Η τοποθετήση του Σ.Μαργέλη στο Δ.Σ. για την υποθαλάσσια ζεύξη


Θέλω να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα και να φωτίσω ορισμένα πράγματα για κάποιους συναδέλφους οι οποίοι, καλόπιστα λέω εγώ, δεν τα ξέρουν. Όχι γι` αυτούς που έχουν αποφάσεις σώνει και καλά και αγκυλώσεις και ιδεοληψίες. Θεωρώ ότι είμαστε τόσοι άνθρωποι εδώ πέρα και θέλουμε να ακούσουμε κάποια πράγματα.

Ακούστε, το έργο της σύνδεσης της Λευκάδας στη συγκεκριμένη θέση, της νέας σύνδεσης της Λευκάδας αποφασίστηκε από τη δεκαετία του `80, με διαδικασίες δημοκρατικότατες, με επανειλημμένα Δημοτικά Συμβούλια, με συνελεύσεις, με ένα σωρό τέτοιες διαδικασίες, ανοιχτές διαδικασίες, με πολλά Δημοτικά Συμβούλια, 3 Δημοτικά Συμβούλια.

Μέχρι που το 1989, κύριε Αρβανίτη ήσουν στο Συμβούλιο, εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και χωροθετήθηκε η νότια λύση, η σύνδεση της Λευκάδας σε αυτήν τη θέση που λέμε σήμερα να κάνουμε την υποθαλάσσια ζεύξη.

Από τη δεκαετία του `80 κάποιοι άνθρωποι, πολίτες της Λευκάδας, φορείς της Λευκάδας και μέλη των Δημοτικών Συμβουλίων όλων των παρατάξεων, κατάλαβαν αυτό που σήμερα δεν θέλουμε να καταλάβουμε εμείς, ότι θα πρέπει να γίνει μια καινούργια σύνδεση για τη Λευκάδα, για να μπορέσει να αναπτυχθεί, να λειτουργήσει η Λευκάδα κυρίως, η πόλη της Λευκάδας και όλο το νησί. Να αναπνεύσει η Λευκάδα. Συμφωνήθηκε λοιπόν αυτό και το 1980 έγινε νόμος του Κράτους επαναλαμβάνω.

Στη συνέχεια πέρασαν διάφορες Κυβερνήσεις, διάφορες Δημοτικές Αρχές, διάφορες Νομαρχιακές Αρχές, διάφοροι Βουλευτές, Δήμαρχοι, Νομάρχες. Κανένας δεν αμφισβήτησε το έργο και τη λύση αυτή, αντίθετα όλοι προσπάθησαν να συμβάλλουν, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, προκειμένου να προωθηθεί και να υλοποιηθεί η λύση. Έτσι λοιπόν το 1999, ήμουν Νομάρχης εγώ τότε, αποφασίσαμε και απευθυνθήκαμε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Το Υπουργείο Δημοσίων Έργων κατάλαβε ότι έχουμε δίκιο για ένα θέμα που ξεκινά από το 1980 και ανέθεσε μια σειρά μελετών -γεωτεχνικές, προμελέτες, γεωλογικές μελέτες, περιβαλλοντικές μελέτες, μελέτες χάραξης προκαταρκτικές για τη χάραξη του δρόμου, σύνδεση της Λευκάδας της πόλης με τον οδικό άξονα Αμβρακία - Άκτιο και στη συνέχεια την Ιόνια Οδό.

Αυτές οι μελέτες προχώρησαν. Υπάρχουν δεκάδες, γνωμοδοτήσεις φορέων, υπηρεσιών και δεκάδες αποφάσεις που εγκρίθηκαν και παραχωρήθηκαν οι διάφορες κατ` αρχήν αδειοδοτήσεις και βεβαίως η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων.

Στη συνέχεια και πάλι υπήρχε μια καθυστέρηση. Το 2007, όλο αυτό το διάστημα είπαμε με διαφορετικές Κυβερνήσεις, διαφορετικοί Νομάρχες, Δήμαρχοι, Βουλευτές, διαφορετικές Αρχές. Το 2007 λοιπόν αποφάσισε η Κυβέρνηση τότε να ξαναδώσει μια ώθηση στο έργο και ανάθεσε μια σειρά μελετών στο Γραφείο Δοξιάδη.

Μεταξύ αυτών των μελετών που ανέθεσε ήταν και μία μελέτη εφικτότητας αυτής της λύσης, διότι εν τω μεταξύ είχε μεσολαβήσει ο σεισμός του 2003. Ήρθαν λοιπόν τότε εδώ πέρα, έκαναν γεωτρήσεις κατά μήκος της χάραξης στο ιχθυοτροφείο, από τη στροφή στο Κάστρο μέχρι εκεί που θα γίνει η υποθαλάσσια, και το 2010 τελικά ολοκληρώθηκε αυτή η μελέτη. Το αποτέλεσμά της ήταν «ναι, είναι εφικτή η λύση». Άρα μπορούμε να προχωρήσουμε σε αυτήν τη λύση. Εν τω μεταξύ είχαν γίνει μελέτες οδοποιίας, γεωτεχνικές μελέτες, περιβαλλοντικές μελέτες για το δρόμο συνέχεια μέχρι τη Βόνιτσα.

Όλα αυτά λοιπόν έγιναν όλα αυτά τα χρόνια και, επαναλαμβάνω, με στήριξη, διαχρονική στήριξη όλων όσων όλες αυτές τις δεκαετίες είχαν την τύχη, ήταν της επιλογής των πολιτών της Λευκάδας με δημοκρατικές διαδικασίες να διαχειρίζονται την τύχη της Λευκάδας.
Το 2010 ξαναμπήκε το θέμα πλέον να υλοποιηθεί το έργο, αφού είχαν γίνει όλες αυτές οι μελέτες, οι διαδικασίες, οι εγκρίσεις και λοιπά. Τότε το Υπουργείο Δημοσίων Έργων είπε ότι δεν υπάρχουν οι πιστώσεις. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, το ΕΣΠΑ δηλαδή, δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν αυτό το έργο.

Αυτό λοιπόν ανακοινώθηκε. Δεν έγινε ούτε στα μουλωχτά, ούτε στη ζούλα, ούτε στα κρυφά. Αν κάποιοι κατοικούσαν στον Άρη βέβαια είναι δική τους δουλειά. Λέω λοιπόν ότι τον Ιούνιο του 2010 επισκέφτηκε τη Λευκάδα ο τότε Υφυπουργός Δημοσίων Έργων.

Έδωσε συνέντευξη Τύπου στη Νομαρχία, στο γραφείο του κυρίου Νομάρχη. Εξέδωσε δελτίο Τύπου και είπε ότι απόφαση της Κυβέρνησης και του Υπουργείου είναι το έργο να εκτελεστεί με σύμβαση παραχώρησης, δηλαδή με συμμετοχή του Ιδιωτικού και του Δημόσιου Τομέα.

Είναι μια διαδικασία που εκτελούνται όλα τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα και θα συνεχίσουν να εκτελούνται διότι όπου δεν υπάρχουν πόροι επιλέγεται αυτή η μέθοδος για να συμβάλει ο Ιδιωτικός Τομέας με χρηματοδότηση, και οι τράπεζες και στο τέλος να πληρώνουν τα έργα οι χρήστες των έργων, όχι ο φορολογούμενος λαός.

Έτσι έγινε το αεροδρόμιο, έτσι έγινε το Ρίο - Αντίρριο, έτσι γίνονται μεγάλοι οδικοί άξονες σήμερα και θα εξακολουθήσει να γίνεται. Έτσι θα γίνει η επέκταση του λιμανιού με την COSCO.

Αυτό λοιπόν αποφασίστηκε τότε. Ανακοινώθηκε από τον Υπουργό επίσημα, στο γραφείο του Νομάρχη. Βέβαια αυτή η ανακοίνωση ήταν έπειτα από διεργασίες που είχαν γίνει στο Υπουργείο και με τη δική μου συμμετοχή και με τη συμμετοχή του τότε Νομάρχη.

Αλλά όχι μόνο αυτό. Στη συνέχεια το Υπουργείο έστειλε και επιστολή επίσημα στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση το 2010 τον Οκτώβρη, αν θυμάμαι καλά, και είπε ότι ο Υπουργός αποφάσισε να γίνει έτσι, η Κυβέρνηση αποφάσισε να γίνει έτσι το έργο.

Αυτό λοιπόν είναι γνωστό από το 2010, δεν προέκυψε το 2013, ούτε το 2014. Δεν το ανακαλύψαμε τώρα. Όσοι ζούμε στη Λευκάδα είναι γνωστό για όλους μας από το 2010 με επισημότατες, εγκυρότατες ανακοινώσεις και συμμετοχές φορέων, του Νομάρχη Λευκάδας, του Βουλευτή Λευκάδας και βεβαίως όλων. Του Τύπου, που δημοσίευσε την απόφαση και το σχέδιο και λοιπά, των εφημερίδων. Από τότε είναι γνωστά όλα αυτά τα ζητήματα.

Τώρα μπαίνει ένα ερώτημα. Γιατί να μη γίνει με Δημόσιες επενδύσεις ή από χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ και να γίνει με σύμβαση παραχώρησης; Και εγώ συμφωνώ να γίνει από τις Δημόσιες επενδύσεις, να το χρηματοδοτήσει το Κράτος. Όλα λέμε να τα χρηματοδοτεί το Κράτος, αλλά πρέπει να δούμε εάν έχει τη δυνατότητα το Κράτος να το κάνει. Εάν έχει λοιπόν τη δυνατότητα το Κράτος να το κάνει, να το κάνε.

Ποιος είναι αντίθετος δηλαδή; Ποιος θέλει να κάνουμε ένα έργο με σύμβαση παραχώρησης, δηλαδή με συμμετοχή έστω και των χρηστών, που δεν είναι άδικο οι χρήστες ενός έργου να το πληρώνουν. Άδικο είναι να το πληρώνουν αυτοί που δεν περνούν ποτέ από το έργο, αυτό είναι άδικο, δηλαδή οι φορολογούμενοι. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό, θέλει πολλή κουβέντα.

Όλοι λοιπόν συμφωνούμε ότι αν υπάρχει δυνατότητα να εκτελεστεί υποθαλάσσια, από τις Δημόσιες επενδύσεις με χρηματοδότηση από το Κράτος. Δεν διαφωνεί κανένας. Το ερώτημα μπαίνει εάν το Κράτος δεν χρηματοδοτήσει το έργο τι κάνουμε; Αφήνουμε τη Λευκάδα στην τύχη της ή κάνουμε το έργο με άλλο τρόπο; Εκεί μπαίνει το ζήτημα.
Σε αυτόν τον προβληματισμό μπήκε, προστέθηκε και η μαρίνα για τα μεγάλα σκάφη. Δεν χρειάζεται μια μαρίνα στη Λευκάδα; Μια μαρίνα στη Λευκάδα θα κάνει κακό στον τόπο ή θα κάνει καλό στον τόπο; Καλό δεν θα κάνει στον τόπο; Όταν κάναμε τη μαρίνα, αυτήν τη σημερινή, τα ίδια ακούγαμε.

«Για ποιους είναι η μαρίνα; Θα είναι πάρκινγκ των ευρωπαίων που θα έρχονται εδώ να αφήνουν τα σκάφη τους. Εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Δεν θα δουλεύει η αγορά της Λευκάδας. Τα μαγαζιά θα κλείσουν, θα μπουν τα μαγαζιά μέσα».

Αυτά ακούγαμε τότε. Τα ακούω ακόμα εγώ στ` αυτιά μου και είναι και καταγεγραμμένα στις αποφάσεις, ένα σωρό. Αυτά ακούγαμε. Σήμερα όμως τα ξεχάσαμε όλα αυτά και λέμε ότι αν δεν υπήρχε η μαρίνα ενδεχομένως δεν θα λειτουργούσε ο Δήμος, θα είχε κλείσει ο Δήμος. Δεν το λέω εγώ, το λένε οι συνάδελφοι που είναι εδώ, σε αυτό το τραπέζι, και μάλιστα σε εκείνο το τραπέζι, το πιο ψηλό κιόλας. Αυτή είναι η αλήθεια λοιπόν.

Άρα λοιπόν η μαρίνα για τα μεγάλα σκάφη χρειάζεται να γίνει είτε έτσι είτε αλλιώς. Χρειάζεται να γίνει αυτή η μαρίνα. Η αντίληψη που λέει «Τι; Να έρχεται ο Αμπράμοβιτς εδώ πέρα; Δεν θα βγει έξω ο Αμπράμοβιτς». Εγώ δε λέω ότι θα βγει έξω ο Αμπράμοβιτς, αλλά πως αναπτύχθηκε η Μύκονος, η Σαντορίνη, όλα αυτά τα νησιά που έχουν τουρισμό σήμερα; Αναπτύχθηκαν λοιπόν από τη φήμη που πήραν επειδή επώνυμοι, διάσημοι, μεγάλοι και λοιπά επέλεγαν να πάνε σε αυτόν τον τόπο και όλο αυτό δημιούργησε συνέργειες και βοηθούσε την ανάπτυξη του τόπου. Έτσι γίνεται η ανάπτυξη.
Ο κύριος Δήμαρχος, και η σημερινή Δημοτική Αρχή προεκλογικά είχε πει ναι την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αυτή, με ισχυρότατη πλειοψηφία, με 20 ψήφους είπαν ναι στο έργο της υποθαλάσσιας αλλά με χρηματοδότηση από τις Δημόσιες επενδύσεις ή το ΕΣΠΑ. Αυτό είπαν. Ο δε κύριος Δήμαρχος το είπε 4 ή 5 φορές, πήρα τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου και λέει ο κύριος Δήμαρχος «Ναι, για 4η φορά το λέω. Ναι, για 5η φορά το λέω, ότι είμαστε υπέρ της υποθαλάσσιας αλλά με χρηματοδότηση από τις Δημόσιες επενδύσεις».
Είπε τότε όμως «Δεν θέλουμε διόδιο», δηλαδή αφού θα χρηματοδοτηθεί από τις Δημόσιες επενδύσεις προφανώς δεν θα υπάρχει διόδιο και «Δεν θέλουμε και τη μαρίνα». Αυτά είπε ο κύριος Δήμαρχος τότε.

Για να καταλήξω τώρα, επειδή είναι ένας σχεδιασμός που γίνεται 30 ολόκληρα χρόνια, επειδή σε αυτόν το σχεδιασμό έχουν συμμετοχή όλες οι Κυβερνήσεις που πέρασαν, όλοι οι Δήμαρχοι, Νομάρχες, τα Συμβούλια, όλοι οι πολίτες της Λευκάδας, δεν μπορεί να ακυρώνουμε έναν τέτοιο σχεδιασμό επειδή είπε ο κύριος Δήμαρχος τώρα ότι είναι άλλες οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης και οι προθέσεις της Κυβέρνησης.

Ποτέ η Αυτοδιοίκηση δεν ήταν, δεν θέλαμε εμείς που έχουμε υπηρετήσει την Αυτοδιοίκηση να είναι ουρά της Κυβέρνησης και το μακρύ χέρι της Κυβέρνησης και εργαλείο της Κυβέρνησης. Πάντα είχαμε τις δικές μας πολιτικές και γι` αυτές αγωνιζόμαστε.
Αυτή η άποψη είναι καινοφανής για όσους έχουν υπηρετήσει την Αυτοδιοίκηση χρόνια ολόκληρα και μάλιστα στα δυσκολότερα χρόνια, παλιότερα. Η Κυβέρνηση κάνει τη δική τη δουλειά και εμείς κάνουμε τη δική μας τη δουλειά.
Εγώ λοιπόν επειδή θέλω να βοηθήσω και θέλω να γίνει το έργο, να συναινέσω λοιπόν εγώ και να πω ναι στην υποθαλάσσια χωρίς τη μαρίνα με χρηματοδότηση από τις Δημόσιες επενδύσεις.
Ας αναλάβει ο κύριος Δήμαρχος, είμαστε στη διάθεσή του να τον βοηθήσουμε, υποθέτω και εγώ και ο κύριος Αραβανής και ο κύριος Γληγόρης και όλοι, ανέφερα ενδεικτικά τα ονόματα και με συγχωρείτε, και άλλοι ενδεχομένως συνάδελφοι, να τον βοηθήσουμε, να κάνουμε παραστάσεις στο Υπουργείο, να πείσουμε το Υπουργείο λοιπόν να διαθέσει τα λεφτά που χρειάζονται για να γίνει η υποθαλάσσια ζεύξη με Δημόσιες επενδύσεις. Θα το κάνουμε λοιπόν αυτό όλο.

Εσείς τι φαντάζεστε είναι εύκολο να γίνει αυτό; Παρά ταύτα εγώ λέω να το παλέψουμε και ας μην είναι εύκολο. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε μία λύση που την παλεύει η Λευκάδα δεκαετίες ολόκληρες τώρα, διότι, επαναλαμβάνω δεν έχουμε τώρα να κουβεντιάσουμε σε αυτήν τη φάση 2 λύσεις ή 3 ή 4 ή 5 λύσεις. Έχουμε επιτέλους μία λύση με τροποποιήσεις. Όλα τα άλλα είναι μη λύση, είναι φτου και από την αρχή, να ξεκινήσουμε καινούργιες μελέτες, καινούργιες διαδικασίες.
Ξέρετε όμως, όλοι σας έχετε μία αίσθηση και μία εμπειρία ότι όλα αυτά θέλουν δεκαετίες να γίνουν. Ο δίαυλος, που τώρα χαιρόμαστε που γίνεται, τον κουβεντιάζουμε από τη δεκαετία του `90, για να μην σας πω από τη δεκαετία του `80. Το 1989 είχε γίνει τότε μια προσπάθεια να ανοίξει ο δίαυλος. Τελικά κάναμε τη μελέτη το 2000 και καταφέραμε τώρα να κατασκευάσουμε το δίαυλο, για τον οποίο υπερηφανευόμαστε ότι είναι καλό το έργο.

Σκεφτείτε, όταν μιλάμε για τη ζεύξη γιατί σκέφτεστε μόνο την πόλη, που οφείλουμε να την σκεφτούμε γιατί έχει τα περισσότερα προβλήματα. Γιατί δεν σκέφτεστε τη νότια Λευκάδα; Πως σε 5 ή σε 10 ή σε 15 χρόνια, διότι αυτά που λέτε δεν πρόκειται να γίνουν στην 5ετία, ούτε στη 10ετία δεν πρόκειται να γίνουν γιατί δεν υπάρχουν λεφτά.

Πως αφήνετε στην απομόνωση και στην υστέρηση τη νότια Λευκάδα; Για σκεφτείτε θέλει να αναπτυχθεί και αυτή. Οταν κάνει δύο ώρες να περάσει από εδώ, πόσο θέλει να πάει και στη νότια Λευκάδα; Θέλει άλλη μία, μιάμιση ώρα το καλοκαίρι. Και γιατί δεν σκέφτεστε και τον Κάλαμο και τον Καστό.

www.aromalefkadas.gr

00:44:17

2015-03-14