Η «βρόμικη δουλειά» της πολιτικής
Η «βρόμικη δουλειά» της πολιτικής
«Αν υπήρχε μια πόλη με χρηστούς άνδρες, θα ήταν τόσο περιζήτητο το να αποφύγουν την άσκηση εξουσίας, όπως είναι σήμερα το να διοικούν».
Πλάτωνος «Πολιτεία»
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να διαμαρτύρεται, καθώς τον κυβερνούν αυτοί τους οποίους ψήφισε. Υπάρχει όμως η δυνατότητα να κυβερνηθεί από αξιότερους και δεν την επιλέγει?
Οι κυβερνήσεις εκλέγονται από μία σχετική πλειοψηφία, η οποία γίνεται ακόμα πιο σχετική αν υπολογιστεί η αποχή του ενός τετάρτου. Όπως έχουν δείξει οι έρευνες, η αποχή είναι κυρίως συνειδητή, καθώς οι πολίτες που την επιλέγουν κρίνουν ότι δεν τους εκφράζει κανένα κόμμα.
Τα τρία εκατομμύρια των Ελλήνων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, στις τελευταίες εθνικές εκλογές αξίζουν την κυβέρνηση που έχουν?
Ίσως όχι αν σκεφτεί κανείς ότι πείσθηκαν από ένα πρόγραμμα διαφορετικό από αυτό που εφαρμόζει, αφ’ ότου έγινε κυβέρνηση.
Ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, γιατί όταν ο κ. Καραμανλής τους έλεγε ότι, εάν τον επέλεγαν ξανά, θα πάγωνε κάθε αύξηση μισθών, ο Γ. Παπανδρέου τους διαβεβαίωνε ότι «λεφτά υπάρχουν» και θα έκανε και αυξήσεις.
Εξαπατήθηκαν, όπως το 2004, όταν είχαν ψηφίσει ΝΔ, γιατί πίστεψαν ότι ο κ. Καραμανλής θα τιμωρούσε όσους είχαν καταχραστεί δημόσια χρήματα.
Είχε τη δυνατότητα ο ελληνικός λαός να επιλέξει άλλες κυβερνήσεις? Όχι γιατί κάθε φορά έχει να επιλέξει ανάμεσα σε αυτούς που συστηματικά τον εξαπατούν και εκείνους που δεν θέλουν την εξουσία (πέραν του κόμματος τους).
Παρά την κρυφή και φανερή γοητεία που ασκεί η αριστερή ιδεολογία στην ελληνική κοινωνία, το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός, με την επίμονη άρνηση τους να καταθέσουν προτάσεις διακυβέρνησης, εκ των πραγμάτων γίνονται δεκανίκια του δικομματισμού.
Η σημερινή κρίση αποκαλύπτει ότι και οι «πρίγκιπες» της αριστεράς είναι γυμνοί. Που είναι το κυβερνητικό τους πρόγραμμα? Που είναι τα πρόσωπα που θα κυβερνήσουν? Οι ηγεσίες της «συστημικής» αριστεράς, μοιάζει να προτιμούν τα «μαγαζιά» τους μικρά, κλειστά και ελεγχόμενα.
Για τη διακυβέρνηση της χώρας αφήνουν τον ελληνικό λαό να διαλέγει μεταξύ των δύο και αυτοί επιλέγουν να απορροφούν τους κραδασμούς, ως κόμματα διαμαρτυρίας.
Τα πιο άξια πρόσωπα της ελληνικής κοινωνίας αρνούνται να ασχοληθούν με την «βρόμικη δουλειά» της πολιτικής, ακόμα και μέσα από την αριστερά.
Από την μια πλευρά έχουν δίκιο.
Από την άλλη όπως λέει και ο Σωκράτης στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα,
« η μεγαλύτερη τιμωρία για όποιον δεν θέλει να κυβερνήσει, είναι να κυβερνάται από κατώτερους του».
Της Βασιλικής Σιούτη
Δημοσιεύθηκε στο φύλλο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας της 27ης Μαρτίου.
