Η ταινία "Ανώνυμος" στον δημοτικό κινηματογράφο Απόλλων

Ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο συγγραφέας των έργων του William Shakespeare; Είμαστε όλοι θύματα μιας καλοστημένης απάτης; Η θεωρία συνωμοσίας που διχάζει την παγκόσμια διανόηση για περισσότερα από 100 χρόνια γίνεται τώρα πιο επίκαιρη από ποτέ. Ο Roland Emmerich, δημιουργός των πιο επιτυχημένων περιπετειών της τελευταίας 15ετίας όπως το “2012” και το “The Day After Tomorrow”, ως σύγχρονος μετρ του σασπένς υπογράφει ένα πολιτικό θρίλερ εποχής με κορυφαίο καστ πρωταγωνιστών στη νέα του ταινία “Anonymous”.

Βρισκόμαστε στην Αγγλία της Ελισαβετιανής περιόδου, σε μια εποχή όπου οι πολιτικές ίντριγκες, οι ερωτικές ατασθαλίες και οι κάθε είδους δολοπλοκίες αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας της Βασιλικής Αυλής. Όταν ο κοσμογυρισμένος και πολυγραφότατος θεατρικός συγγραφέας και διανοούμενος Edward de Vere (Rhys Ifans), 17ος Κόμης της Οξφόρδης, χάνει την εύνοια της Βασίλισσας Ελισάβετ (Vanessa Redgrave) εξαιτίας ενός ατυχούς περιστατικού, αποφασίζει να κινηθεί παρασκηνιακά με σκοπό να ανακτήσει τα κεκτημένα του. Το φιλόδοξο σχέδιό του περιλαμβάνει και τη συμμετοχή ενός ταλαντούχου ηθοποιού με έφεση στο αλκοόλ και τις γυναίκες, ο οποίος ακούει στο όνομα William Shakespeare (Rafe Spall)…

Το Anonymous είναι μία δραματική ταινία εποχής βρετανο-γερμανικής συμπαραγωγής του 2011 σε σκηνοθεσία του Roland Emmerich και σενάριο του John Orloff. Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Rhys Ifans, η Vanessa Redgrave και ο David Thewlis. Η πρεμιέρα της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες έχει προγραμματιστεί από την FEELDOOD για την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011 με τον τίτλο «Ανώνυμος».

Ποιοι Ισχυρίζονται Πως Ο Shakespeare Ηταν Απάτη;

Στις αρχές του 19ου αιώνα, κοντά διακόσια χρόνια μετά το θάνατο του William Shakespeare (1564-1616), έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του στη Γηραιά Αλβιόνα το κίνημα των «anti-Stratfordians». Πρόκειται, ουσιαστικά για μια κολεκτίβα ανθρώπων του πνεύματος (ανάμεσά τους συναντάμε τον Σίγκμουντ Φρόιντ, τον Μαρκ Τουέιν, τον Τσάρλι Τσάπλιν, αλλά και τον Όρσον Ουέλς), οι οποίοι ισχυρίζονται πως ο κορυφαίος Άγγλος δραματουργός δεν έγραψε ούτε ένα από τα 37 θεατρικά έργα, τα 154 σονέτα και τα διάφορα ποιήματα που φέρουν την υπογραφή του, ορμώμενοι κυρίως από την ταπεινή καταγωγή και την έλλειψη παιδείας του. Υποστηρίζουν δε με πάθος πως αυτός αποτελούσε απλώς τη «βιτρίνα» και πως ο πραγματικός δημιουργός τους είναι πιθανότατα κάποιος εκ των Francis Bacon, Christopher Marlowe, William Stanley - 6ος Κόμης του Ντέρμπι και Edward de Vere - 17ος Κόμης της Οξφόρδης. Ο τελευταίος είναι και εκείνος που, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Roland Emmerich και τον σεναριογράφο John Orloff, έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικεί την πατρότητα του συνόλου του έργου του Shakespeare. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζεται μέσω της πλοκής του “Anonymous”, της νέας ταινίας του γερμανικής καταγωγής κινηματογραφιστή.

Πώς «Γεννήθηκε» ο «Ανώνυμος»

Όλα ξεκίνησαν πριν από 10 χρόνια, όταν ο σκηνοθέτης Roland Emmerich πληροφορήθηκε την ύπαρξη του κινήματος των «anti-Stratfordians» μέσω μιας συνομιλίας του με τον σεναριογράφο John Orloff. Ο τελευταίος, μάλιστα, του ανέφερε τότε πως είχε ήδη έτοιμο ένα σχετικό προσχέδιο, με τίτλο “Soul of the Age”. «Από τον καιρό που ήμουν φοιτητής ακόμη, συνειδητοποίησα πως όλη αυτή η συνομωσιολογία γύρω από τον Shakespeare θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τη βάση για ένα πρώτης τάξεως… σαιξπηρικό δράμα», αναφέρει ο Orloff. «Και, αντλώντας έμπνευση κι από τα όσα αναφέρει ο θερμότατος υποστηρικτής του, Ben Johnson στα χειρόγραφά του, σκαρφίστηκα αυτή την ιστορία της σχέσης ανάμεσα στον αληθινό συγγραφέα και στον “απατεώνα”».

«Για αρκετό καιρό έσπαγα το κεφάλι μου να βρω τον καλύτερο τρόπο για να αφηγηθώ μια ιστορία, η οποία να εμπεριέχει το ζήτημα αυτό της πατρότητας των έργων του Σαίξπηρ», ομολογεί ο Έμεριχ. «Ο Orloff μου έδωσε τη λύση, καθώς το σενάριό του εξετάζει μεν τη σχέση ανάμεσα στον Ben Johnson, τον Edward de Vere και τον William Shakespeare, ωστόσο ενθέτει αυτή τη σχέση στη γενικότερη ταραχώδη ατμόσφαιρα της περιόδου, στην οποία κυριαρχούσε το θέμα της διαδοχής της Βασίλισσας Ελισάβετ. Εκείνο που κυρίως με ενδιέφερε στην ταινία, ήταν να προχωρήσω πέρα από το θέμα της πατρότητας των συγγραμμάτων του Σαίξπηρ και να εξετάσω γενικότερα την αλληλένδετη σχέση ανάμεσα στην τέχνη και την πολιτική».