Λειψυδρίες
Του Παν. Αν. Ροντογιάννη
Λειψυδρίες
Σ`ένα χωριό-χωριό και μη όνομα-που το έδαφος είναι επικλινές και το νερό της ύδρευσης λιγοστό συναντήθηκαν δυο ξαδέρφια.
Κώστας:-Πώς τα περνάς ρε ξάδερφε εδώ στα χαμηλά;
Γιάννης:-Πολύ καλά αξάδερφε ,το κέφι είναι ψηλά.
Σύκα, σταφύλια έχουμε και άλλες νοστιμιές,
να΄ταν ο μήνας Αύγουστος ,που λένε, δυο φορές.
Κώστας:-(Με απορία)Με δίχως χώμα και νερό
πώς ευρέθη αγγούρι εδώ;
Γιάννης:-Το χώμα είναι λιγοστό,μα το νερό κυλά
γιατί έχει τη συνήθεια να ρέει χαμηλά.
Δες τα σταφύλια, έχουνε τις ρώγες σαν αυγά.
Έχομε μπόλικο νερό,μα μίλα πιο σιγά,
μάτια οι κάμποι έχουνε κι οι λόγγοι έχουν αυτιά.
Μ`εφτά-οχτώ ποτίσματα,καρπίζει κι η φυτειά.
Για κοίτα τις παλιές ελιές που ήτανε ξερές
σαν κούκλες ομορφήνανε με τις χλωρές κορφές.
Και στο μποστάνι μου θα δεις καρπούζι και πεπόνι,
που με το ένα χέρι του κανείς δεν το σηκώνει.
(Εμπιστευτικά)Έχω κι εδώ απόμερα μία μικρή πισίνα
να μπρουτσαλάω τα πόδια μου δυο-τρεις φορές το μήνα.
Κώστας:-(θυμωμένος)Αφού το λες πως το νερό στα χαμηλά πάει πρώτα,
πώς το ξοδεύεις ξάδερφε ποτίζοντας καρώτα;
Αξούργος είμαι και τσιμπλής και τρώω σκέτη ντομάτα
γιατί δεν έχομε νερό να πλύνομε τα πιάτα.
Γιάννης:-Εσύ έχεις σπίτι στα ψηλά και δροσερόν αγέρα
ανοιείς τα παραθύρια σου και ξαγναντεύεις πέρα.
Σε κάτι ξάδερφε κι εσύ πρέπει να ζοριστείς.
Να έν`αγγουράκι τρυφερό,φάτο να δροσιστείς.
Κώστας:-Εάν σου δώκω μια μπουνιά θα δεις πώς θα πρηστείς.
(Αυτό φυσικά,το είπε μέσα του)
Τσουκαλάδες 2015
22:25:01
2015-08-13
