Έφυγε εχθές από τη ζωή, πλήρης ημερών, ο σπουδαίος ζωγράφος και αγιογράφος Θεμιστοκλής Καρφάκης. Η νεκρώσιμος ακολουθία του πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών στους Καρυώτες Λευκάδας.

Ο Θεμιστοκλής Καρφάκης γεννήθηκε στις 14.07.1924 στα Ασπρογερακάτα Λευκάδας. Στο διάστημα της Γερμανοϊταλικής κατοχής 1942-1945 συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση.Το 1950 αρίστευσε στις εξετάσεις της Σχολής Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου, αναγκάστηκε όμως για οικονομικούς λόγους να διακόψει τις σπουδές του. Ένα χρόνο αργότερα, το 1951, κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα, στην Πλάκα. Στο διάστημα 1951 έως 1956 ζωγραφίζει και εκθέτει έργα του στην Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Αγγλία, Ιταλία και Αυστρία. Το 1967 ζωγραφίζει και εκθέτει στην Ιορδανία και το Λίβανο.Στα 1968-1969 προσκεκλημένος του Εθνάρχη Μακαρίου φιλοτέχνησε το πορτρέτο του, ιστορικά έργα και πορτρέτα άλλων προσωπικοτήτων της Κύπρου. Το 1979 συνεχίζει να ζωγραφίζει στη Σαουδική Αραβία, ενώ το 1985 φιλοτεχνεί το πορτρέτο του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.

Έχει πραγματοποιήσει συνολικά 15 ατομικές εκθέσεις στα κράτη που αναφέρονται πιο πάνω, 25 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, ενώ κοντά του μαθήτευσαν 120 περίπου νέοι και νέες.

Έργα του εκτίθενται στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας, στο Ναυτικό Μουσείο Κρήτης, στο Μουσείο του Αγώνα στη Λευκωσία καθώς και σε ιδρύματα και ιδιωτικές συλλογές. Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας και του Πανελληνίου Συλλόγου Αγιογράφων.Στο χώρο της Αγιογραφίας φιλοτέχνησε πλήθος εικόνων, καινούργιες, καθώς και με τη μέθοδο της παλαίωσης.

Στα έργα του συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων μεγάλο μέρος από την Αγιογράφηση των Ιερών Ναών: α) Μεταμόρφωση Σωτήρως, Πολύγυρος Χαλκιδικής β) Παναγίας Μυρτιώτισσας, Καστέλας Πειραιά γ) Ταξιαρχών, Καρυτών Λευκάδας και δ) Αγίου Μηνά Λευκάδας.Το 1997 εγκαταστάθηκε στην Σπασμένη Βρύση Καρυωτών Λευκάδας. Το 1998 του χορηγήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών τιμητική καλλιτεχνική σύνταξη.Το 2002 δώρισε στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης στην Ηλιούπολη 42 έργα του με θέμα τον Αγώνα 1941 – 1945. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2002 ο τότε δήμαρχος Ηλιούπολης Θεόδωρος Γεωργάκης εγκαινίασε σε τιμητική τελετή την «Αίθουσα Θεμιστοκλής Καρφάκης» όπου εκτίθενται μόνιμα τα έργα αυτά.Ο Θεμιστοκλής Καρφάκης «έφυγε» από τη ζωή στις 30 Σεπτεμβρίου 2014 στη γενέτειρά του τη Λευκάδα.

(Ευχαριστούμε θερμά τον ζωγράφο Γιάννη Θεριανό, μαθητή του εκλιπόντος, για την παροχή των στοιχείων).

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ-Από την εφημερίδα "Τα Νέα της Λευκάδας".( Πέμπτη, 24 Μαρτίου 2005).

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΡΦΑΚΗΣ:``ΠΑΛΕΨΕ,ΠΑΛΕΨΕ,ΠΑΛΕΨΕ``

Ο γνωστός Λευκαδίτης ζωγράφος ανοίγει την καρδιά του στον Ηλία Γεωργάκη(2005).

Πάλεψε, πάλεψε, πάλεψε! Μια λέξη. Ένα σύνθημα. Μια συμβουλή. Μια ζωή. Πάλη με την άναρθρη καθημερινότητα. Πάλη με τα λαμόγια και τους “δήθεν”. Πάλη με τις αντιξοότητες και τα βάσανα, πάλη με τα προβλήματα, με τις προδοσίες, με τις αδικίες, με την αχαριστία. Παντού η λέξη “πάλεψε”. Μια φράση - συμβουλή που στα μονοπάτια της περπάτησε πιστά ο Θεμιστοκλής Καρφάκης. Και κατάφερε σηκώνοντας το σταυρό του μαρτυρίου, διανύοντας ξυπόλυτος τους δρόμους, τους στρωμένους με αγκάθια - χωρίς αποκούμπι - να ξεπεράσει τα εμπόδια, τις φουρτούνες. Και να φθάσει στην Ιθάκη, στην Λευκάδα του στην οποία ξαναγύρισε. "Για να πεθάνω και ας με πόνεσε τόσο, όπως λέει ο ίδιος με παράπονο.

Γνωστός ζωγράφος που η φήμη του ξεπέρασε και τα σύνορα της χώρας μας, ο Θεμιστοκλής Καρφάκης, με το αυλακωμένο του πρόσωπο και την πίκρα στα βουρκωμένα μάτια του, κινείται καθημερινά ανάμεσα μας, στην κεντρική αγορά της πόλης, στον Άγιο Μηνά, στην λαϊκή, ρουφώντας τη ζωή που τόσο αγάπησε αλλά και που τόσο τον πλήγωσε. Σήμερα, μετά την Οδύσσεια του, ζει στην Σπασμένη Βρύση Καρυωτών Λευκάδας. Συνταξιούχος πια, με τιμητική σύνταξη του υπουργείου Πολιτισμού.

Γεννημένος στα Ασπρογερακάτα, απο γονείς αγρότες, άρχισε να ζωγραφίζει από τα μαθητικά του χρόνια. Ταξίδεψε και εργάστηκε σε πολλά κράτη του εξωτερικού ενώ το 1951 έκανε την πρώτη του έκθεση στην Πλάκα. Φιλοτέχνησε τα πορτρέτα πολλών προσωπικοτήτων όπως του Ανδρέα Παπανδρέου, του Μακαρίου, του στρατηγού Γρίβα, του Βάσου Λυσαρίδη κ.α.

Με δεκάδες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό στο ενεργητικό του. Κοντά του μαθήτευσαν περί τα 120 παιδιά. Φιλοτέχνησε δεκάδες εκκλησίες και χιλιάδες φορητές εικόνες σε πολλά μέρη της Ελλάδος (Η ουρανία στον Άγιο Μηνά της Λευκάδας είναι δικό του έργο). Έργα του υπάρχουν σε πολλά μουσεία, δημόσια ιδρύματα και ιδιωτικές συλλογές του εξωτερικού και της Ελλάδος. Με το χρωστήρα του αποθανάτισε κορυφαίες στιγμές της Εθνικής Αντίστασης αλλά και της αγροτικής ζωής. Ξενύχτησε δίπλα στο καβαλέτο και έκλαψε όταν προσπαθούσε να αποθανατίσει πρόσωπα νέων ανθρώπων που χάθηκαν πρόωρα. Είναι μέλος του καλλιτεχνικού επιμελητηρίου και του Πανελληνίου Συλλόγου Αγιογράφων. Το 2002 δώρισε στο Μουσείο Εθν. Αντίστασης Ηλιούπολης (με δήμαρχο τον συμπατριώτη μας Θόδωρο Γεωργάκη) 41 έργα του. Μια κίνηση που δείχνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο το μεγαλείο της ψυχής του. Μια ψυχής που πάλεψε. Και στο τέλος νίκησε. Γιατί πάλεψε!

ΕΡ: Η ζωή σου;
AΠ: Μια αδικία, χωρίς αρχή και χωρίς τέλος.
ΕΡ: Το νόημα της ζωής;
ΑΠ: Να πλουτίζεις τη ζωή σου με ηθικές αξίες, να μάχεσαι γι αυτές και αν χρειαστεί να δίνεις και τη ζωή σου γι΄ αυτές.
ΕΡ: Αγαπημένο σου ρητό;
ΑΠ: Σημασία δεν έχει πως φυσάει ο άνεμος, σημασία έχει πως εσύ ανοίγεις τα πανιά σου.
ΕΡ: Μια συμβουλή στους νέους;
ΑΠ.: Να μάθουν να ξεχωρίζουν το κρύσταλλο από το διαμάντι και το χρυσό από το μπρούτζο
ΕΡ: Η σημερινή νεολαία;
ΑΠ: Δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι της έχει διαφθαρεί, ένα άλλο δεν δείχνει κανένα σεβασμό και ένα - ευτυχώς είναι καλύτερο από τις προηγούμενες γενιές
ΕΡ: Η ζωγραφική στη ζωή σου;
ΑΠ: Ο,τι η αναπνοή μου.
ΕΡ: Η έμπνευση σου;
ΑΠ: Ο, τι έχει σχέση με την ομορφιά της ζωής, υλική και ηθική.
ΕΡ: Λευκάδα;
ΑΠ: Είναι η Ιθάκη μου. Γι` αυτό ξαναγύρισα εδώ για να πεθάνω και ας με πόνεσε τόσο.
ΕΡ: Αγαπημένος σου πίνακας;
ΑΠ: Οι πίνακές μου είναι όλοι παιδιά μου. Σαν τέτοια δεν ξεχωρίζω κανένα.
ΕΡ: Οι Λευκαδίτες ζωγράφοι;
ΑΠ: Ασχολούνται πολλοί με τη ζωγραφική, ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, καθένας με την ικανότητά του. Δεν κρίνω, ούτε κατακρίνω κανέναν.
ΕΡ: Η μεγαλύτερη εμπειρία στη ζωή σου;
ΑΠΟ: Το ότι έμαθα να σέβομαι την ανωτερότητα και να εκτιμώ τις πνευματικές αξίες.
ΕΡ: Αγαπημένος σου ζωγράφος;
ΑΠ: Από την αναγέννηση ο Καραβάτζιο και απ’ τους σύγχρονους ο Βανγκόγκ
ΕΡ: Η σημερινή κοινωνία;
ΑΠ: Είναι μια απέραντη ζούγκλα που προσπαθεί να φάει ο άνθρωπος, τον άνθρωπο.
ΕΡ: Εθνική Αντίσταση;
ΑΠ: Η σύγχρονη ιστορία μας απέδειξε ότι οι Έλληνες σε τίποτα δεν διαφέρουν από τους ένδοξους προγόνους τους.
ΕΡ: Ένα βιβλίο που σε εντυπωσίασε;
ΑΠ: “Οι άθλιοι” του Β. Ουγκώ.
ΕΡ: Το όνειρο σου;
ΑΠ: Ένας όσο το δυνατόν ανώδυνος θάνατος μια και η ζωή μου ήταν ένας ατέλειωτος πόνος.
ΕΡ: Αγαπημένος σου φίλος;
ΑΠ: Μέσα στη ζωή γνώρισα και ξεχώρισα 5-6 φίλους με την απλή όμως έννοια και τίποτα το ιδιαίτερο.
ΕΡ: Η σημερινή πολιτιστική εικόνα της Λευκάδας;
ΑΠ: Καλή αν την συγκρίνουμε με άλλες περιοχές. Η πολιτιστική της κληρονομιά συνεχίζεται.
ΕΡ: Η αγιογραφία στη χώρα μας;
ΑΠ: Καλύτερη από προηγούμενα χρόνια.
ΕΡ: Η δωρεά σας στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης Ηλιούπολης;
ΑΠ: Έκανα το χρέος μου. Νομίζω ότι έβαλα ένα λιθαράκι στη νεοελληνική μας ιστορία. Το μουσείο αυτό είναι το πρώτο που ιδρύθηκε στην χώρα μας. Η δική μου προσφορά εύχομαι να γίνει παράδειγμα προς μίμηση.

"ΥΓ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΡΦΑΚΗΣ ΕΦΥΓΕ ΧΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ.", γράφει στην προσωπική του ιστοσελίδα στο fb, ο γνωστός Λευκαδίτης δημοσιογράφος Ηλίας Γεωργάκης
---------------------------------------------------------------------

2014-10-01