Την Πέμπτη το απόγευμα, με μια μικρή καθυστέρηση 5 λεπτών, που με έκανε να αγχωθώ λίγο καθώς δεν συνηθίζω να είμαι ασυνεπής στα ραντεβού μου, μπήκα στην εκκλησία του Αγίου Μηνά, τη στιγμή που η διεθνούς φήμης σοπράνο κα Σόνια Θεοδωρίδου μόλις ξεκινούσε να μιλάει στους εκπροσώπους των τοπικών μέσων ενημέρωσης  για τον σκοπό της φιλανθρωπικής συναυλίας υπέρ της ανακαινίσεως του Ι. Ναού Αγίου Μηνά Λευκάδος, που θα δώσει το Σάββατο το βράδυ μαζί με τον Μίμη Πλέσσα στο Ανοιχτό θέατρο Λευκάδας.

Με την αύρα της με καθησύχασε και μαζί με τον εξίσου συμπαθέστατο σύζυγο της και  συνιδρυτή της Οrchestra Mobile και της δισκογραφικής εταιρίας τους, Ηuman Voice, το μαέστρο Θεόδωρο Ορφανίδη με έκαναν αυτόματα να αισθανθώ οικεία μαζί τους, …αν και δεν τους γνώριζα παρά μόνο ένα λεπτό!

Η κα Θεοδωρίδου δήλωνε τη στιγμή εκείνη της άγαρμπης εισόδου μου στο χώρο, ότι ανυπομονεί να έρθει η μεγάλη  για εκείνη ημέρα της συναυλίας, για την οποία προετοιμάζει τον εαυτό της εδώ και καιρό, φροντίζοντας  την φωνή της και  προσπαθώντας να είναι ξεκούραστη, ώστε να δώσει τον καλύτερο της εαυτό πάνω στη σκηνή.

«Πίσω από τη συναυλία, υπάρχει ιερός σκοπός, η ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Μηνά», ανέφερε  χαρακτηριστικά συμπληρώνοντας «Πρέπει να προσπαθήσουμε να αναστηθούμε. Επειδή ζούμε στο εξωτερικό δεχόμαστε τα βέλη τα πολύ αιχμηρά τα οποία μας πληγώνουν, μας πονάνε και κατά κάποιο τρόπο μας μαχαιρώνουν. Και ο μόνος τρόπος να απαντήσουμε σε αυτά είναι ο πολιτισμός μας»

Με όχημα την τέχνη της λοιπόν, στην οποία έχει αφιερώσει όλη την μέχρι τώρα ζωή της, μην παραλείποντας φυσικά τους εξίσου σημαντικούς για εκείνη ρόλους της μητέρας και της συζύγου, προσπαθεί από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από το Βερολίνο όπου διαμένει τα τελευταία χρόνια, να διαδώσει τον ελληνικό πολιτισμό, προβάλλοντας ένα άλλο Ελλαδικό χρώμα, όπως πολύ εύστοχα επεσήμανε ο σύντροφος και συνεργάτης της, κος Ορφανίδης λέγοντας τα εξής «Το κονσέρτο με αφορμή το cd με τη συνεργασία της κας Θεοδωρίδου και του κ. Πλέσσα δόθηκε ως παγκόσμια πρώτη , στα πλαίσια του φιλελληνικού κινήματος  που διοργανώσαμε με την κα Θεοδωρίδου  με όνομα beautiful Greece, το Μάρτιο που μας πέρασε στις Βρυξέλλες στο Pale de bozar παρουσία του δημάρχου των Βρυξελλών και του πρωθυπουργού του Βελγίου και στέφθηκε με τόσο μεγάλη επιτυχία που τόσο ο φλαμανδικός όσο και ο γαλλόφωνος τύπος της πόλης ενθουσιαστήκαν. Αισθανόμαστε ότι καταφέραμε να δείξουμε στην Ευρώπη ένα άλλο Ελλαδικό χρώμα».

Πριν την διαδικασία των ερωτήσεων θέλησε να αναφερθεί στον άνθρωπο, χάρη στον οποίο βρίσκεται σήμερα εδώ, τον κ. Τρανουλίδη, ο οποίος όπως είπε, προσπαθεί πολύ για να αναδείξει τα φωτεινά σημεία του τόπου του, όχι όμως από καθήκον αλλά από  βαθιά πίστη και  αγάπη για την πατρίδα και την εκκλησία του Αγίου Μηνά.

Ακολούθησε στη συνέχεια η πολύ όμορφη και δημιουργική συζήτηση με την κα Θεοδωρίδου, διάρκειας περίπου μίας ώρας, τα σημαντικότερα σημεία της οποίας, παρατίθενται στο σημείο αυτό.

Το ρεπερτόριο σας είναι πάρα πολύ πλούσιο, έχετε ερμηνεύσει τους σπουδαιότερους ρόλους της όπερας. ¨Έχετε ταυτιστεί ιδιαίτερα με κάποιον ρόλο?

Ταυτίζομαι ιδιαίτερα πάρα πολύ εύκολα με τους ρεαλιστικούς ρόλους των έργων του Puccini. Αλλά σίγουρα κάθε καινούριο ρόλο που μελετάω τον ερωτεύομαι εξίσου, γιατί χωρίς αυτόν τον έρωτα, δεν θα είχα αυτή την μεγάλη  αφοσίωση. Έτσι και το Σάββατο που θα κάνω αυτό το κονσέρτο, όλη μου η προσοχή είναι στραμμένη σε αυτό.

Πρόκειται να συμμετέχετε σε κάποια όπερα το προσεχές διάστημα?

Ναι πολύ σύντομα. Καταρχάς με το που τελειώσει το κονσέρτο το Σάββατο, επιστρέφουμε αμέσως στο Βερολίνο, όπου ηχογραφώ επί ένα δεκαήμερο ένα δεύτερο cd με μελοποιημένη ποίηση του καβάφη ενός Έλληνα συνθέτη του κ. Σίμογλου με τη συμμετοχή της δική μας συμφωνικής ορχήστρας , όπου διευθύνει ο κ. Ορφανίδης. Αυτή η ηχογράφηση έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί το 2013 είναι το έτος Καβάφη και πρόκειται να γίνει ένας μήνας ελληνικής μουσικής στο Βερολίνο τον Ιούνιο του 13, με κεντρική εκδήλωση τη δικιά μας με τα τραγούδια του Καβάφη. Επίσης συμμετέχω σε μία ταινία, ενώ ενδιάμεσα θα τραγουδήσω concertate δύο όπερες του Πουτσίνι. Επίσης το Νοέμβριο θα τραγουδήσω στο Τελ Αβίβ τα μεσαιωνικά τραγούδια της Κύπρου.

Ταινία ελληνικής παράγωγής?

Ναι του Γιάννη Οικονομίδη, σκηνοθέτη της βραβευμένης ταινίας το Σπιρτόκουτο. Πρόκειται για μια ταινία που θα προβληθεί και στις Κάννες. Έχουμε ήδη ξεκινήσει τις πρόβες, ενώ από το Σεπτέμβρη θα ξεκινήσουν και τα γυρίσματα.

Έχετε κάνει και κάποιες σπουδές υποκριτικής?

Φυσικά όταν σπουδάζεις σε μία ανώτατη ακαδημία, συμπεριλαμβάνεται και το μάθημα της υποκριτικής στο πρόγραμμα των σπουδών.

Ποιες ήταν οι προηγούμενες συμμετοχές σας?

Τραγούδησα πρόσφατα στην όπερα της Κολωνίας, στο έργο «η όπερα της πεντάρας», και σε ένα μοντέρνο έργο -μια παγκόσμια πρεμιέρα της Αυστριακής νομπελίστα 2004  θεατρικής - κυρίως - συγγραφέως Elfriede Jelinek η οποία με επέλεξε αμέσως με το που με είδε στην πρεμιέρα στης όπερας της πεντάρας.

Πως ξεκίνησε η επαγγελματική σας γνωριμία και η μετέπειτα συνεργασία σας με  τον κ. Πλέσσα?

Τον κ. Πλέσσα τον συνάντησα σε ένα concert gala στην Αθήνα, όπου με παρακάλεσαν να συμμετάσχω και εγώ με όποιο τραγούδι θα μου άρεσε από τα τραγούδια του. Εγώ επέλεξα το «άνοιξε πέτρα». Μόλις το άκουσε αυτό ο συνθέτης αναρωτήθηκε, λέγοντας πως είναι δυνατόν μια τραγουδίστρια όπερας να θέλει να τραγουδήσει το «άνοιξε πέτρα». Και θέλησε να με συναντήσει. Όταν συναντηθήκαμε νιώσαμε μια βαθιά αμοιβαία συμπάθεια, προτείνοντας μου μάλιστα μια σειρά από κονσέρτα καθώς και να ηχογραφήσω τραγούδια του. Είναι μάλιστα και 88 ετών  και όπως μου είπε αυτή η ηχογράφηση θα είναι το κύκνειο άσμα του. Και έτσι με τον κ. Πλέσσα στο πιάνο και εμένα στο τραγούδι, συναντηθήκαμε καλλιτεχνικά και η συνεργασία μας - η οποία πράγμα πολύ σπάνιο ολοκληρώθηκε μέσα σε δύο μέρες- έρεε σαν νερό, σαν να γνωριζόμασταν χιλιάδες χρόνια. Είναι πολύ σημαντική η εσωτερική επικοινωνία μεταξύ των καλλιτεχνών.

Όταν τραγουδάτε τραγούδια των Ελλήνων συνθετών τα ξεχωρίζετε από εκείνα των ξένων, όντας Ελληνίδα που ζει στο εξωτερικό?

Φυσικά υπάρχουν συνθέτες, όπως ο Χατζηδάκης, ο Πλέσσας, ο Θεοδωράκης, των οποίων κάποια έργα φτάνουν σε τέτοιο πνευματικό επίπεδο, που θα  τους χαρακτήριζα ισάξιους των Schubert και Schuman. Όπως και τα λόγια των ποιητών μας, είναι ισάξια  των Goethe, Schiller . Όμως επειδή είναι τα τραγούδια της πατρίδας μου έχουν ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος όταν τα τραγουδώ. Και επειδή δεν ζω στην Ελλάδα  εκείνη τη στιγμή νιώθω πολύ ευάλωτη συναισθηματικά

Έχετε συνεργαστεί με πολλούς διάσημους μαέστρους κατά καιρούς. Με ποιους από αυτούς αισθανθήκατε πιο οικεία και σας βοήθησαν στην προσωπική σας εξέλιξη ως τραγουδίστρια?

Ο Georg Solti ο οποίος δεν ζει,, o Claudia Barton, ο Tony Pappano ο διευθυντής του Covent Garden τον οποίον ξεχωρίζω γιατί ήταν πολύ σπουδαίος ο καιρός που πέρασα μαζί του για την προσωπική μου εξέλιξη σαν τραγουδίστρια, όπως και στη μπαρόκ μουσική ο φοβερός René Jacobs, που πέρασα εξαίσια μουσικά μαζί του, κάναμε μεγάλες περιοδείες και το τόσο μεγάλο του ταλέντο με βοήθησε πάρα πολύ.

Προσπαθώντας να βρω στο internet πληροφορίες για εσάς, βρήκα μια απάντηση σας η οποία με προβλημάτισε, δεδομένου ότι είστε μια πολύ καταξιωμένη τραγουδίστρια όπερας  στο εξωτερικό, έχετε συνεργαστεί με τους σπουδαιότερους  μαέστρους, έχετε ερμηνεύσει τους σημαντικότερους ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου της όπερας, αλλά σε μια ερώτηση σχετικά με το ενδεχόμενο επιστροφής σας στην Ελλάδα, δώσατε την εξής απάντηση : Η Ελλάδα είναι η χώρα μου αλλά κανείς δεν με καλεί να τραγουδήσω εδώ.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όχι μόνο εμένα. Εσείς είστε από την Λευκάδα, όπου γεννήθηκε η Αγνή Μπάλτσα. Εσείς πόσες φορές την ακούσατε να τραγουδάει στην Ελλάδα ή ακόμα και στην Λευκάδα? Πόσοι την ξέρουν την Αγνή Μπάλτσα? Και να ξέρετε ότι η Αγνή Μπάλτσα έχει κάνει μετά τη Μαρία Κάλλας, τη μεγαλύτερη καριέρα που υπάρχει από Ελληνίδες τραγουδίστριες. Νομίζω ότι ήδη σας απάντησα..

Η Ελλάδα δηλαδή διώχνει τους καλλιτέχνες της?

Έχει μακρά παράδοση σε αυτό η Ελλάδα. Εδώ υπάρχει ένας κύκλος ανθρώπων, οι λεγόμενες κλίκες. Εάν λοιπόν δεν ανήκεις σε ένα κόμμα, εάν δεν ανήκεις σε μια παρέα, εάν δεν πληρώσεις, εάν δεν είσαι μέτριος, είναι αδύνατον να μπεις κάπου. Οπότε αυτοεξορίζεσαι..

Στην Γερμανία πως είναι η κατάσταση στο θέμα αυτό?

Θα σας απαντήσω με ένα παράδειγμα. Όταν ζούσα εδώ πήγα στο Ιόνιο πανεπιστήμιο για να ζητήσω μία θέση εργασίας, και μου απάντησαν ότι δεν μπορούμε να σας προσλάβουμε γιατί είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο εδώ, ενώ όταν πήγα στο Βερολίνο, όπου κατέθεσα απλώς τα χαρτιά μου στο πανεπιστήμιο Καλών τεχνών μαζί με τους άλλους συναδέλφους, δίχως να ξέρω κανέναν, και πριν προλάβω να αφήσω την αίθουσα, μου είπαν ότι σας πήραμε και σας ευχαριστούμε. Αυτή είναι η διαφορά. Έχω όμως το πείσμα και επιμένω να θέλω να ξαναγυρίσω στον τόπο μου και να τραγουδάω εδώ. Κανείς δεν μπορεί να μου στερήσει το δικαίωμα αυτό. Μπορεί να μην είναι η λυρική σκηνή και να είναι το πνευματικό κέντρο Λευκάδας, αλλά εγώ είμαι στον τόπο μου.

Αλλά και από την Γερμανία, κάνετε πολύ σημαντικό έργο καθότι προωθείτε τον ελληνικό πολιτισμό

Φυσικά. Και τελικά αν  το φιλοσοφήσω περισσότερο, δεν έχει σημασία ο χώρος ή , ο τόπος, αλλά το ποιος είσαι και τι έχεις κάνει. Αλλά δεν σας κρύβω ότι με πονάει..

Διάβασα πρόσφατα στην καθημερινή σε έναν άρθρο μια πολύ σπουδαία πρωτοβουλία σας για την δημιουργία μουσικής  βιβλιοθήκης στην Αλεξανδρούπολη. Μιλήστε μας για αυτήν την πρωτοβουλία σας και γιατί επιλέξατε την Αλεξανδρούπολη?

Η Αλεξανδρούπολη είναι μόνο  η αρχή. Επειδή είναι μια παραμεθόριος περιοχή η Αλεξανδρούπολη και επειδή η δημιουργία μουσικής βιβλιοθήκης, στην οποία όποιος επιθυμεί μπορεί να προσφέρει ένα βιβλίο ή ένα cd, αποτελεί για μένα όραμα ζωής, ξεκίνησε από εκεί. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μουσικές βιβλιοθήκες και στην υπόλοιπη Ελλάδα και γιατί όχι και στην Λευκάδα.

Μιλήστε μας για την κρίση στην Ελλάδα

Καταρχήν εγώ πιστεύω ότι η κρίση δεν είναι οικονομική. Η κρίση είναι εντός μας. Είναι ένα σπυρί που έσκασε και ήρθε η ώρα να το γιατρέψουμε. Και ιδού η μεγάλη ευκαιρία!  Ή θα γίνει τώρα ή ποτέ. Διότι μάθαμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας,, να υπάρχει ο διεφθαρμένος δημόσιος τομέας, να λέμε ψέματα, να δίνουμε φακελάκια, να πληρώνει κανείς βουλευτές για να βρει δουλειά η να υποβάλλεται σε πολύ ταπεινωτικές διαδικασίες, να ζούμε σε κλίκες. Εάν αυτά δεν εξαλειφθούν δεν νομίζω να πάμε καλύτερα. Για μένα αυτή είναι η πραγματική κρίση να αναρωτηθούμε εντός μας που πάμε..

Με ποιους τρόπους θα μπορούσε η πολιτεία και η εκκλησία να προσελκύσουν τους νέους στην κλασσική μουσική και ιδιαίτερα στην Λευκάδα.

Είναι πολύ απλό. Θα πρέπει από το νηπιαγωγείο, μέσω του παιχνιδιού, να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με την κλασσική μουσική μαζί  με τη συμμετοχή των γονέων, που θα πρέπει και αυτοί να εκπαιδευτούν στο θέμα αυτό. Στην Λευκάδα θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα καταπληκτικό φεστιβάλ έντεχνης λόγιας ελληνικής μουσικής, ή ένα θρησκευτικό ορατόριο., μία μεικτή ορχήστρα οργάνων, βραδιές καντάδας κλπ. Δεν θέλει και πολύ φιλοσοφία να δημιουργηθούν αυτά. Μεράκι θέλει..

Αφού ολοκληρώθηκε η πολύ όμορφη συνάντηση γνωριμίας με την κα Θεοδωρίδου και τον σύζυγο της κ. Ορφανίδη, η κα Θεοδωρίδου έκανε μια πάρα πολύ ευγενική χειρονομία. Πρόσφερε σε όλους τους εκπροσώπους των τοπικών μέσων ενημέρωσης που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της, το cd Anthology, το οποίο θα ερμηνεύσει στο κονσέρτο του Σαββάτου.  Πρόκειται για μια Ανθολογία, μία αγκαλιά από Τραγούδια του Μίμη Πλέσσα που τόσο αγαπήθηκαν από το κοινό, ερμηνευμένα μοναδικά από την διεθνούς φήμης σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου.

Της εύχομαι ολόψυχα, καλή επιτυχία τόσο στη συναυλία του Σαββάτου 28 Ιουλίου, που θα πραγματοποιηθεί στις 9.00 μμ στο Ανοιχτό Θέατρο Δήμου Λευκάδας, όσο και στις επόμενες επαγγελματικές της συνεργασίες καθώς να επιστρέφει πιο συχνά στην Ελλάδα, που τόσο πολύ αγαπά, ώστε να την απολαμβάνουν και «οι δικοί της άνθρωποι», οι  Έλληνες.

Ρούλα Γιαννουλάτου

2012-07-28, 01:16:47πμ