Το ζευγαράκι
Το ζευγαράκι
Του Πάνου Α. Ροντογιάννη
Ζευγαράκι ερωτευμένο
στο παγκάκι εκεί τα λέει.
Είναι Μάης και φορτωμένο
μύρα, τ`αγεράκι πνέει.
Και της λέει εκείνος τόσα...
με φωνή βαθειά πολύ,
κι όσα δεν τα φτάνει η γλώσσα
της τα λέει το φιλί.
¨Όμως να, στο ίδιο μέρος
φτάνει κι άλλη συντροφιά.
Είν`εκείνος πολύ γέρος
και καμπούρα η γριά.
Βλέπουνε το νιο ζευγάρι,
που συνέχεια φλυαρεί...
Ειν`ωραίο το παλληκάρι
και όλο φλόγα η μικρή.
Τι να λεν;Ο γέρος ξέρει.
Λόγια τρυφερής στιγμής.
Ίσως κάποιο καλοκαίρι
έτσι τα είπαμε κι εμείς..
και πιστεύαμε ο χρόνος
πως για εμάς είχε σταθεί.
Πέρασε μα όχι μόνος.
¨Εσυρε κι εμάς μαζί.
-Δές τους μπάμπω πώς τα λένε
χέρια, χείλη, βλέμματα.
-Άει παράτα τους καημένε,
λεν και τόσα ψέμματα.
13:18:47
2016-05-20