Στην ιδιαίτερή της πατρίδα τη Λευκάδα βρίσκεται αυτό το διάστημα η αθλήτρια του στίβου Κορίνα Πολίτη, μετά από μία χρονιά με υψηλές επιδόσεις και κατακτήσεις μεταλλίων.

Τη χρονιά που πέρασε και μέσα σε διάστημα δύο περίπου μηνών, η Κορίνα σημείωσε εξαιρετικά υψηλές επιδόσεις. Στις 27/28 Ιουνίου λαμβάνει μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Εφήβων – Νεανίδων στις Σέρρες  όπου βγαίνει 1η  στα 200μ και 2η  στα 100 με το πρώτο ατομικό της ρεκόρ για τη χρονιά 24,65. Μετά από μία εβδομάδα συμμετέχει στο βαλκανικό πρωτάθλημα  Εφήβων – Νεανίδων στις Σέρρες που βγαίνει πρώτη στη σκυταλοδρομία των 4 επί 100 και πρώτη στα 200 με 24.71. Στη συνέχεια συμμετέχει στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Ανδρών-Γυναικών στο ΟΑΚΑ και βγαίνει  5η στα 100 με καλύτερο φετινό χρόνο 12.12 και 3η στα 200 με νέο ατομικό ρεκόρ 24.44.

Διαβάστε παρακάτω την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Προέρχεσαι από αθλητική οικογένεια καθώς ο αείμνηστος παππούς σου και ο πατέρας σου ήταν ποδοσφαιριστές του Τηλυκράτη. Επηρέασε αυτό την ενασχόλησή σου με τον αθλητισμό;

Ναι, σίγουρα και την επηρέασε, θετικά πάντα, γιατί όσο ζούσε ο παππούς μου πάντα ήταν δίπλα μου, όπως και ο πατέρας μου και με ενθάρρυναν να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Με προέτρεπαν να συνεχίσω, λέγοντάς μου ότι είμαι καλή . Σίγουρα πιστεύω ότι το κλίμα που εισέπραττα και από τους δύο, ήταν πολύ καθοριστικό. Γιατί και οι δύο ήθελαν να ασχοληθούν πολύ με το στίβο, δεν τα κατάφεραν λόγω δυσκολιών εκείνα τα χρόνια και τώρα έβλεπαν ότι εγώ μπορούσα να συνεχίσω και να τα καταφέρω και η στήριξή τους ήταν πολύ σημαντική. Ήταν δίπλα μου και οι δύο.

Πιστεύεις  ότι η στήριξη της οικογένειας παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόοδο ενός νέου;

Ναι. Πιστεύω ότι παίζει το σημαντικότερο ρόλο για μένα. Ειδικά όταν είμαστε σε μικρές ηλικίες, εκεί είναι καθοριστικός ο ρόλος της οικογένειας.  Μετά εντάξει, παίρνουμε το δρόμο μας  και τις αποφάσεις μας. Αλλά στα πρώτα βήματα, αν δεν έχεις την οικογένεια σου να σε στηρίξει, τα πράγματα είναι δύσκολα. Εγώ έτσι πιστεύω. Επιπλέον όσο πιο ήρεμο και ισορροπημένο είναι το οικογενειακό περιβάλλον, τόσο καλύτερα είναι τα πράγματα για την πρόοδο ενός παιδιού.

Ποιος σε ώθησε στο να ασχοληθείς με τον κλασικό αθλητισμό;

Από μικρή ηλικία, πήγαινα σε αγώνες στο σχολείο, όπως όλα τα παιδιά. Και μου έλεγαν θυμάμαι και οι γυμναστές στο σχολείο μου στο 4^ο Δημοτικό, ότι είμαι γρήγορη, να πάω σε αγώνες κλπ. Και όσο με έβλεπαν και άλλοι γυμναστές στο γήπεδο, έλεγαν στον πατέρα μου να ασχοληθώ με το στίβο. Ο πατέρας μου μόλις κατάλαβε ότι το έχω και ότι μπορώ να κάνω πράγματα, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, που αυτός ουσιαστικά με ώθησε στο να ξεκινήσω. Ψάξαμε για Σύλλογο στη Λευκάδα, ξεκινήσαμε τις  προπονήσεις και έτσι συνεχίσαμε. Και ένας άνθρωπος ο οποίος με βοήθησε πάρα πολύ και με ώθησε στον κλασικό αθλητισμό, είναι ο  πρόεδρος του  Αθλητικού  Συλλόγου του Αγρινίου κ. Αποστόλης Ντελαπέρας , ο οποίος με είχε δει κάποια στιγμή σε κάποιους περιφερειακούς αγώνες και είχε πει στον πατέρα μου ότι θα με βοηθήσει να φτάσουμε ψηλά και μαζί με τον προπονητή μου κ. Μιχάλη Κονιδάρη ξεκινήσαμε την προσπάθεια.

Πόσο εύκολο είναι για τους νέους αθλητές-τριες να προπονηθούν στη Λευκάδα από άποψη εγκαταστάσεων;

Από άποψη εγκαταστάσεων πιστεύω ότι είναι αρκετά δύσκολα  γιατί με τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις,  ο χώρος δεν  δίνει πολλές δυνατότητες στα νέα παιδιά. Και επειδή έκανα και εγώ προπόνηση εκεί όλα αυτά τα χρόνια, μπορώ να πω ότι πράγματι έχει μπει ένα καινούργιο ταρτάν στο γήπεδο και αυτό είναι πολύ σημαντικό.  Θα μπορούσε να υπάρχει κλειστός στίβος κάτω από τις κερκίδες 100 και 80 μέτρων, όπως είναι και σε άλλα στάδια, μία αίθουσα με βάρη, να υπάρχουν εξοπλισμοί και μηχανήματα, ώστε να ωθούν τα νέα παιδιά στο να πηγαίνουν στο γήπεδο να προπονούνται. Όταν είναι χειμώνας, ας πούμε και βρέχει, κανένα παιδάκι δεν θέλει να πάει στο γήπεδο και είναι λογικό. Ενώ αν υπήρχε κλειστός χώρος και αίθουσα με όργανα, θα τους άρεσε, θα έπαιζαν μέσα στο χώρο και έτσι θα πήγαιναν.  Και εγώ έκανα προπόνηση το χειμώνα μες τη βροχή. Και όταν τελείωνε το δρομικό μου πρόγραμμα και μετά είχα βάρη, έπρεπε να φύγω από το γήπεδο, ιδρωμένη, μες στη βροχή με τα πράγματά μου, δίχως μεταφορικό μέσο πολλές φορές, για να πάω στο γυμναστήριο για να συνεχίσω το καθημερινό μου πρόγραμμα με τα βάρη. Για πόσο θα αρέσει σε ένα μικρό παιδί όλο αυτό; Για πόσο θα αντέξει όλες αυτές τις δυσκολίες;

Έχουν δηλαδή λιγότερες ευκαιρίες τα παιδιά στην Λευκάδα, να αναπτύξουν τα ταλέντα τους στον αθλητισμό;

Ναι. Βέβαια. Καμία σχέση με τις δυνατότητες που παρέχονται σε παιδιά των μεγάλων πόλεων και της Αθήνας.

Από άποψη χρόνου, συνδύαζες ως μαθήτρια διάβασμα και προπονήσεις;

Η αλήθεια είναι ότι είχα παραμελήσει λίγο το διάβασμα, ειδικά στη Δευτέρα Λυκείου που έπαιρνα μέρος σε πανελλήνια πρωταθλήματα. Αλλά φρόντιζα η προπόνησή μου να είναι πάντοτε μετά το σχολείο και μετά όσο άντεχα λόγω κούρασης και έλλειψης χρόνου, διάβαζα. Στην Γ Λυκείου, όμως, έδωσα από το Φλεβάρη και μετά έμφαση στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Μέχρι και το Φλεβάρη έκανα προπονήσεις, είχα πάρει και μέρος στους αγώνες κλειστού στίβου, αλλά διαπίστωσα ότι κουραζόμουν πάρα πολύ και δυστυχώς σταμάτησα τις  προπονήσεις και διάβαζα όσο περισσότερο μπορούσα και όσο προλάβαινα.

Και πέτυχες με την πρώτη Κορίνα, στα ΤΕΦΑΑ Αθηνών.

Ναι, ναι, πέτυχα εκεί που ήθελα, πράγματι, γιατί η Αθήνα θεωρείται η πηγή του αθλητισμού.

Είχες ως μαθήτρια ελεύθερο χρόνο;

Είχα.. δεν μπορώ να πω ότι δεν είχα. Αλλά όχι πάρα πολύ, όπως άλλες συμμαθήτριές μου.

Είσαι λοιπόν Κορίνα δευτεροετής φοιτήτρια στα ΤΕΦΑ Αθηνών. Πώς ήταν ο πρώτος σου χρόνος στην Αθήνα;

Ο πρώτος μου χρόνος στην Αθήνα ήταν πολύ δύσκολος. Και πολύ μεταβατικός.  Είχα αρκετές δυσκολίες.  Προσαρμογή  σε καινούριο περιβάλλον. Ακόμη και η αλλαγή του χώρου προπόνησης μου προξένησε δυσκολίες. Είχα συνηθίσει τόσα χρόνια την εύκολη μετακίνηση στη Λευκάδα, σε αντίθεση με την Αθήνα, όπου ξοδεύει πολύ χρόνο κανείς στις μετακινήσεις. Αλλά ξεπεράσαμε τις δυσκολίες και συνεχίσαμε..

Βρήκες αθλητική στέγη για να προπονείσαι;

Ναι. Μη νομίζετε όμως ότι στην Αθήνα είναι όλα τόσο εύκολα και ιδανικά, όσο φαίνονται. Και εκεί υπάρχει μία παρακμή στον αθλητικό τομέα. Το χειμώνα για παράδειγμα αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε για προπόνηση στις κλειστές αθλητικές εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά, που είναι μακριά από το Χαϊδάρι που μένω. Αλλά εντάξει όταν υπάρχει θέληση όλα γίνονται.  Το καλοκαίρι είναι ευκολότερα τα πράγματα για μένα, γιατί κάνουμε προπονήσεις στο ανοιχτό γήπεδο Χαϊδαρίου.

Ποιον προπονητή έχεις στην Αθήνα;

Έχω τον Γιώργο  Νούτση από την Πρέβεζα. Έχει αναλάβει έναν πολύ καλό αθλητή , τον Παναγιώτη Ανδρεάδη στα 100 μέτρα, ο οποίος έκανε 10.38 πέρυσι και άλλους καλούς αθλητές.

Συνεργάζεται ο Σύλλογός σου στο προπονητικό πλάνο που ακολουθείς;

Όχι. Δεν αναμιγνύεται καθόλου.  Μου έχουν δώσει το ελεύθερο να διαλέγω τον προπονητή μου, να προπονούμαι όπως εκείνος πιστεύει και εκείνοι να με στηρίζουν στο οικονομικό κομμάτι, στις μεταφορές στους αγώνες και σε ότι άλλο χρειαστώ.

Έχεις δηλαδή μία ελευθερία κινήσεων και πρωτοβουλιών;

Ναι. Λόγω της απόστασης . Ήδη από όταν ζούσα στη Λευκάδα, επειδή δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν προπονητικά, για να με διευκολύνουν μου είπαν ότι μπορώ να έχω τον δικό μου προπονητή για να συνεργάζομαι πιο άμεσα.

Πόσο χρονών πήγες στην ΕΚΑ Δωδώνη;

Στην ΕΚΑ πήγα, όταν ήμουν στην Α Λυκείου.

Είσαι 5^η στα 100μ και 3^η στα 200. Πως νιώθεις που βρίσκεσαι ανάμεσα στις κορυφαίες Ελληνίδες σπρίντερ;

Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση για τον εαυτό μου και ολοκλήρωση. Νιώθω ότι η χρονιά ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν περίμενα ότι θα καταφέρω να φτάσω τόσο ψηλά. Δεν πίστευα ότι θα μπω καν στον τελικό γυναικών, γιατί είχα διάφορες δυσκολίες. Αλλά το αποτέλεσμα, πιστεύω  δικαίωσε και τον προπονητή μου και όλη μου την προσπάθεια. Ένιωσα πάρα πολύ μεγάλη ικανοποίηση και πίστεψα πάρα πολύ στον εαυτό μου , που ήταν πολύ σημαντικό για εμένα. Γιατί πάντοτε φοβόμουν. Είχα τις ανασφάλειες μου σε κάθε αγώνα και ποτέ δεν πίστευα πολύ βαθιά στον εαυτό μου. Όμως τώρα ένιωσα πολλή δυνατή και πίστεψα ότι μπορώ να κάνω πολλά πράγματα, αρκεί να το θέλω πάρα πολύ.

Τώρα φαντάζομαι ξεκουράζεσαι και ανακτάς δυνάμεις, ετοιμάζεσαι  για το επόμενο βήμα;

Τώρα αυτό το μήνα, ξεκουράζομαι. Είμαι όμως έτοιμη για το επόμενο βήμα. Θα αρχίσω προπόνηση αρχές Σεπτεμβρίου και ετοιμάζομαι για μια πολύ δυνατή χρονιά. Εάν δεν προκύψουν τραυματισμοί και δυσκολίες, θα είναι μια πάρα πολύ καλή χρονιά.

Ποιος είναι ο στόχος σου για την επόμενη χρονιά;

Πάνω από όλα να έχουμε υγεία και όλα να πηγαίνουν καλά χωρίς δυσκολίες. Θέλω πάρα πολύ να πιάσω το όριο για τη συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2015, είτε με σκυτάλη, είτε με 200άρι, είτε με 400άρι. Αυτός είναι ο βασικός μου στόχος για την επόμενη χρονιά.

Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα όπου αγωνίστηκες οι συναθλήτριες σου ήταν και αρκετά μεγαλύτερες σου, έτσι δεν είναι;

Ναι. Πράγματι ήταν μεγαλύτερες μου. Ήταν αρκετές 30 χρονών και κάποιες πάνω από 30 ετών.

Ποια είναι η σχέση σου μαζί τους ; Σε στηρίζουν;

Είναι αρκετά καλή καθώς τις βλέπω στις αθλητικές εγκαταστάσεις στον Άγιο Κοσμά, που κάνουμε προπόνηση και με ενθαρρύνουν αρκετά. Μου λένε και μπράβο, και ότι είμαι πολύ καλή και πρέπει να συνεχίσω κα. Συγκεκριμένα η Μπελιμπασάκη με την οποία τρέχαμε μαζί στα 200 και βγήκε πρώτη, μου επισημαίνει και κάποια τεχνικά λάθη που κάνω, προκειμένου να τα βελτιώσω και να πάω ακόμα καλύτερα. Με πιστεύουν αρκετά μπορώ να πω.

Είναι πολύ σημαντικό Κορίνα να υπάρχει μεταξύ σας μία ευγενή άμιλλα και ένας υγιής αθλητισμός. Τι λες;

Σίγουρα!

Η συμμετοχή σου στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι στο μυαλό σου;

Σίγουρα κάθε αθλητής ονειρεύεται τη συμμετοχή του στην Ολυμπιάδα. Για μένα φυσικά και είναι στο μυαλό μου και αποτελεί όνειρο ζωής. Θέλω να πιστεύω ότι θα μου δοθεί η ευκαιρία να συμμετάσχω, είτε το 2016, είτε το 2020. Θα το παλέψω πάρα πολύ και θα δώσω ότι καλύτερο μπορώ. Αν έρθει, πάντως, θα είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί ποτέ!

Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο μεταγραφής σου σε Αθηναϊκό Σύλλογο;

Δεν μου περνάει και ιδιαίτερα από το μυαλό μου, γιατί και τα πράγματα στην Αθήνα είναι πολύ δύσκολα.  Οι Σύλλογοι περνάνε δύσκολες καταστάσεις οικονομικά. Το ΣΕΓΑΣ δεν δίνει λεφτά. Επιπλέον οι Σύλλογοι στην Αθήνα είναι πάρα πολύ μεγάλοι. Έχουν πάρα πολλούς αθλητές. Εγώ στην ΕΚΑ πέρασα πολύ όμορφα χρόνια. Με δέχτηκαν σαν οικογένεια.  Δεν νομίζω ότι θα ήθελα να αλλάξω προς το παρόν Σύλλογο. Αν με στηρίξουν οικονομικά ακόμα περισσότερο, γιατί η νέα χρονιά που θα έρθει θα είναι ακόμα πιο δύσκολη και τα βρούμε σε αυτό το κομμάτι, τότε  θέλω να παραμείνω στην ΕΚΑ.

Δεν πιστεύεις δηλαδή ότι ένας μεγαλύτερος Σύλλογος, θα προσφέρει σε έναν αθλητή κάτι παραπάνω στην εξέλιξή του;

Όχι δεν πιστεύω ότι μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω. Αν ο Σύλλογός σου έχει σαν ιδεολογία τον πρωταθλητισμό και στηρίζει τον αθλητή, πιστεύω ότι δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. Εγώ ας πούμε είμαι ικανοποιημένη προς το παρόν από το Σύλλογό μου.

Είχες προτάσεις;

Ναι είχα και στο παρελθόν και φέτος.

Η εμπειρία σου από την συμμετοχή σου στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου και στους άλλους αγώνες που συμμετείχες;

Είναι πάρα πολύ μεγάλη η εμπειρία που βιώνουμε μαζί με τους συναθλητές μου.  Μπαίνουμε σε ένα άλλο κλίμα. Συμμετέχουμε σε πολλούς αγώνες. Παίρνουμε διαφορετικά πράγματα από κάθε αγώνα, δεδομένου ότι κάθε αγώνας είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Φέτος προέκυψε και πήγαμε με την εθνική ομάδα στίβου στις Σέρρες για μία εβδομάδα προετοιμασίας, πριν την έναρξη του Βαλκανικού πρωταθλήματος. Αυτό ήταν κάτι το οποίο δεν είχα ξαναζήσει. Κάναμε όλοι οι αθλητές μαζί προπονήσεις, δεθήκαμε, αναπτύξαμε σχέσεις, είδαμε πως λειτουργεί μια ομάδα και πήραμε πολύ καλές εμπειρίες.

Τι είδους περιορισμούς σου έχει επιβάλει ο αθλητισμός;

Μου έχει επιβάλλει αρκετούς περιορισμούς και σίγουρα όπως κάθε αθλητής που κάνει πρωταθλητισμό, στερούμαι αρκετά πράγματα. Αλλά εντάξει, δεν μπορώ να πω ότι με στεναχωρεί αυτό. Δηλαδή αυτή η πειθαρχία μπορώ να πω ότι μου αρέσει κι όλας. Γιατί βλέπεις ότι κάνεις κάποια συγκεκριμένα πράγματα και αν τα κάνεις καλά αυτά θα σου αποδώσουν.  Οι κόποι σου θα ανταμειφθούν. Υπάρχουν όμως πολλοί περιορισμοί, στο φαγητό, στις εξόδους, στη διασκέδαση, στον ύπνο. Ένας αθλητής πρέπει να προσέχει τα πάντα στον εαυτό του. Από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.

Δηλαδή είναι πολύ σημαντική η πειθαρχία που διδάσκει ο αθλητισμός;

Ναι είναι πολύ σημαντική και όχι μόνο στο αθλητικό κομμάτι. Αλλά και ως προς την κοινωνία, διαπλάθει μία προσωπικότητα πολύ δυνατή και ισχυρή στο να αντέξει στα προβλήματα. Επίσης σου δημιουργεί και ήθος και κοινωνικότητα.

Η ελευθερία, υποστηρίζουν κάποιοι, ότι δεν προέρχεται από αλόγιστη χρήση της, αλλά βρίσκεται μέσα σε συγκεκριμένα κανάλια..

Ακριβώς. Επιπλέον την ελευθερία ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Και μέσα από τον εαυτό μας διαπλάθεται η ελευθερία. Το να είμαστε περιορισμένοι σε κάποια πράγματα, δεν σημαίνει ότι χάνουμε και την ελευθερία μας. Καμία σχέση!

Είσαι άνθρωπος που σου αρέσει να προγραμματίζεις;

Ναι. Μου αρέσει να προγραμματίζω.

Έχεις χώρο για προσωπική ζωή;

Ναι. δεν μπορώ να πω ότι δεν έχω κιόλας. Σίγουρα οι προπονήσεις και οι αγώνες και η καθημερινότητα ακόμη της αθλητικής ζωής μου αποσπά πολύ χρόνο. Όμως προσπαθώ  να τα συνδυάζω όλα. Να κάνω πράγματα και για μένα, γιατί το μυαλό πρέπει να ξεφεύγει κάποιες φορές δεν γίνεται να είναι συνέχεια εκεί. Εντάξει είμαι ικανοποιημένη από τον τρόπο που έχω οργανώσει τη ζωή μου και τον τρόπο που κυλάει η καθημερινότητά μου. Δεν μου λείπει κάτι. Όλα τα έχω στον βαθμό που τα θέλω.

Πες μας πέντε πράγματα που σε χαρακτηρίζουν

Δεν μου είναι εύκολο να μιλάω για μένα. Σίγουρα όμως ο αυθορμητισμός μου και η ευαισθησία μου. Ο προπονητής μου βλέπει ότι είμαι πολύ ευαίσθητη και δεμένη με την οικογένειά μου και αυτό του κάνει μεγάλη εντύπωση, γιατί τα παιδιά στην Αθήνα δεν είναι έτσι, απ` ότι μου λέει. Και του κάνει εντύπωση η αγάπη και το δέσιμο με τους γονείς μου.  Τον έχει ενθουσιάσει. Και τους συναθλητές μου ακόμη. Με χαρακτηρίζει επίσης επιμονή, υπομονή...

Αισιοδοξία;

Αισιόδοξη δεν μπορώ  να πω ότι είμαι και πάρα πολύ. Πάντα αγχώνομαι και βλέπω τα πράγματα πιο δύσκολα από ότι είναι. Αυτό όμως με κάνει και παλεύω ακόμα περισσότερο. Ποτέ μου δεν ήμουν πάρα πολύ αισιόδοξη.

Έχεις εισπράξει στήριξη από την  Λευκάδα;

Ναι σίγουρα έχω. Η στήριξη , η αγάπη και ο ενθουσιασμός που έδειξαν στο πρόσωπό μου όλο αυτό το διάστημα που συμμετείχα σε αγώνες, ήταν πάρα πολύ σημαντική. Με ενθάρρυναν πάρα πολύ. Ένιωσα ότι έχω μια πόλη πίσω μου. Έχω το νησί μου που μεγάλωσα το οποίο με στηρίζει και είναι περήφανο για μένα.

Τι μήνυμα θα ήθελες να δώσεις στα νέα παιδιά της Λευκάδας που  θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;

Σίγουρα θα τους έλεγα να συνεχίσουν να το θέλουν να ασχολούνται και να μην σκέφτονται ότι υπάρχουν δυσκολίες και ότι η Λευκάδα δεν έχει τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για να το κάνουν. Όλα τα παιδιά, αλλά και οι μεγαλύτεροι άνθρωποι είναι καλό να ασχολούνται με τον αθλητισμό, όχι μόνο σε επίπεδο πρωταθλητισμό, αλλά για τον εαυτό τους, για την υγεία τους, για την εξωτερική τους εμφάνιση, αλλά και γιατί ο αθλητισμός παράγει ήθος, διαπλάθει χαρακτήρα και δημιουργεί κοινωνικότητα. Πάς στο γήπεδο, γνωρίζεις κόσμο, ανταλλάσσεις εμπειρίες..

Κορίνα να σε ευχαριστήσω και να σου ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία.

Ρούλα Γιαννουλάτου

2014-08-18