Προσκλητήριο μιζαδόρων
Κυκλοφόρησε μυστικά σε συγκεκριμμένο κύκλο η παρακάτω πρόσκληση
Πάκης
-Εμπρός καλοί μου σύντροφοι, μεγάλοι μιζαδόροι,
ήρθ`η στιγμή να γίνομε ξανά σημαιοφόροι,
εμείς που ξεκινήσαμε στη χώρα πρωτοπόροι,
που μπήκαμε, -κι ας έγερνε -στο θρυλικό παπόρι.
(Μα ίσως κι αν δεν έγερνε δε θα`χαμε ευκαιρία
να δείξουμε πως έχομε κι εμείς υπεραξία)
Αφού εξασφαλίσαμε παιδιά και δισεγγόνια,
ήρθε η στιγμή να μας τιμά ο τόπος μας αιώνια.
Απ`τις μεγάλες μίζες μας που κρύβομε σ`οφσόρες
ας βγάλομ`ένα ποσοστό αυτές τις μαύρες ώρες,
να μαζευτούν δολλάρια και λίρες και ευρώ
κι όλοι μαζί να κάνουμε μεγάλο θησαυρό,
στη χώρα να τον δώσουμε να γίνουν επενδύσεις,
ν`ανοίξουνε οι αγορές και οι επιχειρήσεις.
Και μην ακούσω ούτε μιλιά κα πείτε πως δεν έχετε.
Το τι είμαι και τι είσαστε,το ξέρω, το κατέχετε.
Κι όταν ξανά με το καλό ορθοποδήσει η χώρα
και πάρομε υποβρύχια κι αεροπλανοφόρα,
εμείς την τέχνη ξέρομε-δουλεύει το κεφάλι-
ματαξανασκεφτόμαστε για το καλό μας πάλι,
-γιατί αν δεν είμαστε εμείς θα έρθουν κάποιοι άλλοι-.
Οι δώδεκα απόστολοι « ομάδας προσευχής»
που έχετε πλόνασμα ευρώ, λιρών, ψυχής
βουλώσετε το στόμα σας και σφίχτε την καρδιά σας,
να μη σας διαολοβλαστημούν στο μέλλον τα παιδιά σας.
Αν όλοι μας.. ακούσετε αυτές τις εντολές
θα έχομε πλεόνασμα δωδεκατογεννές.
Και να`χετε υποψει σας αλήθειες νέτες-σκέτες:
« Κι από τους κλέφτες βγήκανε οι τόσοι ευεργέτες.»
Κι όταν περάσει ο καιρός και νέα γεννιά ανατείλει,
τα ονόματά μας θα γραφτούν σε μαρμαρένια στήλη.
Θα μας γελάνε δεκοχτώ... μα θα γελάνε χίλιοι.
Αργότερα κι οι δεκοχτώ κι αυτοί θα λησμονήσουν
και θα μας πλέκουν στέφανα τη στήλη να στολίσουν.
Οι άλλοι μιζαδόροι σχολιάζουν
Μπώσκος :Ή χάζεψε ή σίγουρα καλά δεν είναι σήμερα
αφού αθώον, όπως λέει, τον κλείσανε στα σίδερα.
Ζήγλιας:Είναι δειλός, του φώναξα, ανδρός βρακιά να βγάλει,
γυναίκας μεσοφούστανα και τα λοιπά να βάλει.
Μπελίτσιος:Απ`την «ομάδα προσευχής», προσεύχομαι για όλους,
να μη μας πάρουν τα λεφτά, μας κόψουν και τους κώλους.
Ευσταθλίου:Τα χέρια μη μας κόψουνε,μ`αυτά όλα τα κάνουμε,
μ`αυτά τις μίζες παίρνομε και... κώλους ξανακάνουμε.
Καταντός-Μπορεί να είμαι, όπως λεν, μεγάλος λωποδύτης
μα είμαι κι ο πιο άξιος της μοιρασιάς τεχνίτης.
Ανάλογα με το βαθμό του καθενός τα μέρασα
και μ`ένα εκατομμύριο τον έρωτά μου κέρασα.
Φάντας:- Οι άντρες κάνουν το λαό μεγάλο κι όχι οι νόμοι,
και αρπαχτότεροι απ`εμάς δε φάνηκαν ακόμη.
Δεν έχω σαφή άποψη, μα εν πάσει περιπτώσει
την υστεροφημία μας ζητεί να περισώσει.
Ποιος θα θυμόταν σήμερα τον Εφιάλτη εκείνο
στους Πέρσες αν δεν έλεγε:-Τι δίνετε;Προδίνω.
Εάν μας γράψουν σήμερα σε μαρμαροκολώνα
θα επιζήσει η φήμη μας για πάντα στον αιώνα.
Παν. Αν.Ροντογιάννης
14-1-14
