Οι χρυσές γέφυρες των αθώων παιδικών ματιών …
Τον Οκτώβρη του 1989 στην πόλη Shunjuku του Τόκυο υπογράφτηκε η πράξη αδελφοποίησης μεταξύ των πόλεων Λευκάδας και Shunjuku .
Συνδετικός κρίκος των δυο πόλεων είναι ο Λευκάδιος Χέρν.
Η Λευκάδα υπήρξε η γενέτειρα του Λευκάδιου Χέρν ( Γιακούμο Κοïζούμι ) και η Shunjuku, η πόλη των τελευταίων χρόνων της ζωής και του θανάτου του συγγραφέα.
Ο τότε δήμαρχος Λευκαδίων Σπύρος Μαργέλης κατά την υπογραφή της αδελφοποίησης είχε τονίσει στην ομιλία του: «Οι Λευκαδίτες, μαθημένοι να δημιουργούν και να σέβονται τους άλλους δημιουργούς, θα τιμήσουν αυτή την αδελφοποίηση και θα την κάνουν να διαρκέσει αιώνια.
Απόρροια αυτής της αδελφοποίησης και στα πλαίσια των πολιτιστικών ανταλλαγών των δυο πόλεων, από το 1991, καθιερώθηκε και πραγματοποιείται κάθε χρόνο με μεγάλη επιτυχία η Έκθεση Παιδικής Ζωγραφικής (για παιδιά ηλικίας από 6 μέχρι 16 ετών).
Εκατό εικαστικά έργα παιδιών ταξιδεύουν κάθε χρόνο από την Ιαπωνία για τη Λευκάδα και πενήντα από τη Λευκάδα για την Ιαπωνία.
Οι συμμετοχές των μαθητών της Λευκάδας φτάνουν κατά μέσο όρο τα 400 έργα το χρόνο και από αυτά επιλέγονται 50.
Σε όλους τους συμμετέχοντες μαθητές απονέμεται ευχαριστήριο για τη συμμετοχή τους. «Η πράξη σου να ζωγραφίσεις και να στείλεις το έργο σου στην αδελφή πόλη της Λευκάδας, το Shunjuku, έχει συνεισφέρει στη φιλία, την αλληλοκατανόηση των δυο λαών, καθώς επίσης και στην ειρήνη του κόσμου», αναφέρει κάποιο παλιότερο αναμνηστικό συμμετοχής.
Η αδελφοποίηση των δυο πόλεων είνα η αιτία που χτες το απόγευμα το Πνευματικό κέντρο γέμισε από χαρούμενες φωνές παιδιών. Βρέθηκαν εκεί, παίρνοντας μέρος σε εκδήλωση που οργανώθηκε, για να παραλάβουν το αναμνηστικό δίπλωμα συμμετοχής τους.
Όλα τα έργα των παιδιών από τις φετινές ανταλλαγές των δυο πόλεων, είναι αναρτημένα σε έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου.
Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες εκθέσεις του Πνευματικού Κέντρου, όχι μόνο λόγω του περιεχομένου, αλλά και του συμβολισμού που την περιβάλει.
Παιδιά που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, που μεγαλώνουν σε διαφορετικούς πολιτισμούς, επικοινωνούν μέσα από τη γλώσσα της τέχνης. Οραματίζονται γέφυρες ειρήνης, φιλίας και συναδέλφωσης των λαών.
Είναι ομολογουμένως συγκινητική η επίσκεψη της έκθεσης. Αν μπορούσαμε για λίγο έστω, να βλέπαμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια, μέσα από τα χρώματα, μέσα από τις εικόνες των παιδιών, ίσως ο κόσμος να ήταν διαφορετικός.
Ψυχή της όλης διοργάνωσης από την δημιουργία της, μέχρι σήμερα, είναι η κυρία Θεοδώρα Γεωργάκη (η αγαπημένη Τέα της θυγατέρας μου και όλων των παιδιών).
Εργατική, ακούραστη, αεικίνητη, έχει προσφέρει τα μέγιστα στην εδραίωση ενός σημαντικού θεσμού πλέον, για την πόλη μας.
Βιολέττα Σάντα
Φωτογραφίες από τις απονομές και την έκθεση στο kolivas.de
