Πτώση αειφθόρος

Του Πάν. Αν. Ροντογιάννη

Όσο σε θυμάμαι,

κράτος, βεβαιώνεις

πως καλά δεν πάμε.

Πάντα μας σταυρώνεις.

Φεύγουν μ`ανεργία

χρόνοι και καιροί

δύσκολη πορεία

είναι η ζωή.

Πάντα έλλειμμα έχει

η οικονομία,

φτώχεια κατατρέχει

όλα τα ταμεία.

Με τις μαύρες τρύπες,

όλους έχεις πρήξει,

μα ποτέ δεν είπες

ποιος τις έχει ανοίξει.

Λέξεις γενικές,

λόγια αφηρημμένα

και οι ενοχές

πέφτουν στον καθένα.

Μα όπου φως δεν πέφτει

σκότος βασιλεύει

κι η νυχτιά τον κλέφτη

πάντα προστατεύει.