Γι’ αυτό κυνηγάν να βάλουν λουκέτο και στα λιγοστά μικρά καφενεία της ελληνοαλβανικής μεθορίου;

Σαν μην έφταναν τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λιγοστοί υπερήλικες εναπομείναντες κάτοικοι της ελληνοαλβανικής μεθορίου, λόγω της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης από την πολιτεία, οι κρατικές αρχές κήρυξαν ένα ανελέητο διωγμό στα τελευταία παραδοσιακά καφενεία που είναι ακόμα εν λειτουργία στα ημιθανή χωριά στην ορεινή και άγονη πρώην Επαρχία Φιλιατών.

Το πρωτοφανές στα χρονικά άγριο κυνηγητό που εξαπέλυσε η τοπική αστυνομία το τελευταίο διάστημα στα λιγοστά καφεπαντοπωλεία σε ορεινά χωριά των Φιλιατών, έχει έναν και μοναδικό στόχο, να δώσει τη χαριστική βολή για να αφανιστούν από το χάρτη τα ιστορικά χωριά του ορεινού όγκου της πρώην Επαρχίας Φιλιατών.

Δεν είναι λίγοι οι Φιλιαταίοι που μου μετέφεραν διάφορα, π.χ. ¨για δύο αστυνομικά όργανα που δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο και εξαντλούν όλη την αυστηρότητα τους¨, γεγονός που βάζει πολλούς δημότες σε περίεργες σκέψεις.

Αναρωτιέμαι όμως, δεν θα έπρεπε οι ηγέτες της περιοχή μας να πάρουν θέση; Δεν βλέπουν την άθλια καθημερινότητα που ζουν οι κάτοικοι των χωριών μας, οι ακρίτες μας; Δεν έμαθαν πως στο αλλοτινό κεφαλοχώρι των Φιλιατών, την περήφανη Πλεσίβιτσα που αποτελεί ένα ανοικτό Μουσείο, έκλεισε το μοναδικό καφενείο επειδή το μήνυσαν γιατί είχε ένα… στερεοφωνικό!!! Έκλεισαν και στο Μαλούνι, έκλεισαν και στην Κοκκινιά… δεν υπάρχουν πολλά ακόμη! Δεν λέω, μπορεί να υπάρχουν νόμοι, αλλά γνωρίζω πως οι νόμοι και η δικαιοσύνη βασίζονται στη λογική κι εδώ φαίνεται να βασιλεύει το παράλογο.

Προφανώς οι ανίδεοι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών που ψηφίζουν του νόμους, δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει σήμερα στα μικρά ακριτικά χωριά της Θεσπρωτίας και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος ύπαρξης ενός καφενείου, όχι μόνο για αυτούς που ζούνε μόνιμα εκεί, αλλά και για τους επισκέπτες. Αντί να βοηθούνται από το κράτος που καταφέρνουν παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση να κρατάνε ακόμα ανοιχτά αυτά τα μαγαζάκια, που ουσιαστικά προσφέρουν ένα κοινωνικό έργο στην τοπική κοινωνία , επιδιώκουν την εξαφάνισή τους.

Επισημαίνω πως το καφενείο είναι η ψυχή του χωριού, είναι το κέντρο συναντήσεων, επικοινωνίας και ψυχαγωγίας, είναι ο χώρος ενημέρωσής για όλα τα νέα του χωριού και της ευρύτερης περιοχής. Χωριό χωρίς καφενείο είναι νεκρό.

Αν συνεχιστεί ο ανελέητος διωγμός τους, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα βάλουν λουκέτο, με ότι αρνητικό συνεπάγεται για τους λιγοστούς υπέργηρους ακρίτες κατοίκους των ξεχασμένων και παραμελημένων χωριών μας.

Η τραγική αυτή κατάσταση εκτός από την κυβέρνηση, βαραίνει και τη Δημοτική και την Περιφερειακή Αρχή, οι οποίες περιέργως σιωπούν.

Μήπως θα πρέπει να αφυπνιστούν οι τοπικές αρχές και να παρέμβουν και ειδικά ο μοναδικός βουλευτής και υφυπουργός κ. Μπέζας, -αν βρίσκεται σ’ αυτόν τον πλανήτη-για να μην εγκαταλείψουν τη γενέθλια γη των προγόνων μας και οι τελευταίοι φρουροί της, που ζουν μια ανάσα από τη συνοριακή γραμμή με την Αλβανία;

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Πέτρος Μίντζας via radio-igoumenitsa-892.blogspot.gr

2014-11-13