Τα τραγούδια μας

Τα τραγούδια μας

Του Πάνου Α. Ροντογιάννη

Τα τελευταία χρόνια κάθε κυβερνήτης μας, που πάει στη Ευρώπη για κάποια συμφωνία συναντιέται με αξιωματούχους που τον πλακώνουν στα φιλιά, σερνικοί και θηλυκοί.Επιστρέφοντας λέει το παρακάτω αλληγορικό τραγούδι.

Για τα θερμά σου τα φιλιά που μου`χεις χαρισμένα

υπόγραψα μνημόνιο, αγάπη μου, με σένα.

Πάντοτε θα σε πληρώνω

δίχως να τα ξεχρεώνω

Ο έρως είναι δανειστής σκληρός και χαρατσώνει,

χωρίς αξιολόγηση κουβέντα δε σηκώνει.

Πάντοτε θα σ`αγαπάω,

συνεχώς θα σου χρωστάω.

Αυτό το δάνειο το βαρύ θα το`χω όσο θα ζήσω

κι ούτε με διαπραγμάτευση δε θα σου το ξοφλήσω.

Πάντοτε θα με παιδεύεις

δίχως να μου το κουρεύεις.

Και ο λαός λέει το δικό του απελπισμένο τραγούδι

Ανάθεμά σε ρε ευρώ, ανάθεμά σε Ευρώπη

που κάνεις κι υποφέρουνε εκατομμύρια ανθρώποι.

Θέλαμε τα μεγαλεία

κι ήρθαμε σε συμμαχία

με αναπτυγμένες χώρες

μα μας βρήκε καταιγίδα

μας χτυπάν άγριες μπόρες,

χάσαμε κάθε ελπίδα

και περνάμε μαύρες ώρες.

Με δυνατούς εμπλέξαμε να βγούμε αναπτυγμένοι

αλλ`όμως την πατήσαμε, βρεθήκαμε δεμένοι.

Ο κόσμος ο αναπτυγμένος

λέγεται πολιτισμένος.

μα είναι ζούγκλα με θεριά

που τα πιο μεγάλα αρπάζουν

και σκληρά κατασπαράζουν

τα αδύνατα μικρά.

Εξάπλωσα να κοιμηθώ με δυο σκληρά ευρώ

μα την αυγή που ξύπνησα βρήκα ένα μαλακό.

Μαλακό ή σκληρό ευρώ

μου`φαγε όλες τις δραχμές

και θυμάμαι τον καιρό

που`ταν τζάμπα ο καφές

τζάμπα και τα μπρόκολα.

Άφραγκος τώρα γυρίζω

κι όπου και να είμαι βρίζω

της Ευρώπης τα πρωτόκολλα.