Το Μάη τραγουδάμε και γελάμε
Του Παν. Αν. Ροντογιάννη
Ερωτικό
Οι σοφοί μας που σήμερα
μελετάνε τη φύση,
λεν, στου χρόνου το πέρασμα
πως ο ήλιος θα σβήσει.
Ένα πέπλο απέραντο
σκοτεινό θ` απλωθεί
και το κάθε που ειν` σήμερα
ζωντανό, θα χαθεί.
Το νερό και ο άνεμος
της ζωής τα στοιχεία,
μια αγκαλιά θε να γίνουνε
φοβερή, μαύρη, κρύα.
Θα πνιγούνε τ` ακρόγιαλα
και οι πόλεις κι οι βράχοι
ως του χρόνου το σύνορο
που πια τέρμα δε θα`χει.
Κι αν ο ήλιος που τρέφει μας
νεκρωθεί κι οι πλανήτες
κι αν τη Γη σκόνη ασήμαντη
θα την πάρουν κομήτες,
κι αν ξανθά δε θ`ανθίζουνε
στα χωράφια τα στάχια,
μες στης ύλης τα κύματα
θα πλανιέται κι αυτό
το τραγούδι που λέγαμε
κάποια μέρα στα βράχια,
του πελάγου ακούοντας
το γλυκό βουητό.
Περιγελαστικό
Μονομερής ενέργεια στο μέλλον δε θα γίνεται
γι`αυτό να τρώτε ελάχιστα και μπίρες να μην πίνετε
κι ενέργειες μη γίνονται τη κάθε μια στιγμή,
για να προφτάνουν όλους σας οι τέσσαρες θεσμοί.
Όλοι οι θεσμοί θα`ναι μαζί ανάγκη όταν σας ζώνει,
ένας θα πιάνει το βρακί και θα το ξεκουμπώνει,
άλλος τη ζώνη θα τραβά, ο τρίτος θα το ρίχνει
και θα σφουγγίζει ο τέταρτος τσ`ενέργειας τα ίχνη.
Μονομερώς κι η ούρηση δε θα`ναι ενεργούμενη
αν είναι της ενέργειας κι αυτή προαπαιτούμενη.
Θα συνεργούν όλοι μαζί στου ..σώματος το πιάσιμο
κι απαγορεύεται ρητώς μονομερώς το κλάσιμο,
γιατί θα έχουν όργανα κατάλληλα οι θεσμοί
να καταγράφονται πιστά οι νότες κι η οσμή.
Ένας γέρος:-Κατάλαβες Βασίλω μου, θα`ναι παρόντες κι άλλοι
σε κάθε μας ενέργεια μικρή ή και μεγάλη.
Αυτοί και πα`στον έρωτα θα κάνουν καμιά γύρα.
Μπάμπω:-Ας έρθουν να`χω μάρτυρες, τι πιάνω η κακομοίρα.
09:45:28
2015-04-30
