Συνέντευξη τύπου παραχώρησε  σήμερα το πρωί στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ο κ. Στέλιος Χαραλαμπόπουλος, ο οποίος παρευρέθηκε στο νησί μας, στα πλαίσια του διήμερου αφιερώματος του ελληνικού κινηματογράφου που διοργάνωσε η Κινημ/κη λέσχη του Ορφέα, με αφορμή την χθεσινή προβολή της ταινίας του «Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κων/νο Καβάφη» στον δημοτικό κινηματογράφο Απόλλωνα.

Στην ταινία του, που απέσπασε  το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποιότητας, & το Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (2008),  δύο μεγάλα πνεύματα - ποιητές, από δύο Μεσογειακές χώρες, του περασμένου αιώνα συναντώνται  και ανταλλάσσουν σκέψεις, ιδέες ... απαγγέλουν ποίηση...

Καβάφης: Απ’όσα έκανα κι απ’όσα είπα να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν. Eμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε τες πράξεις και τον τρόπο της ζωής μου. Οι πιο απαρατήρητές μου πράξεις και τα γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα από εκεί μονάχα θα με νιώσουν. Αλλά, ίσως,
δεν αξίζει να καταβληθεί τόσος κόπος για να με μάθουν.
Πεσσόα: Αν, μετά το θάνατό μου, τη βιογραφία μου θέλουν να γράψουν, τίποτα πιο απλό: δύο μόνο ημερομηνίες, αυτή της γέννησης και η άλλη του θανάτου. Μεταξύ των δύο, όλες οι μέρες είναι δικές μου.

(απόσπασμα από την ταινία του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου «Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κων/νο Καβάφη»). 

Ο κ. Στέλιος Χαραλαμπόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε οικονομικά και κινηματογράφο στην Αθήνα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Υπήρξε εκδότης του περιοδικού τέχνης Γραφή. Συνιδρυτής με τον παραγωγό Θάνο Λαμπρόπουλο και τον διευθυντή φωτογραφίας Γιάννη Βαρβαρίγο της κινηματογραφικής εταιρείας Περίπλους. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Μερικές από τις ταινίες του είναι οι εξής: « Ημερολόγια Καταστρώματος – Γιώργος Σεφέρης» (2000-2001), «Γιάννης Μόραλης» (2005), «Με λίγο φως στους ώμους» – «Μιχάλης Γκανάς» (2006), «Η υπογραφή» (2009-2010)

Ερώτηση: Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο οικονομικής ύφεσης. Σε ποιο βαθμό έχει επηρεάσει η κρίση τον ελληνικό κινηματογράφο. Υπάρχει περίπτωση αυτή η οικονομική δυσκολία, να τον ωφελήσει «δημιουργικά», οδηγώντας τον ίσως σε  πιο εσωστρεφή μονοπάτια?  

Απάντηση κ. Χαραλαμπόπουλου: Δεν έχουν φανεί ακόμα οι συνέπειες της κρίσης στον ελληνικό κινηματογράφο, αφού το γύρισμα  μιας ταινίας είναι διαδικασία χρονοβόρα, που ξεπερνάει τον ένα χρόνο.. Επομένως δεν έχουμε ακόμα πλήρη εικόνα
Σε επίπεδο ιδεών η οικονομική κρίση μπορεί να πυροδοτήσει νέα ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά μένει  αμφίβολο το αν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν..
Σίγουρα όμως η κρίση  λειτουργεί αποτρεπτικά για τους νέους δημιουργούς , καθώς   μια ταινία  απαιτεί αρκετά χρήματα.

 Ερώτηση: Στην ταινία σας, πραγματεύεστε την συνάντηση των δυο μορφών της ποίησης του Φερνάντο Πεσσόα και του Κων/νου Καβάφη, ειδομένη μέσα από τα μάτια ενός νέου μετανάστη, που το τελευταίο πράγμα που τον αφόρα στην κατάσταση του μπορεί να είναι η ποίηση. Κρύβεται κάποιος υπαινιγμός πίσω από αυτό?

Απάντηση κ. Χαραλαμπόπουλου: Πράγματι ο νεαρός αυτός που τυχαίνει να παρακολουθεί την συζήτηση των δύο ποιητών, δεν έχει σχέση με την ποίηση, όντας  όμως μάρτυρας αυτής της πνευματικής & καλλιτεχνικής συνάντησης , σίγουρα επηρεάζεται , όπως κατ επέκταση επηρεάζεται  και ο θεατής ο οποίος γίνεται και αυτός συνδημιουργός της ταινίας. Με τον τρόπο αυτό μεταλαμπαδεύεται η πνευματική κληρονομιά.

Ερώτηση: Για το ρόλο της κινηματογραφικής λέσχης τι γνώμη έχετε?

Απάντηση κ. Χαραλαμπόπουλου: Ο ρόλος της κινηματογραφικής λέσχης είναι πολύ σημαντικός, καθώς αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού και σχολείο. Στη λέσχη ο θεατής μετατρέπεται σε  συνδημιουργό της ταινίας
Είναι επίσης ένας χώρος που μπορεί ο δημιουργός να έρθει  σε άμεση επαφή με το κοινό
Η κινηματογραφική λέσχη δίνει την δυνατότητα στο έργο «να αναπνεύσει».
Μια ταινία είναι σημαντικό να την  παρακολουθεί κανείς σε μια κινηματογραφική αίθουσα, συλλογικά με τους υπόλοιπους θεατές, δίχως να διακόπτει κάθε τόσο την προβολή της. Τότε μόνο η ταινία επιτελεί το ρόλο της , λειτουργώντας  με τη μεγαλύτερη δυνατή ένταση στον θεατή. 
Επίσης λειτουργεί και παιδευτικά στο χώρο της τέχνης. Διαμορφώνει έναν πυρήνα θεατών, ικανό να αποκτήσει τα απαραίτητα γνωστικά εργαλεία για να ξεκλειδώσει ένα έργο.
Αυτή η μαζική παρακολούθηση, προσδίδει μια αίσθηση μαγείας. Δημιουργεί ένα ρεύμα μιας ομαδικοτερης αντιμετώπισης της τέχνης
Δίνει στην τέχνη τον πρωταρχικό ομαδικό της χαρακτήρα, αφού η τέχνη από αρχαιοτάτων χρόνων ξεπρόβαλλε μέσα από τις ομαδικές διαδικασίες.

Ερώτηση: Πείτε μας δυο λόγια για το θεσμό του Φεστιβάλ Δράμας.

Απάντηση κ. Χαραλαμπόπουλου: Το φεστιβάλ Δράμας αποτελεί ένα πολύ καλό βίωμα, που δυστυχώς αντιμετωπίζεται κάπως επιφανειακά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης..
Θα έπρεπε το ίδιο το φεστιβάλ να διαθέτει κονδύλια για την καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη προβολή του
Να δώσει επίσης τη δυνατότητα και στις τοπικές κοινωνίες, μέσα από διάφορες θεματικές ενότητες, όπως πχ. το περιβάλλον, που θα αναλαμβάνει η καθεμία από αυτές,   να συμμετέχουν στη διαδικασία, έχοντας ένα πιο ενεργό ρόλο. Είναι αλλιώς να νιώθεις ότι συμμετέχεις σε ένα γίγνεσθαι.

Ερώτηση: Ετοιμάζετε άλλη ταινία?

Απάντηση κ. Χαραλαμπόπουλου: Είναι στα σχέδια μου αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες διαδικασίες εύρεσης πηγών χρηματοδότησης, που απαιτούνται.