Γράφει ο Ηλίας Γεωργάκης

 ‘’Το ARENARIA LEUCADIA είναι ένα όμορφο, παραλιακό, φυτό που πρόσφατα περιγράφηκε και φύεται μόνο στο βόρειο μέρος του νησιού της Λευκάδας, στην άμμο. Έχει μια παράξενη απόχρωση του πράσινου, με άσπρα, μικρά άνθη. Μοιάζει με ένα αστεροειδή που ξεχάστηκε στην παραλία. Δίπλα στα βότσαλα, στα φύκια, στην απεραντοσύνη του πελάγους.

Είναι εντυπωσιακό αλλά και παράξενο: ένα φυτό να γεννιέται στην άμμο της θάλασσας.. Να έχει χορηγό την αρμύρα. Tο άφιλο. Να γεύεται το μίσος των κυμάτων. Να αντέχει τη μανία των ανέμων. Ένα φυτό να σμιλεύει την άμμο, την πέτρα, τη ζωή. Το ARENARIA LEUCADIA μου θυμίζει το όνειρο. Το όνειρο που έχουμε όλοι. Όσο άπιαστο, όσο περίπλοκο κι΄αν φαίνεται έχει τον τρόπο να επιβιώνει, να ξεπροβάλει, να είναι πάντοτε παρόν. Το όνειρο που μας κρατάει ζωντανούς. Το όνειρο μιας καλύτερης, μιας ανθρώπινης ζωής. Γιατί ας μην έχουμε αυταπάτες οτι μας έμεινε και τίποτε άλλο. Μόνο το όνειρο. Το Όνειρο που δεν θα μας προδώσει ποτέ. Στην εποχή του μίσους, της υπερβολής, του δήθεν, του εγώ, της ισοπέδωσης.. Γύρω μας που η μοναξιά σηκώνει κεφάλι, οι φίλοι μας χάθηκαν και η αβεβαιότητα λέει καλημέρα. Όλοι ζούμε με ένα Όνειρο. Που έχει ταυτότητα και πατάει γερά στα πόδια του. Κι΄ας επιμένουν κάποιοι οτι το όνειρο δεν πρόκειται να γίνει ποτέ πραγματικότητα γιατί αρχίζει από 0 και τελειώνει σε 0, δηλαδή σε μηδέν. Αφήστε τους να λένε. Το ARENARIA LEUCADIA αντιστέκεται. Και θα συνεχίζει να φύεται στην άμμο, βόρεια, της Λευκάδας. Γιατί είναι όνειρο...’’
To παραπάνω είναι ένα κείμενο μου από το βιβλίο μου‘ΟΡΦΕΩΣ 2’(εκδόσεις ‘ΑΓΚΥΡΑ’).

Eνα σχετικό αφιέρωμα έγινε από την ιστοσελίδα http://www.kolivas.de (συντάκτης ο ‘’Αιθεροβάμων’’) με τίτλο ‘’Η Αρενάρια της Λευκάδας-Αναζητώντας το όνειρο για μια επιστροφή στη Φύση’’το οποίο και αναδημοσιεύω:
``Εκείνο που χαρακτηρίζει έντονα το φυτικό βασίλειο και αξίζει τον απεριόριστο θαυμασμό μας, είναι πέρα από το πλήθος των αρωμάτων η ανεξάντλητη ποικιλομορφία σχημάτων και χρωμάτων.Σχήματα απλά έως σύνθετα από τα πιο μικροσκοπικά, μεγέθους καρφίτσας μέχρι τους πελώριους όγκους που καλύπτουν οι σεγκόβιες του Αμαζονίου και συνδυασμοί όλων των χρωμάτων που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.Και μέσα σ’ αυτή τη πανδαισία της χλωρίδας μπορεί να δεις κάποια φυτά τόσο μικροσκοπικά, τόσο ταπεινά, που αν δεν ξέρεις, απορείς πως δημιουργούν ενδιαφέρον και κατορθώνουν να γίνουν αντικείμενο μελέτης και έρευνας από τον πολυάσχολο άνθρωπο…Ένα τέτοιο φυτό είναι και η Αρενάρια της Λευκάδας γνωστή με το επιστημονικό όνομα Arenaria Leucadia Phitos & Strid 1994 της οικογένειας Caryophyllaceae. Το όνομα της το γνωρίσαμε για πρώτη φορά εδώ και μερικά χρόνια, όταν είδαμε μια κάρτα προηγούμενης Δημοτικής αρχής που δυστυχώς η φωτογραφία δεν βοηθούσε να δεις καθαρά το άνθος και το μέγεθος του φυτού, ούτε μας έδινε κάποια πληροφορία για αυτό. Ήταν πάντως μια πολύ καλή ενέργεια που δυστυχώς πέρασε απαρατήρητη.Έκτοτε κανείς δεν βρήκε το χρόνο… ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό το άσημο φυτό, που το λουλουδάκι του δεν ξεπερνά τα πέντε χιλιοστά και το ύψος του φυτού τα τρία έως πέντε εκατοστά.Και όμως αυτό το τόσο «ασήμαντο» βρήκαν το χρόνο να μελετήσουν και να ταξινομήσουν ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών Δημήτρης Φοίτος και η βοτανολόγος Arne Strid χαρίζοντάς του το όνομα της πατρίδας μας, μιας και το συνάντησαν για πρώτη φορά στη περιοχή μας το 1994.Ίσως να απορούν πολλοί, πως υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με τόσο «τιποτένια» (κατά τη γνώμη τους) θέματα!…Αυτή η υπεροψία ιδιαίτερα σήμερα μας έχει απομακρύνει από την ουσία και τη χαρά της ζωής, έχουμε ξεχάσει τη μυρουδιά του φρεσκοβρεγμένου χώματος, το λαμπύρισμα της πυγολαμπίδας, την ευωδιά της αλιφασκιάς, το άρωμα της αγράμπελης, το τιτίβισμα του χελιδονιού και τόσα άλλα!Φτάσαμε να μη παρατηρούμε σχεδόν τίποτα το ουσιαστικό!Η απασχόλησή μας πάντα επιφανειακή, η ζωή μας σ’ ένα διαρκές και ανελέητο κυνηγητό, που όλα εκφράζονται σε ταχύτητα. Ταχύτητα στα αυτοκίνητα, ταχύτητα στους υπολογιστές, ταχύτητα στις μετακινήσεις μας …… ταχύτητα παντού ακόμη και στο φαγητό.’

elgeorgakis.blogspot.gr
 
2013-10-11