Μάθημα ανθρωπιάς απ’ τον 14χρονο Δημήτρη Σταύρου από το Αγρίνιο που βρήκε και παρέδωσε πορτοφόλι με 3.000 ευρώ

Κρίση, ύφεση, ανεργία, φόροι, περικοπές, μέτρα, τρόικα, …είναι μερικές μόνο λέξεις απ’ αυτές που στοιχειώνουν τις ζωές των Ελλήνων τα τελευταία δύο χρόνια. Και μαζί… φτώχεια, ανέχεια, γκρίνια, μετανάστευση, διάψευση προσδοκιών, υποθήκευση ονείρων. Η χώρα διέρχεται την πιο κρίσιμη περίοδο στην μεταπολεμική της ιστορία και οι πολίτες βιώνουν τον χειρότερό τους εφιάλτη, μη ξέροντας αν ποτέ θα μπορέσουν να ξεφύγουν απ’ αυτόν. Μόνη ελπίδα… το λαχείο. Ή ένα πορτοφόλι έστω γεμάτο λεφτά! Και ποιος αλήθεια θα επέστρεφε σήμερα ένα τέτοιο «Θείο δώρο»; Άλλωστε, για να είναι το πορτοφόλι γεμάτο λεφτά, θα πει ότι ο ιδιοκτήτης του έχει τον τρόπο του… Κάπως έτσι θα σκεφτόμασταν όλοι. Ή, σχεδόν όλοι!

Ο μαθητής της Β΄ Γυμνασίου Δημήτρης Σταύρου πάντως δεν σκέφτηκε έτσι. Δεν σκέφτηκε καν να ανοίξει το πορτοφόλι που βρήκε προ μηνός στο προαύλιο του σχολείου του, στο Γυμνάσιο Αγίου Κωνσταντίνου στο Αγρίνιο, δεν μπήκε ούτε για μια στιγμή στον πειρασμό. Και παρέδωσε το πορτοφόλι στον Γυμνασιάρχη, παραδίδοντας σε όλους μας ένα σπουδαίο μάθημα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς. Το πορτοφόλι με τις 3.000 ευρώ και τα πολύτιμα προσωπικά έγγραφα του κατόχου του (διαβατήριο, ταυτότητα, κάρτες κ.τ.λ.) επεστράφη στην καθηγητή όπου ανήκε, ο οποίος δεν πίστευε στα μάτια του βλέποντας του διευθυντή του σχολείου με τον σχεδόν 14 ετών μαθητή να του ανακοινώνουν την ιστορία που μόλις περιγράψαμε.
Ο Δημήτρης, γιος του Γιώργου Σταύρου που ασχολείται με βαφές επίπλων (διατηρεί εργαστήριο στον κόμβο του Σταδίου) έχει μια ακόμη αδελφή, την Σπυριδούλα, στην Γ΄ Λυκείου. Οι αρχές με τις οποίες μεγάλωσε και οι αξίες της οικογένειάς του, δεν θα μπορούσαν να του επιτρέψουν τίποτε το διαφορετικό απ’ το να παραδώσει το πορτοφόλι χωρίς δεύτερη σκέψη, όποιες ανάγκες κι αν μπορεί να υπήρχαν στον ίδιο και στην οικογένειά του. Ο Δημήτρης πάντως δηλώνει «τρελός» με τον Παναιτωλικό και κάνει τα δικά του όνειρα για το μέλλον. Παιδιά σαν τον Δημήτρη θα καταφέρουν, είμαστε βέβαιοι, να τα υλοποιήσουν. Του το ευχόμαστε.
Και ελπίζουμε η πολιτεία, όπως αυτή εκφράζεται στην κεντρική και στην αποκεντρωμένη της μορφή, να βρει τον τρόπο να επιβραβεύσει τον Δημήτρη γι’ αυτή του την πράξη, καθώς, περισσότερο από ποτέ σήμερα έχουμε ως κοινωνία ανάγκη από τέτοια πρότυπα.
Από την εφημερίδα Συνείδηση

2011-12-26

agriniopress.gr