Τους φάρους σε 30 περιοχές της επικράτειας ανοίγει για το κοινό το Πολεμικό Ναυτικό, την Κυριακή 21 Αυγούστου με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων (δείτε εδώ).

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για τη σημασία των φάρων και των υπόλοιπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα καθώς και για την προσφορά των φαροφυλάκων.

Στους φάρους που θα είναι ανοιχτοί δυστυχώς δεν συμπεριλαμβάνεται ένας από τους ομορφότερους, αν όχι ο ομορφότερος, και θρυλικότερους της Ελλάδας, ο Φάρος Δουκάτο που βρίσκεται στο ακρωτήρι Λευκάτας, ή Νιράς, ή Κάβο της Κυράς ή Κάβο Δουκάτο.

Δεν είχαμε καμία ενημέρωση για το γεγονός αυτό μας είπε ο Αντιπερειφεριάρχης Λευκάδας Θοδωρής Χαλικιάς σε ερώτηση μας γιατί ο Φάρος Δουκάτο δεν συμπεριλαμβάνεται στη εν λόγω λίστα. Το Υπουργείο Άμυνας ίσως έκανε κατευθείαν την επιλογή με κριτήρια αυτά της καλύτερης δυνατής επισκεψιμότητας στους Φάρους που θα είναι ανοιχτοί (προσωπικό, ιστορικά στοιχεία σε αυτούς κ.α), συνέχισε ο Αντιπεριφερειάρχης που είπε πως αν ενημερωνόταν, θα μπορούσε η Περιφέρεια να υποστηρίξει αυτήν την προσπάθεια.

Να αναφέρουμε ότι το Eλληνικό Φαρικό Δίκτυο τοποθετεί στους ομορφότερους Φάρους της Ελλάδας, τον Φάρο Δουκάτο που βρίσκεται, στο νοτιότερο σημείο του νησιού Λευκάδας, εκεί όπου κατά την αρχαιότητα υπήρχε ιερό του Απόλλωνα. Στο ελληνικό φαρικό δίκτυο ανήκουν 120 πέτρινοι παραδοσιακοί φάροι, η κατασκευή των οποίων χρονολογείται μετά την Επανάσταση του 1821. Είχαν σχεδιαστεί ώστε πέραν της φωτιστικής πηγής τους να διαθέτουν και ανάλογους χώρους για τη διαμονή του φαροφύλακα αλλά και για την αποθήκευση πετρελαίου.

Ο φάρος Δουκάτο έχει όμορφη θέα προς τη Δυτική απόκρημνη ακτογραμμή της Λευκάδας

αλλά και προς την Κεφαλονιά και την Ιθάκη

και τα ηλιοβασιλέματα είναι πολύ εντυπωσιακά από εκεί.

Ξεκίνησε να λειτουργεί το 1890 με πετρέλαιο. Κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παρέμεινε σβηστός και λειτούργησε ξανά το 1945 και πάλι με  πετρέλαιο. Το 1950 καταστράφηκε από σεισμό και λειτούργησε προσωρινά ως αυτόματος πυρσός ασετιλίνης μέχρι το 1956 οπότε και επισκευάστηκε. Το 1986 αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και ξεκίνησε να λειτουργεί πλέον με ηλεκτρικό ρεύμα. Το ύψος του πύργου του είναι 14 μέτρα και το εστιακό του ύψος  70 μέτρα.

Το ακρωτήρι είναι ένας από τους πιο γνωστούς βράχους της αρχαιότητας, πιθανότατα η ομηρική "Λευκάς Πέτρη", με άσπρα βράχια με ύψος 60 μέτρα πάνω από τα κύματα του Ιουνίου πελάγους. Στα πανάρχαια χρόνια (1200 πχ) έκαναν θυσίες για να εξευμενίσουν τους θεούς και το Πνεύμα της Τρικυμίας. Αργότερα (400 πχ) αντικατέστησαν τα θύματα με κατάδικους που τους έδιναν πιθανότητες σωτηρίας. Πριν τους ρίξουν στο βράχο, τους έδεναν γύρω από το σώμα τους πουλιά και φτερά για ομαλότερη προσγείωση. Αν ο κατάδικος γλίτωνε, του χάριζαν τη ζωή.

Τις προγενέστερες λατρείες στο βράχο τις αντικατέστησε το ιερό του ΛΕΥΚΑΤΑ ΑΠΟΛΛΩΝΑ, γνωστό σ `όλο τον αρχαίο κόσμο μιας και ο Απόλλωνας ήταν και θαλάσσιος θεός, προστάτης των ναυτικών. Κάθε χρόνο γίνονταν γιορτές με Πανελλήνιο χαρακτήρα, πιθανόν στις αρχές της άνοιξης. Στον Απόλλωνα αποδίδεται το πήδημα από το βράχο σαν μέσο ενάντια στο βασανιστικό ερωτικό πάθος.

Τον 6ο πχ αιώνα η παράδοση για το πήδημα των ερωτευμένων ήταν πολύ διαδεδομένη, αφού το αναφέρουν σε στίχους τους πολλοί αρχαίοι ποιητές. Εδώ  σύμφωνα με την παράδοση, αυτοκτόνησε η Σαπφώ (αρχαία λυρική ποιήτρια από την Λέσβο) όταν ο νεαρός Φαέθοντας αρνήθηκε τον έρωτα της. Ο Μύθος φτάνει μέχρι της μέρες μας και για αυτό ονομάζεται και Κάβος της Κυράς. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ίχνος του ιερού του Απόλλωνα, γιατί στη θέση του υψώνεται ο φάρος.



Το 2009, στις 6 Αυγούστου,υπό το φως της πανσελήνου, ύστερα από αιώνων σιγή ξανακούστηκε ο ήχος της αρχαιοελληνικής λύρας,του διαύλου και της σύριγγας του Πανός. Μια ομάδα φίλων (Παναγιώτης Τσατσούλας, Δημήτρης Ε. Σολδάτος, Κατερίνα Σταματάκη, Αφροδίτη Γολεγού - Κόγκα, Σπύρος Κόγκας) με την βοήθεια του δήμου Απολλωνίων δήμαρχος του οποίου ήταν ο Γιώργος Λογοθέτης, αφιλοκερδώς αλλά με περίσσευμα ψυχής πραγματοποίησε στον βράχο του Λευκάτα τα ΠΡώΤΑ ΣάΠΦΕΙA, μία εκδήλωση που δεν συνεχίστηκε μετά την ενσωμάτωση του Δήμου Απολλωνίων στο Δήμο Λευκάδας (Δείτε περισσότερα εδώ).

Ο Φάρος στο ακρωτήριο Λευκάτας, είναι από τα σημαντικότερα σύγχρονα μνημεία και αξιοθέατα  της Λευκάδας, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί, και που η πολιτεία πρέπει να αναδείξει και υποστηρίξει, τουλάχιστον  ως προς την επαρκή συντήρηση του  όσο μπορεί,  ιδιαίτερα την εποχή αυτή,  που η περιοχή της Νοτιοδυτικής Λευκάδας είναι ακόμα «πληγωμένη» από τους σεισμούς του Νοεμβρίου του 2015.