ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΔΗΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ  ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΝΑ ΧΑΡΑΧΤΗΡΙΖΟΥΝ ΕΛΑΙΟΚΤΗΜΑΤΑ, ΑΜΠΕΛΙΑ ΚΑΙ ΔΑΣΩΘΕΝΤΕΣ ΑΓΡΟΥΣ ΩΣ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΦΥΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΤΑΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕ

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ   ΨΗΦΙΣΜΑ

ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΧΤΕΣ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 

     « Με την αρ.  348/1985   απόφαση του Αρείου Πάγου , (με εισηγητή τον Χρήστο Σαρτζετάκη)  κρίθηκε  σε  δίκη για το ιδιοκτησιακό  μεταξύ ιδιώτη και του ελληνικού δημοσίου ότι τα Δάση  και οι δασικές εκτάσεις στα Επτάνησα είναι ιδιωτικά και το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει κανένα εμπράγματο δικαίωμα σε αυτά.

Έκτοτε η νομολογία είναι πάγια.

Θετική στο θέμα αυτό, στην νομική θεμελίωση της αγωγής που άσκησε, ήταν η συμβολή ενός σεμνού αλλά κορυφαίου(πανελληνίως)  στο Αστικό Δίκαιο, Κερκυραίου Δικηγόρου, του Σπύρου Βανδώρου, γιατί τις αξίες πρέπει να τις μαθαίνει η νέα γενιά και να αναγνωρίζονται διαχρονικά.

  Το νεοελληνικό κράτος διαχρονικά από το 1864, επιδιώκει, σαν Προκρούστης, να αφανίσει και να αφομοιώσει οτιδήποτε επτανησιακό, υπερέχον και προεξέχον, με καθοριστική ευθύνη των διατελεσάντων βουλευτών, που κατά κανόνα ενδιαφέρονταν πρωτίστως για τον εαυτό τους και τα συμφέροντα του στενού κομματικού τους πυρήνα και όχι για το συλλογικό συμφέρον, όχι για το καλό του τόπου τους.

   Στα Επτάνησα  βιώσαμε  και  βιώνουμε  όλοι την εκτεταμένη  κρατική βία και ΚΡΑΤΙΚΉ αυθαιρεσία,  σε χιλιάδες περιπτώσεις  ως εξής:

 1^η μεγάλη κατηγορία χιλιάδων περιπτώσεων: Μένει ακαλιέργητο για κάποια χρόνια ένα κτήμα ή  ελαιόκτημα ή αμπέλι, και μάλιστα με σκάλες και ξερολιθιές μέσα,  είτε γιατί οι ιδιοκτήτες αγρότες  μετανάστευσαν    στο εξωτερικό είτε γιατί άλλαξαν επάγγελμα είτε γιατί πέθαναν και τα παιδιά τους δεν ασχολήθηκαν ή αμέλησαν κάποια χρόνια.

  Μετά από μερικά χρόνια επειδή φύτρωσε βλάστηση  έρχεται η Δασική Υπηρεσία  και  το κηρύσσει ... «Δάσος ή Δασική έκταση» και ενώ γράφει ότι «η απόφασή της  δεν επηρεάζει το θέμα της κυριότητας» στη πράξη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Δεν μπορεί να κόψει ούτε δύο χόρτα για φαγητό, δεν μπορεί  οποίο απαγορεύει ακόμα και τη φύτευση από πατάτες ή ντομάτες και η Δασική Υπηρεσία διώκει ποινικά τους ιδιοκτήτες  εάν  φυτεύσουν  όσπρια ή πατάτες ή ντομάτες για την οικογένειά τους ! ! ! Δηλ. στη πράξη αφαιρείται το δικαίωμα ιδιοκτησίας με την απαγόρευση καλλιέργειάς του και οιασδήποτε περιποίησής του !  Δηλ. πρόκειται για δήμευση.

 2^η μεγάλη κατηγορία χιλιάδων περιπτώσεων:

 Πιάνει φωτιά και καίγονται μεγάλες εκτάσεις ακόμα και ελαιοκτήματα  πάνω στον επαρχιακό δρόμο. Βγάζει η Δασική υπηρεσία μία απόφαση με υπογραφή διορισμένου Νομάρχη ή διορισμένου Γραμματέα Περιφέρειας ή Αποκεντρωμένου και κηρύσσει αναδασωτέα έκταση χιλιάδων ελαιοκτημάτων, αμπελιών κλπ.   Οι ιδιοκτήτες δεν καλούνται πριν να υποβάλλουν τις απόψεις τους. Δεν το πληροφορούνται έγκαιρα αλλά μετά από πολλά χρόνια και  παθαίνουν σοκ όταν ζητούν ένα χαρτί για να πωλήσουν ή για να κτίσουν.

  Και το χειρότερο της άθλιας αντιεπτανησιακής μεθόδευσης:

 Όποιος θέλει να βρεί το δίκιο του δεν δικάζεται από τακτικό δικαστήριο με τις συνταγματικές εγγυήσεις της νομικής γνώσης και ανεξαρτησίας της γνώμης και της κρίσης αλλά από Α΄θμια και Β΄θμια Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων, στην οποία συμμετέχουν 4 δασικοί υπάλληλοι και ... ένας δικαστής, και φυσικά οι δασικοί υπάλληλοι δεν μπορούν ως υπάλληλοι του Δασάρχη να υποστηρίξουν ή να ψηφίσουν οτιδήποτε κατά της πράξης του Προισταμένου τους! Αυτά είναι χαραχτηριστικά δείγματα αφρικανικής μπανανίας και υποδειγματικής μεθόδευσης πως κλέβουν την ατομική ιδιοκτησία των Επτανησίων, με τη καθοριστική ευθύνη αδιαφορίας και ελλείμματος εκπροσώπησης διαχρονικά των βουλευτών της Επτανήσου.

Για τους λόγους αυτούς χαραχτηρίσαμε θετική την άμεση παρακάτω πρώτη αντίδραση του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Κέρκυρας στο κατατεθέν νομοσχέδιο:

«Ο Δικηγορικός Σύλλογος Κέρκυρας διαμαρτύρεται για την  επιχειρούμενη στο σχέδιο νόμου «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί,μέτρα προστασίας,ανάπτυξης και διαχείρισης» και ειδικότερα στο άρθρο 21 αυτού αναιτιολόγητη κατάργηση των παραγράφων 1(β), 2 και 3 του άρθρου 62 του ν. 998/1979  που προβλέπουν ρητά και κατηγορηματικά  ότι στα επτάνησα δεν  ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου.
Η διάταξη αυτή προστάτευε μέχρι τώρα τα δικαιώματα των πολιτών στα επτάνησα, ιδιαίτερα εκείνων που δεν διέθεταν τυπικούς τίτλους,  λόγω του ότι δεν υπήρχαν δημόσια δάση στα επτάνησα.
Στην βάση αυτή έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα πλήθος αποφάσεων από όλα τα Δικαστήρια της Χώρας και έχουν δικαιωθεί ιδιώτες, διάδικοι στη διένεξη τους με το Ελληνικό Δημόσιο.
Ζητούμε τον επανέλεγχο του θέματος και τον σεβασμό της ιστορικής πραγματικότητας των επτανήσων.

Για τον Δ.Σ.Κ.
Ο  Πρόεδρος
Γιάννης Γ. Βραδής »

Αλλά ζητήσαμε και  να γίνει εναρμονισμός με το Σύνταγμα και τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου με τη προσθήκη των εξής τεκμηριωμένων δίκαιων  θέσεων:

 « Να   προστεθεί στο άρθρο     η εξής διάταξη-παράγραφος:

 « παρ.   εδ.  α.: Τα Δάση  και οι δασικές εκτάσεις στα Επτάνησα είναι ιδιωτικά και το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει κανένα εμπράγματο δικαίωμα σε αυτά.

εδ.β:    Οι δασωθέντες αγροί,  ελαιοκτήματα , αγροκτήματα σε καμμία  περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν δασικές εκτάσεις.

εδ.γ.:  Δεν  απαγορεύεται η καλλιέργεια  κηρυχθεισών  μέχρι σήμερα ως δασικών εκτάσεων στα Επτάνησα και δεν διώκεται ποινικά η καλλιέργεια  κηρυχθεισών  ως  δασικών εκτάσεων.

    εδ. δ.:  Οι διαφορές μεταξύ δημοσίου και ιδιώτη για τη μορφή της κρινόμενης βλάστησης  και τον χαραχτηρισμό μιάς έκτασης ως δάσους ή δασικής έκτασης  ή αναδασωτέας  είναι  διαφορές  αστικού δικαίου που αφορούν περιορισμό ή και απαγόρευση εκμετάλλευσης δηλ. κατάργηση της  ατομικής ιδιοκτησίας και   πρέπει να παρέχονται οι εγγυήσεις τακτικού δικαστή  και (γι΄αυτό πρέπει να )  εκδικάζονται σε πρώτο βαθμό από το  Πολυμελές  Πρωτοδικείο, σε δεύτερο βαθμό από το Εφετείο και σε τρίτο βαθμό από τον  Άρειο Πάγο.

 εδ.ε. :  Μέσα σε 5 χρόνια από τη ψήφιση του νόμου αυτού οι κηρυχθείσες  στα Επτάνησα, μέχρι τη ψήφιση του νόμου αυτού, ως δάση ή ως δασικές εκτάσεις και ως αναδασωτέες από τους Νομάρχες, Περιφερειάρχες, Γραμματείς Αποκεντρωμένης Διοίκησης, κρίνονται  δικαστικά εξ υπαρχής με τις εγγυήσεις της τακτικής δικαιοσύνης με αναγνωριστική αγωγή που εγείρει ο ιδιοκτήτης ή αυτός ή οι δικαιοπάροχοι αυτού  σε βάρος του οποίου εκδόθηκαν οι επαχθείς διοικητικές πράξεις των οργάνων της διοίκησης και από τις  Επιτροπές Επίλυσης  Δασικών Αμφισβητήσεων.

   εδ. στ.  Ιδρύεται  δασική υπηρεσία Επτανήσου ανήκουσα διοικητικά στην εκλεγμένη Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και καταργείται κάθε δικαιοδοσία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας στα δασικά θέματα των Επτανήσων. ».

  Το  ψήφισμα αυτό για το διωγμό της ατομικής-αγροτικής ιδιοκτησίας στα Επτάνησα και τη δήμευση ατομικών αγροτικών ιδιοκτησιών και δασωθέντων αγρών να επιδοθεί από αντιπροσωπεία των επικεφαλής των παρατάξεων στον Πρωθυπουργό και  στους Αρχηγούς των κομμάτων.

 Να δημοσιευτεί στα ΜΜΕ της Επτανήσου. Και

Να κοινοποιηθεί σε όλους τους βουλευτές  και στους ευρωβουλευτές».

 Η πρότασή μας αυτή ψηφίσθηκε ομόφωνα από το ΠΣΙΝ στις 01.00 ξημερώματα Πέμπτης  17-10-2013 και είναι ένα ιστορικής σημασίας ψήφισμα. Αρκεί ο κ. Σπύρου και ο κ. Μηλιώτης, να το υλοποιήσουν άμεσα.

 Η δράση στα Επτάνησα προυποθέτει γνώση των Διεθνών Συνθηκών, του Συντάγματος, των Συνθηκών της Ευρωπαικής Ένωσης και των νομικών και ιστορικών δεδομένων αλλά και έμπρακτη αγάπη για τα καταληστεμένα νησιά μας και ψυχή για δράση και αγώνα. Πρέπει ο εκπρόσωπος του λαού να είναι αδέσμευτος από κόμματα και να μη φοβάται να εκφράσει το δίκιο. Γι΄αυτό και είμαστε στη πρωτοπορία έκφρασης και υποστήριξης γνήσιων και ώριμων λαικών αιτημάτων.

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΛΟΥΔΗ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ  ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Η Περίληψη της εισήγησης  του  Επικεφαλής της Επτανησιακής Αναγέννησης Γιώργου Καλούδη για το θέμα των διεκδικούμενων Γερμανικών Αποζημιώσεων.

σήμερα  βράδυ 16-10-2013 στη συνεδρίαση του Π.Σ.Ι.Ν. με ... τηλεδιάσκεψη. 

« H συζήτηση του θέματος μετά από 8 μήνες που έχει διανεμηθεί η εισήγηση του Γιώργου Καλούδη, μετά από  κάθε μήνα πιεστική γραπτή και προφορική υπενθύμιση να αναγραφεί στην ημερήσια διάταξη και να συζητηθεί, η αναγραφή του (μετά τις δικαιωματικές μας πιέσεις) επί 8  μήνες στην ημερήσια διάταξη αλλά να μην...συζητείται αλλά και σε μία συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη και  χωρίς καν ιντερνετική μετάδοση, αδικεί τη βαρύτητα του θέματος, τη σπουδαιότητα του θέματος.

Ένα θέμα  που  αναδεικνυόμενο και διεκδικούμενο έχει πτυχές επτανησιακές,  ελληνικές αλλά και ευρωπαικές, με επιρροές και επιπτώσεις στην  ευρωπαική πολιτική.

  Το 2000 ο αείμνηστος Σταμούλης ως δικηγόρος των απογόνων των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου, έχοντας μία δικαστική απόφαση (ερήμην του γερμανικού κράτους κατέσχεσε το γερμνικού κράτους ιδιοκτησία του Ινστιτούτου Γκαίτε. Το ίδιο βράδυ ο Πρωθυπουργός Σημίτης και ο υπουργός Δικαιοσύνης Πετσάλνικος πέρασαν μία Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που ακύρωνε τη κατάσχεση και απαγόρευαν κάθε άλλη στο μέλλον.

   Το 1998 είχα τη τιμή ως δικηγόρος, και πάντα αφιλοκερδώς και με τα έξοδα της δίκης πληρωμένα να ασκήσω για λογαρισμό των απογόνων των βομβόπληκτων αγωγή αποζημίωσης κατά του Γερμανικού Κράτους, το οποίο τελικά ερημοδίκησε.

Εκδόθηκε θετική για εμάς απόφαση του Δικαστηρίου αλλά πλέον μετά τη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης Σημίτη δεν είχε νόημα καμμία συνέχεια δικαστική.

  Το θέμα είχε συνέχεια με  τη παρεμβολή Ιταλικών Δικαστηρίων τα οποία καταδίκασαν το Γερμανικό κράτος αλλά το θέμα κρίθηκε πρόσφατα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το οποίο έκρινε ότι δεν μπορεί ένα κράτος ή δικαιοδοτικά του όργανα, όπως τα Δικαστήρια, να καταδικάσει ένα άλλο κράτος. Κατά συνέπεια το θέμα είναι ανοιχτό στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη ως έγκλημα πολέμου και η κυβέρνηση της Αθήνας δεν μπορεί να ολιγωρήσει πλέον.

     Η καταστροφή των πόλεων της Κέρκυρας και του Αργοστολίου στις 14 Σεπτέμβρη 1943 από τους βάρβαρους Γερμανικούς βομβαρδισμούς  ήταν  μία βάρβαρη πράξη, με χιλιάδες  αθώα θύματα. Υπάρχουν ακόμα οι σφαγές γυναικόπαιδων στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, και 500.000 θύματα.

Για τη πόλη της Κέρκυρας  όταν είχα τη τιμή να είμαι Αντιδήμαρχος και μετά Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κερκυραίων κάναμε δύο σημαντικές δράσεις για τη διάσωση της ιστορικής μνήμης και θεμελίωση της διεκδίκησης:

 1) Με τη συνδρομή του Τεχνικού Επιμεληηρίου Ελλάδας παράρτημα Κέρκυρας, έγινε ακριβής καταγραφή όλων των δημοτικών, δημοσίων και  ιδιωτικών κτιρίων με εμδαδομέτρηση και κοστολόγηση όλων των κατεστραμμένων κτιρίων.

2) Το 2000, με ιδέα του αείμνηστου και πρόωρα χαμένου δημοσιογράφου Π. Περιστέρη  εκδώσαμε το βιβλιάριο  με φωτογραφίες από το γερμανικό βομβαρδισμό και καταστροφή της πόλης της Κέρκυρας. Το βιβλιάριο, με ελάχιστο κόστος, έγινε ανάρπαστο και αποτελεί ένα δυνατό όπλο τεκμηριωμένης διεκδίκησης και από τη Γερμανία και από την Αθήνα.Αλλά και διάσωσης της ιστορικής μνήμης για τόσα πανέμορφα δημοτικά και δημόσια κτίρια που τάκαψαν οι φασίστες.

Για το Αργοστόλι από τον Φλεβάρη  προσέθεσα 6 φωτογραφίες που βρήκε ο κ.Φόρτες με προσπάθεια. Είναι χαραχτηριστικές για τη καταστροφή, με ενδεικτική μέχρι και τον βομβαρδισμό της 200 χρόνων γέφυρας Debosset.. Μένει να συμπληρωθεί φωτογραφικό υλικό από τον βομβαρδισμό του Αργοστολίου.

 Ήταν πολύ μεγάλη η καταστροφή των δύο πανέμορφων πόλεών μας.

Επειδή:

Η λήθη βοηθά την άγνοια.

Η άγνοια υποστηρίζει τη λήθη.

Λαός που θυμάται την ιστορία του δεν έχει μέλλον !

Ο Λαός της Επτανήσου δεν γνωρίζει την ιστορία μας και ο λαός δεν φταίει ποτέ, οι ομάδες που ηγούνται και διευθύνουν φταίνε.

Οι Επτανήσιοι πρέπει να γνωρίζουν τη πλούσια ιστορία τους, αλλά και τις καταστροφείς και να διεκδικούν αυτά που επιβάλλουν η δικαιοσύνη και το διεθνές δίκαιο.

  Οι  πρακτικές  προτάσεις  του Γιώργου Καλούδη  για άμεση δράση και διεκδίκηση:

  1.Συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα και Διαφώτισης αποτελούμενη από τον Περιφερειάρχη ως Πρόεδρο, τους Επικεφαλής των Παρατάξεων, τους  Προέδρους των 4 Δικηγορικών Συλλόγων της Επτανήσου, και να είναι  ανοικτή σε φορείς για συμμετοχή και κοινή δράση,

 2. Επιστολή με το ψήφισμα Διεκδίκησης Αποζημίωσης  από το Γερμανικό κράτος για τις πόλεις Κέρκυρας και Αργοστολίου στον Πρωθυπουργό, στους Αρχηγούς των κομμάτων (πλην Χρυσής Αυγής), σε όλους τους βουλευτές  και στους ευρωβουλευτές.

  3.Επίσκεψη-Διάβημα με επίδοση του  ψηφίσματος Διεκδίκησης Αποζημίωσης για τις πόλεις Κέρκυρας και Αργοστολίου στον Πρωθυπουργό και  στους Αρχηγούς των κομμάτων και στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για τη καθυστέρηση διατύπωσης της γνώμης του για τις διεκδικήσεις της Ελλάδας κατά της Γερμανίας.

4. Έκδοση μέσα σε 2 μήνες  βιβλιαρίου με φωτογραφίες με τα κατεστραμμένα κτίρια Κέρκυρας, Αργοστολίου, Λειβαθούς και τους χιλιάδες άμαχους νεκρούς-θύματα.

(το υλικό της Κέρκυρας είναι έτοιμο ως εκδόθηκε από τη συνεργασία EXIT-Περιστέρη Π.-Δήμου Κερκυραίων τo 2000).

5. Ημερίδα Ενημέρωσης  των ευρωπαίων, με πρωτοβουλία της Περιφέρειάς Ιονίων Νήσων, στο Στρασβούργο για τους βομβαρδισμούς Κέρκυρας και Αργοστολίου, με το κόστος να καταβληθεί από τους Έλληνες ευρωβουλευτές.

6. Κάθε 14 Σεπτέμβρη εκδηλώσεις Μνήμης σε όλα τα Επτάνησα, με φωτογραφικό υλικό και ομιλίες.

7.Προσφυγή  της Περιφέρειας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών σε βάρος των πόλεων της Κέρκυρας και του Αργοστολίου.»

Το πλαίσιο αυτό δράσης και αγώνα διεκδίκησης , εμπλουτισμένο και με θετικές προτάσεις παρατάξεων, ψηφίστηκε ομόφωνα.