Μίμης Πλέσσας: όταν το εγώ πάψει και γίνει εμείς, τότε ίσως κάτι αλλάξει.
Λίγο μετά το τέλος της υπέροχης συναυλίας του Μίμη Πλέσσα και της Σόνιας Θεοδωρίδου, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28 Ιουλίου στο ανοιχτό θέατρο Λευκάδας, ο συνθέτης παραχώρησε στο lefkadanews, μία μίνι συνέντευξη.
Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σας από το νησί της Λευκάδας?
Πρώτον δεν είναι νησί. Δεύτερον είναι περισσότερο νησί από πάρα πολλά άλλα. Δεν μπορεί να φανταστείς πόσο χαίρομαι, γιατί ενώ έφτασα εδώ πριν από λίγη ώρα εξαντλημένος , είμαι τώρα τόσο γεμάτος, που αν μου σφυρίξει κάποιος από μακριά, θα έρθω πίσω περπατώντας. Τρίτον αυτή η μοναδικότης είναι εκείνη που θα έπρεπε όλους εμάς να μας κάνει να παλεύουμε από μακριά, γιατί ακόμα και ο σεισμός δεν μπόρεσε να κλονίσει την πίστη. Έλα όμως που καθένας μας έχει τα δικά του προβλήματα και δεν βλέπουμε μακριά από το δάχτυλο μας.
Κατά τη διάρκεια της συναυλίας αναφέρατε ότι όταν το εγώ πάψει και γίνει εμείς, τότε ίσως κάτι αλλάξει.
Πράγματι. Η Ελλάδα είναι πνευματικά πολύ πλούσια χώρα, ιδιαίτερα η γλώσσα της. Είμαι πολύ περήφανος που αυτή τη στιγμή έχω 15 διεθνή βραβεία και τραγουδιούνται στο εξωτερικό όλα μου τα τραγούδια ελληνικά. Έχω απαγορεύσει όλες τις ξένες εκτελέσεις. Εδώ ας τα λέμε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, εκεί ελληνικά.
Έχετε γράψει ορατόρια και όπερες, τα οποία, όπως αναφέρατε προηγουμένως δεν είναι γνωστά στην Ελλάδα?
Εδώ δεν είναι γνωστά. Αλλά το ορατόριο μου για τον απόστολο Παύλο έχει μοιραστεί από της Βεροίας τη μητρόπολη, από τη γη του πυρός μέχρι την Ιαπωνία. Σε όλες τις μητροπόλεις. Για τον Κοσμά τον Αιτωλό έχω γράψει επίσης, για το οποίο θα με βραβεύσει ο πατριάρχης της Αλεξάνδρειας.
2012-07-30
