Περί συνταξιούχων ο λόγος
Του Πάνου Ροντογιάννη
Ανάμεσα στις 1276 τροπολογίες που ψηφίστηκαν ττην 17η νύχτα του μήνα Ρουσφετέβρη στη χώρα Ουτοπία υπάρχει και η παράγραφος που ακολουθεί :
-Όλοι οι συνταξιούχοι μας μπαίνουν σε εφεδρεία
και στο εξής θα κρίνονται με αξιοκρατία.
Κάθε χρονιά θα εκτελούν συνταξιούχων χρέη
μονάχα οι ογδοντάρηδες αν είν`ακόμ`ακμαίοι.
Όσοι τα ογδόντα πέρασαν ας έχουν...μνήμη αιώνια,
καλά φάγαν και ήπιανε ας φάνε και τα εγγόνια.
Οι άλλοι ώσπου να φτάσουνε το ογδοηκοστό
θα μπούνε σ`ένα πρόγραμμα πολύ-πολύ σφιχτό.
(Δεν ημπορείς να κάθεσαι να πίνεις και να τρως
και να`ναι πάντα δίπλα σου ...τα χάπια κι ο γιατρός.)
Ένα εισιτήριο δωρεάν χωρίς επιστροφή
κάθε πρωί θα παίρνουνε να παν να βρουν τροφή.
Εκείνοι που`ναι τυχεροί και σ`επαρχία ζούνε
θα ψάχνουν ό,τι τρώγεται μες στους αγρούς να βρούνε.
Οι άλλοι οι τυχερότεροι που μένουν σε ακτές
θα ρίχνουνε τ`αγγίστρι τους ακόμα και γιορτές.
Κι εκείνοι που`ναι άτυχοι και ζούνε μες τις πόλεις
θα παίρνουν το αντίδωρο από τις μητροπόλεις
κι όποιος μπορεί, με άδεια του δήμαρχου θα πάει
να ψάξει μες τους κάδους του για νάβρει και προσφάι.
Γι`αυτό εάν δεν απεργούν οι οδοκαθαριστές
οι κάδοι θα αδειάζουνε μονάχα τις γιορτές.
Κι όποιος αντέξει βέβαια και φτάσει τα ογδόντα
θα βεβαιώσει το ΑΣΕΠ πως έχει τα προσόντα
να πάρει και τη σύνταξη...προβλέπω σε δραχμούλες
κι ύστερα...γεια βρυσούλες μου κι εσείς κοντοραχούλες.
Δυο ενενηντάχρονοι συνταξιούχοι νομίζοντας ότι η διάταξη αυτή αφορά και τους έλληνες, αντέδρασαν ούτω πως:
Ρεπορτάζ
Συνταξιούχοι αδύναμοι στα μάτια και στ`αυτιά,
που ως αλήθεια άκουαν για χρόνια την ψευτιά
και καρτερούν τη σύνταξη πρώτη μηνός να πάρουν
κοντεύουν να κραιπάρουν,
γιατί άκουσαν πως δάνειο δε θα`ρτει απ`την Ευρώπη
που ο Αλέκος βρίζει συνεχώς κι ακούνε όλοι οι τόποι,
βγήκαν στο δρόμο με κερί στο χέρι κι ένα κρίνο
και ψέλνουνε της σύνταξης τον επιτάφιο θρήνο:
-Ρε Αλέκο παλληκάρι μου για λίγο βούλωσέ το
να πάρουμε τη σύνταξη ακόμη και εφέτο,
λίγος καιρός μας μένει
ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.
Πες ένα λόγο σου καλό
να σχωρεθούν τα ποθαμένα σου
κι έχεις μπροστά σου τον καιρό
να βρεις τα πεπρωμένα σου.
Αν είν` όμως τις τύχες μας να διαφεντεύουν όσοι
πεντέξι χρόνια τώρα πια μας έχουν χαντακώσει
και των παιδιών μας πήρανε και τη στερνή ελπίδα,
γίνε, παιδί μου, κεραυνός και φέρε καταιγίδα
και κάψε και καθάρισε τα σάπια από τη χώρα,
νέα φυτά να ξαναβγούν και δέντρα καρποφόρα.
2014-12-30
