα στις βολές. Έχασα την πρώτη και γέμισα άγχος! Είπα μέσα μου πως πρέπει να βάλω τη δεύτερη! Δεν με έστειλε τζάμπα ο Νίκος στις βολές (γέλια). Την έβαλα και μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος. Ένιωσα μεγάλη χαρά, όλος ο κόσμος περίμενε να σκοράρω. Καταλαβαίνεις τι ακολούθησε!».

Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες μετά το παιχνίδι;
«Οι γονείς μου! Ήταν και οι δυο πολύ συγκινημένοι. Ευτυχώς, λοιπόν, που δεν έχω Facebook, καταλαβαίνετε τι θα γινόταν, έτσι; Εντάξει, τώρα περιμένω να πάω στο μάθημα και να δω τους συμμαθητές μου. Περιμένω τα πειράγματά τους».

Μπορεί ένα παιδί 17 χρονών να συνδυάσει τα μαθήματα με το μπάσκετ σε μια ομάδα που αγωνίζεται στην Basket League;
«Ναι, μπορεί. Χρειάζεται καλή οργάνωση του χρόνου. Τα μαθήματα είναι προτεραιότητά μου κι αυτό δεν το ξεχνάω. Στόχος μου είναι να περάσω στη Γυμναστική Ακαδημία στην Αθήνα και να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Θέλει δουλειά. Δουλειά, προετοιμασία και υπομονή. Εξάλλου, οι γονείς μου επιμένουν ότι προέχουν τα μαθήματά μου!».

20:26:46

2016-11-09