Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, διοργανώνει την έκθεση Κινέζων φωτογράφων από την επαρχία Gansu με τίτλο «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΙΟΥ». Η έκθεση παρουσιάζεται στην Αίθουσα Λευκαδιακής Πινακοθήκης στο ισόγειο του Πνευματικού  Κέντρου Λευκάδας.

Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα (5/6). Στα εγκαίνια παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Λευκάδας Κ. Δρακονταειδής, ο Αντιπρόεδρος του Π.Κ. Σ. Αρβανίτης, οι Αντιδήμαρχοι Θ. Περδικάρης και Μ. Νικητάκης, η ειδική σύμβουλος του Δημάρχου Ι. Φίλιππα, η πρώην υπάλληλος του Π.Κ., υπεύθυνη αιθουσών τέχνης Θ. Γεωργάκη, ο εύφορος αιθουσών τέχνης Βασίλης Προδρομίτης και οι εθελόντριες του Π.Κ. Ανθούλα Γουρζή και Χαρά Χύτα.

Το στήσιμο και την επιμέλεια της έκθεσης ανέλαβαν η Θ. Γεωργάκη, ο Δ. Ζαβερδινός και ο Κ. Μαλακάσης.

Στην έκθεση, παρουσιάζονται 70 φωτογραφίες τριάντα και πλέον φωτογράφων, οι οποίοι προβάλλουν το Δρόμο του Μεταξιού μέσα από τη δική τους ματιά και ικανότητα άλλα και το προσωπικό καλλιτεχνικό τους ενδιαφέρον.

Μέσα από το φωτογραφικό τους φακό, αναδεικνύουν το δρόμο γνωριμίας και ανταλλαγής σπουδαίων πολιτισμών, των ανυπέρβλητων χρωμάτων, της μαγείας του ταξιδιού των εμπορευμάτων, της περιπέτειας των εμπόρων και των ταξιδευτών, αλλά και το αντάμωμα της Ιστορίας και της Φιλοσοφίας  των λαών.

Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή μέχρι και την 30/6/2015.

Ακολουθεί κείμενο του Αντιπρόεδρου του Π.Κ. Σπύρου Αρβανίτη, για την ιστορία του Δρόμου του Μεταξιού και την αναφορά στην εξελικτική παρουσία της ανθρώπινης ζωής, στις όχθες του Κίτρινου ποταμού, που διασχίζει την περιοχή.

« Ως Δρόμος του Μεταξιού είναι γνωστό το δίκτυο των εμπορικών διαδρόμων μεταξύ της Κίνας και των κρατών που βρίσκονται στα δυτικά και στα νότια αυτής.

Μετάξι, μπαχαρικά, γυαλί, πορσελάνη, πολύτιμοι λίθοι. Μέσω αυτών των διαδρομών έφτασε στις δυτικές της Κίνας περιοχές η γνώση του χαρτιού και της πυρίτιδας.

Το δίκτυο αυτό απλωνόταν σε ολόκληρη την Ασιατική ήπειρο, με έναρξη την Κίνα και προορισμό την Ινδία, την Περσία και τις περιοχές της Μεσογείου, ενώ παράλληλα, μέσω του Ινδικού Ωκεανού, τα προϊόντα μεταφερόταν μέσω των θαλάσσιων διαδρομών προς την Ινδοκίνα, την Ινδία, την Αραβική χερσόνησο και τις χώρες της ανατολικής Αφρικής.

Η ονομασία «Δρόμος του Μεταξιού» χρησιμοποιήθηκε επίσημα για πρώτη φορά από τον Γερμανό γεωγράφο Φερδινάνδο φον Ριντχόφεν, τον 19ο αιώνα και προέρχεται από ένα από τα πιο προσοδοφόρα προϊόντα που διακινούσε η Κίνα, το κινέζικο μετάξι, η εμπορική εκμετάλλευση του οποίου ξεκίνησε σε εντατική μορφή την περίοδο της Δυναστείας των Χαν, μετά τις εξερευνήσεις του Τσανγκ Τσιάν.

Μέσω του Δρόμου του μεταξιού διακινούνταν, εκτός από μετάξι, μπαχαρικά, γυαλί, πορσελάνη, πολύτιμοι λίθοι και πολλά άλλα προϊόντα.

Μέσω αυτών των διαδρομών έφτασε στις δυτικές της Κίνας περιοχές η γνώση του χαρτιού και της πυρίτιδας.

Κατά μήκος του Δρόμου αναπτύχθηκαν σημαντικοί πολιτισμοί, ενώ αποτέλεσε δίοδο για την εξάπλωση του Βουδισμού στην Κίνα και την Ιαπωνία και του Χριστιανισμού στις ανατολικής περιοχές καθώς και την εξάπλωση του Ισλάμ και την κορύφωση των επιτευγμάτων του Ισλαμικού πολιτισμού.

Η απότομη μείωση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ Ανατολής και Δύσης που ακολούθησε την εγκατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον 15ο αιώνα, οδήγησε στην ανάγκη εύρεσης νέων διαδρομών, κάτι που τελικά οδήγησε στην ανακάλυψη του Νέου Κόσμου.

Στις φωτογραφίες που βλέπουμε, απεικονίζονται τα υπέροχα μοναστηριακά συγκροτήματα, με τις μυθικές εσωτερικές διακοσμήσεις, οι μισογκρεμισμένες στούπες, στα παλιά περάσματα του Δρόμου του Μεταξιού, τ` απέραντα λιβάδια σε όλες τις εποχές του έτους, οι οποίες γιορτάζονται παραδοσιακά σε πολυάριθμες τελετές και χορούς «κυκλωτικούς».

Επίσης τα φυσικά γλυπτά των ορεινών όγκων, με τις αριστοτεχνικά πολυχαραγμένες βραχώδεις οροσειρές, αφού «ο Θεός αεί γεωμετρά», την συμβολική αποτύπωση του Κίτρινου Ποταμού, τις χιονισμένες ερήμους με το εκθαμβωτικό χρώμα της ώχρας ν` αντιπαλεύει το έντονο γαλάζιο τ` ουρανού. Τα ψυχρά χρώματα να παρατίθενται στα θερμά, τα σκούρα με τα φωτεινά, σε υπέροχους συνδυασμούς δοσμένα με άψογη τεχνική δεξιοτεχνία...

Η παρουσίαση της έκθεσης υπήρξε η αφορμή ν` αναψηλαφήσουμε ιστορικά γεγονότα και για την εξελικτική παρουσία της ανθρώπινης ζωής, στις όχθες του Κίτρινου ποταμού, που διασχίζει την περιοχή.

Ξεκινώντας από την Παλαιολιθική στην Νεολιθική και την εποχή του Χαλκού, από την 3^η στην 2^η χιλιετία οι μυθικές Δυναστείες των Χσία, Σανγκ και Γιν, όπως αναφέρονται στ` απομνημονεύματα του ιστορικού Σέμα Τσιέν, αντιστοίχου του Ηροδότου.

Από την διαρκή πάλη του ανθρώπου για αντιπλημμυρική προστασία, την απόκρουση των μογγολικών επιδρομών από τα βόρεια καθώς και άλλων νομαδικών φυλών από τα δυτικά.

Ακολουθεί η χρησιμοποίηση του σιδήρου για να παραχθούν σκεύη, όπλα κι αγροτικά μηχανήματα. Επιτυγχάνεται η παραγωγή του μεταξιού, κατά τον μύθο γεννημένου από τις ακτίνες του φεγγαριού, αφού υπάρχει στην Κίνα σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα κοντά στον Κίτρινο Ποταμό από 3.000 π.Χ. Εδώ δημιουργούνται τα πρώτα ιδεογράμματα, κυκλοφορούν τα πρώτα νομίσματα με την μορφή οστράκων, το πρώτο ημερολόγιο, ενώ αναπτύσσεται η αστρολογία και η επιστήμη πρόβλεψης σεισμών, καθώς η κοινωνική ζωή και το εμπόριο, ιδίως επί Δυναστείας των Δυτ. και Ανατ. Τσου (1122-221 π.Χ.) και επί Δυναστείας των Μαχομένων Βασιλείων (5^ος - 3^ος αι.).

Την ένωση των αδύναμων βασιλείων με την καθιέρωση της ενιαίας γλώσσας θα επιτύχει ο πρώτος Μέγας Αυτοκράτωρ της Δυναστείας των Τσιν ο Σι Χουάν Τι το 221 π.Χ., που θα διασφαλίσει τα βόρεια σύνορα με την κατασκευή του Σινικού Τείχους μήκους 2400 χιλιομ. και είναι γνωστός μας για την δημιουργία της υπόγειας πολιτείας του Πήλινου Στρατού.

Ακολουθεί η Δυναστεία των Χαν εποχής πρωτοχριστιανικών χρόνων, εξελίσσονται οι επιστήμες, η βιοτεχνία και το εμπόριο και εκδίδεται ο πρώτος ταξειδιωτικός οδηγός «Τσιέν Χαν Σου» με τίτλο «Σι Γιου Τσούαν», που χαρτογραφεί τις περιοχές από το Παμίρ ως την Ινδία και εξυπηρετεί θρησκευτικές ανάγκες εξάπλωσης του Βουδισμού στην Κίνα και Ασία. Πολιτισμοί αλληλοεπηρεάζονται. Ήθη και έθιμα, τέχνες και γλώσσες αλληλοσυμπληρώνονται.

Επί Δυναστείας των Τανγκ (618-907 μ.Χ.) ενισχύεται ο χρυσοφόρος Δρόμος του Μεταξιού. Τότε προσαρτάται το Θιβέτ. Ενισχύεται το εμπόριο, επέρχεται ευημερία και ανάπτυξη με ατμόσφαιρα πλούτου, πολυτέλειας και άνθησης των γραμμάτων και τεχνών.

Εφευρίσκεται η τέχνη παραγωγής χαρτιού κυρίως από μπαμπού, τελειοποιείται ο τροχός και οι καμινάδες υψηλών θερμοκρασιών για την κινέζικη κεραμική της πορσελάνης, που έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο, καθώς και η τέχνη της λάκας, που αναπτύχθηκε στις όχθες του Κίτρινου Ποταμού.

Στην έκθεση παρουσιάστηκε φωτογραφία του γλυπτού εποχής Τανγκ που αποκαλείται από τους αρχαιολόγους «ιπτάμενο άλογο», λόγω της θαυμαστής ισορροπίας και βρέθηκε στο Δρόμο του Μεταξιού.

Ο γνωστός στην Ευρώπη Μάρκο Πόλο τον 12^ο αι. πέρασε από την περιοχή της Γκανσού επί Δυναστείας Σούνγκ. Ακολουθεί η Δυναστεία των Μογγόλων Γιουάν, αφού το 1279 μ.Χ. ολοκληρώνεται η μογγολική κυριαρχία και οι Μογγόλοι όπως και οι Οιγιούροι από επιδρομείς εντάχθηκαν στην κινεζική επικράτεια.

Η πόλη της Ντουν Χουάν, που σημαίνει φωτεινό σημείο υπήρξε μεθοριακός στρατιωτικός και εμπορικός σταθμός στην όαση της λεκάνης Ταρίμ, καθώς χωνευτήρι πολιτισμών από τον 4^ον έως τον 14^ον αι. Με πολλά μοναστήρια, κέντρα διαλογισμού και τελετουργιών, ιεροί τόποι στους οποίους μέσα από την απέραντη σιωπή τους και την αγωνία των ανθρώπων των καραβανιών, χαράσσονταν στους εξωτερικούς τοίχους ευχετήρια λόγια για το καλοτάξιδο της πορείας τους, ενώ αυτοί έπαιρναν μαζί τους για φυλαχτά κροκάλες ζαντ από τις κοίτες των ξεροποταμιών.

Τα Σπήλαια Μογκάο καθώς και με τους 1000 Βούδες είναι 25 χιλιόμ. έξω από την Ντουν Χουάν, από τα οποία φωτογραφίες τους υπήρχαν στην έκθεση (Σπήλαιο 428). Οι περίλαμπροι ναοί, πραγματικά ερημητήρια, πολλές φορές κοσμούνταν και με ιωνικούς κίονες. Ενώ απ` έξω ήταν λιτά, εσωτερικά ξεπροβάλλουν τοιχογραφίες με αμέτρητους βούδες και μπατιστάβα, καθώς σκηνές από την ζωή των αυτοκρατόρων, αγάλματα ελληνοβουδιστικής τέχνης «γκαντάρα» από τον 6^ο αι. Βούδες με γαλήνιο μειδίαμα και εσωτερική πνευματικότητα, όπως τους είδαμε στις φωτογραφίες της έκθεσης.

Η τέχνη αυτών των σπηλαίων αποτελεί πηγή μελέτης στα 735 σπήλαια, που κηρύχτηκαν μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο το 1987. Μια πραγματική εγκυκλοπαίδεια, που επιφυλάσσει εκπλήξεις, όπως αυτής της παλαιοτέρας τυπωμένης σε χαρτί μυστικιστικής επίκλησης του 866 μ.Χ. που βρέθηκε στην επαρχία της Γκανσού. Τόννοι χειρογράφων κλάπηκαν από αρχαιοκαπήλους και μεταφέρθηκαν στα μουσεία της Ευρώπης»

2015-06-08