Δύο χρόνια χωρίς τον Κώστα
Στις 20 Ιουνίου συμπληρώνονται δύο χρόνια από τότε που “έφυγε” ο Κώστας Σαλαπάτας. Για το λόγο αυτό η οικογένειά του θα τελέσει μνημόσυνο στη μνήμη του που θα γίνει το πρωί του Σαββάτου 16 Ιουνίου στην Ι.Μ. Παναγίας Φανερωμένης.  
“Δύο ολόκληρα χρόνια πέρασαν. Χρονολογικά. Στην ψυχή μας ούτε στιγμή. Ούτε μια στιγμή που να βάζει στην άκρη αυτή τη μια, τραγική και ακατανόητη που το κακό μαντάτο την πόρτα μας χτύπησε, εκείνο το μισητό ξημέρωμα στης 20ης Ιουνίου 2010. Το παιδί μας έφυγε, έτσι ξαφνικά, σε μία ανύποπτη στιγμή, σαν να βιαζόταν να παίξει πιο ψηλά, όπως συνέχεια μας έλεγε, με το χαμόγελο και τη λάμψη των 24 χρόνων του, τα απραγματοποίητα όνειρά του, καίγοντας την καρδιά μας, συντρίβοντας τη ζωή και τη χαρά μας. Μια για πάντα.
Τα χιλιόμετρα τρέχουν. Η διαδρομή ατελείωτη κι επώδυνη. Ήταν αμέτρητες οι φορές που την έκανε ο Κωστάκης μας, κι εμείς περιμέναμε, κρεμασμένοι σ` ένα τηλέφωνο να φτάσει καλά σ` εσάς ή σ` εμάς, με γεμάτα τα χείλη μας ευχές και συμβουλές. Να προσέχεις...
Είναι η τρίτη φορά που φτάνουμε κουβαλώντας τ` αμέτρητα “γιατί μας” κι εκείνος λείπει. Τρίτη φορά που δεν μας περιμένει με το κλειδί στο χέρι έξω από κάποιο του στέκι ή ξένοιαστος στο σπίτι. Ο νους μας παλεύει με τις αναμνήσεις, τον αμύθητο θησαυρό μας, το τελευταίο λατρεμένο κομμάτι της ζωής μας μαζί του, γίνονται δάκρυα πικρά που στάζουν στη νωπή πληγή μας, ποτέ όμως δεν θα γίνουν παρελθόν για μας. Είναι η βαριά κληρονομιά που μας άφησε το παιδί μας, η τιμή και η περηφάνια μας, αυτή που μας ενώνει μαζί του και αυτή που μας φέρνει εδώ, σ` αυτή τη πόλη που μυρίζουμε το άρωμά του, περπατάμε στα βήματά του, κι εκείνος εδώ, μπροστά, μαζί μας. Πανέμορφος και γελαστός, ή κουρασμένος και ιδρωμένος. Μια δική του υπογραφή παντού, απ` τα γειτονικά του μαγαζιά που ψώνιζε τα καθημερινά του, μέχρι τα στέκια του για τον καφέ, το φαγητό, τη δουλειά και τη διασκέδαση -όλα τα συνδύαζε- όπου περνούσε λίγες ή πολλές ώρες της μέρας του, στο ΤΕΙ, στο αγαπημένο του γήπεδο, στο σπίτι...
Η πρώτη του φοιτητική φωλιά, το πρώτο ξεκίνημα, δύο όμορφα χρόνια στην αγαπημένη κ. Έλλη, δύο δρόμους πιο κάτω τρία ακόμη χρόνια στον κ. Σπύρο κι ανάμεσα ένας αξέχαστος μήνας φιλοξενίας στον κ. Θωμά στην Λυγιά. Η τελευταία χρονιά μια καλή παρέα με τους αγαπημένους του συμπαίκτες όπως ο ίδιος διάλεξε και ήθελε. Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας.
Αυτή τη φορά δεν μας καλείτε εσείς. Ήρθαμε για να καλέσουμε εμείς, η αγαπημένη του οικογένεια, όλους εσάς που τον είχατε κοντά σας τα έξι τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής του. Αυτά τα χρόνια που εμείς τον στερηθήκαμε κι εσείς τον μεγαλώσατε, εδώ που πέρασε καλά όπως ο ίδιος παραδεχόταν κάθε φορά. Σας καλούμε όπως εκείνος θα `θελε, απλά και ήσυχα, μέσα απ` τις αγαπημένες του σελίδες, για μια ακόμη θύμηση, μια γλυκιά ανάμνηση, ίσως κι ένα δάκρυ και μια ιδιαίτερη προσευχή για το παλληκάρι μας που έφυγε νωρίς. Μόλις αποχαιρέτησε εσάς κι ήρθε στην αγκαλιά μας.
Εμείς θα είμαστε εδώ. Κι ας λιώσουμε στον πόνο, ψάχνοντας το ψέμα στην πικρή αλήθεια που δεν αντέχουμε. Είναι το χρέος μας στο παιδί μας και σ` εσάς, στην τιμή και την αγάπη σας, στην πόλη που τον φιλοξένησε και τον αγκάλιασε. Είναι η πίστη στην υπόσχεση που του δώσαμε. Να τον κρατήσουμε ΖΩΝΤΑΝΟ! Όπως ακριβώς του ταιριάζει, όπως ακριβώς θα ήθελε. Να του ψιθυρίσουμε ένα ευχαριστώ, όπως ο καθένας μας νιώθει για κάθε τι που μοιράστηκε μαζί του, για εκείνο το γλυκό χαμόγελο που μας χάρισε, για κάθε λέξη που μας αποκάλεσε, για όλα τα ξεχωριστά του που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε. Κι ήταν πολλά!
Μας λείπεις παιδί μου, μας λείπεις πολύ. Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό και πιο πολύ. Το μυαλό μας δεν χωρά την απουσία σου, δεν υπάρχει λογική στην ξαφνική σιωπή σου, η καρδιά μας χτυπά πάντα στην γλυκιά προσμονή σου, κι ας ξέρουμε καλά πως δεν θα ξανάρθεις πια, κι ας είναι όλα μάταια. Μακάρι ο Θεός να σ` έχει κοντά του, χαμογελαστό κι ευτυχισμένο και το έλεός του να σου επιτρέπει να είσαι ο φύλακας άγγελός μας στην επίπονη ανηφόρα μας, δεξί μας χέρι όπως ήσουν πάντα δίπλα μας, κι αστέρι λαμπερό στο αδιαπέραστο σκοτάδι μας. Μέχρι να ξανανταμώσουμε αργά ή γρήγορα...
Το Σάββατο 16 Ιουνίου στις 9.00` το πρωί σας περιμένουμε, φίλους, συμπαίκτες, απλούς γνωστούς, όλους όσους τον γνωρίσατε και τον αγαπήσατε, στην Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Λευκάδας για να προσευχηθείτε μαζί μας. Σας ευχαριστούμε απ` την καρδιά μας. Να είστε πάντα καλά.
Η οικογένειά του”.

2012-06-13