Η Κατερίνα Παπανικολάου γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος φυσικός και έχει διδακτορικό στον ίδιο τομέα. Έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό, αλλά, μετά από πολλά χρόνια ταλαιπωρίας, αποφάσισε ότι είναι καλύτερα να ταλαιπωρείται στη χώρα που γεννήθηκε! Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Το "Πού πας αγάπη μου!" είναι το πρώτο της βιβλίο, το οποίο έγινε μπεστ-σέλλερ. Έκτοτε έγραψε άλλα δύο βιβλία το "Μην παίρνεις κι όρκο στον έρωτα..." και το πρόσφατο "Ραντεβού πίσω στο χρόνο", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

-Κυρία Παπανικολάου , καταρχάς να σας καλωσορίσω στο νησί της Λευκάδας και στο ηλεκτρονικό περιοδικό ποικίλης ύλης με τίτλο lefkadanews.com. και να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μας κάνατε αποδεχόμενη την πρόσκλησή μας.
Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση, καλώς σας βρήκα.

-Είστε μια νέα συγγραφέας, όπου κάνατε μια δυνατή αρχή, αφού το πρώτο σας βιβλίο με τίτλο « που πας αγάπη μου!» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη, έγινε ήδη μπεστ σέλλερ. Το δεύτερο βιβλίο σας με τίτλο «Μην παίρνεις κι όρκο στον έρωτα», των εκδ. Λιβάνη αγαπήθηκε πολύ ενώ το μόλις πρόσφατο στην κυκλοφορία βιβλίο σας «ραντεβού πίσω στο χρόνο», εκδ. Διόπτρα, βρίσκεται ήδη στην 6η θέση του top ten με τα ευπώληπτα βιβλία του «Μικρού Κοραή» και είναι σταθερά στις πρώτες θέσεις του τοπ10 του greekbooks.gr.  Πως νιώθετε για αυτή την μεγάλη αποδοχή που έχουν τα βιβλία σας στο αγνωστικό κοινό? Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας οδηγεί τα βιβλία σας στην επιτυχία?
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Δεν είμαι σίγουρη για το τι είναι αυτό που αγαπάει το κοινό στα βιβλία μου, θα ήθελα όμως να τα αγαπάει για τα στοιχεία στα οποία προσπαθώ να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου : χιούμορ, εικόνες και εις βάθος ψυχογραφήματα των ηρωίδων μου. Ξέρετε, κάθε φορά που ολοκληρώνω ένα κεφάλαιο, αλλά και στην ολοκλήρωση του βιβλίου συνολικά, προσπαθώ να βγω από το ρόλο της συγγραφέως και να το διαβάσω προσεκτικά σαν αναγνώστρια. Όταν φτάνω στο σημείο που με ικανοποιεί το βιβλίο σε σχέση με αυτά που θα ήθελα και εγώ να εισπράξω, τότε παραδίδω το βιβλίο στον οίκο μου.

-Ο τόπος που διαδραματίζεται η πιο πρόσφατη ιστορία σας, είναι το Κάιρο της Αιγύπτου. Πως και επιλέξατε αυτόν τον τόπο? Έχετε κάποια καταγωγή από εκεί?
Όχι, δεν έχω καταγωγή από την Αίγυπτο και ούτε την έχω επισκεφτεί ποτέ. Βέβαια πάντα μου ασκούσε μία ιδιαίτερη γοητεία το συγκεκριμένο μέρος, και σε σχέση με αυτό το βιβλίο, που διαδραματίζεται στην Αίγυπτο του 1943 και του τώρα, μου συνέβη κάτι μοναδικό. Καθόμουν ένα βράδυ με μία γιαγιά που είχε ζήσει στην Αλεξάνδρεια τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής της και καθώς μου αφηγούταν κάποια γεγονότα, ξαφνικά άρχισαν να ξεπηδούν εικόνες στο μυαλό μου… Και ήξερα αμέσως ότι έπρεπε να γράψω για όλα αυτά. Άφησα στην μέση το άλλο βιβλίο που έγραφα τότε και ξεκίνησα να γράφω το «Ραντεβού πίσω στο χρόνο».

-«Έρχεται ξαφνικά κάτι στη ζωή σου που σε κάνει να ξεχνάς όλα αυτά για τα οποία ζούσες μέχρι τότε. Η καρδιά είναι ατίθασο άλογο, μανιασμένο κύμα, άνεμος που σε χτυπάει αλύπητα από όλες τις κατευθύνσεις. Ό,τι ζούμε με την καρδιά ας μην ψάχνουμε να το διαχειριστούμε με το μυαλό. Με την καρδιά μπορούμε να βρούμε τον τρόπο να συνεχίσουμε, με την καρδιά μόνο θα καταφέρουμε να το τελειώσουμε…`` γράφετε σε κάποιο σημείο του βιβλίου σας. Πιστεύετε πραγματικά πως ό,τι ζούμε με την καρδιά μας, μόνο μ` αυτήν μπορούμε να το τελειώσουμε; Κλείνουν ποτέ τα θέματα καρδιάς;
Αυτό που πιστεύω είναι πως ότι βιώνουμε έντονα συναισθηματικά, πρέπει μέσα από αυτό το φίλτρο να το επεξεργαστούμε και να αφήσουμε την ψυχρή, υπολογιστική σκέψη στην άκρη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποια προσέγγιση «λογικής» στις πράξεις μας, άλλωστε και αυτά που αισθανόμαστε τα αισθανόμαστε για κάποιο λόγο. Και το συναίσθημα έχει την δική του λογική, τα δικά του αίτια για ό,τι μας συμβαίνει…

-Στο βιβλίο σας φλερτάρετε έντονα με το παρελθόν. Αναμοχλεύετε το παρελθόν σας, η είστε από τους ανθρώπους που κοιτάνε πάντα μπροστά?
Κοιτάζω πάντα μπροστά, όμως ποτέ δεν ξεχνάω το παρελθόν μου, δεν το θάβω, άλλωστε αυτά που έχουμε ζήσει αποτελούν κομμάτι αυτού που είμαστε σήμερα, είναι αυτά που έχουν διαμορφώσει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Το παρελθόν δεν το ξεχνάω, αντιθέτως προσπαθώ, όσο το δυνατόν πιο αποστασιοποιημένα βέβαια, να το χρησιμοποιήσω σαν οδηγό για το μέλλον.

-Ποιοι ή ποιος ήταν το πρώτο άτομο που του εμπιστευτήκατε την ανάγνωση του «ραντεβού πίσω στο χρόνο».
Πάντα ο πρώτος που διαβάζει τα βιβλία μου είναι η αδερφή μου, η οποία είναι θεατρική ηθοποιός και την θαυμάζω αφάνταστα. Την θαυμάζω σαν καλλιτέχνη, σαν προσωπικότητα, θαυμάζω την κριτική ματιά της απέναντι στα πράγματα. Και βέβαια της έχω τυφλή, θα έλεγε κανείς, εμπιστοσύνη σε αυτά τα ζητήματα. Τα σχόλια της τα λαμβάνω πολύ σοβαρά υπ’ όψιν μου.

- Υπήρξαν κάποιοι παράγοντες στη ζωή σας που σας οδήγησαν στη συγγραφή βιβλίων;
Δεν μπορώ να πω συγκεκριμένα τι ήταν αυτό που με οδήγησε στο να γράψω. Πάντοτε αγαπούσα το γράψιμο και κάποια στιγμή τα κείμενα που έγραφα κατά καιρούς για μένα, άρχισαν να μεταμορφώνονται, να μεγαλώνουν, να τα τοποθετούνται κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα. Κάπως έτσι κατέληξα να γράφω το πρώτο μου βιβλίο!

-Γράφετε εμπειρικά; Αποτελούν τα βιβλία σας προσωπικές εμπειρίες;
Τα βιβλία μου δεν είναι καταγραφή προσωπικών ιστοριών, παρ όλα αυτά υπάρχουν μέσα κάποια γεγονότα, άτακτα ριγμένα, που μπορεί να τα έχω βιώσει εγώ ή άνθρωποι γύρω μου κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες από αυτές της ιστορίας του βιβλίου. Επίσης, κάποιες φορές οι ηρωίδες μου μιλούν ή σκέφτονται όπως θα έκανα εγώ υποθετικά κάτω από τις ίδιες συνθήκες, σίγουρα υπάρχει μία δική μου οπτική απέναντι στα πράγματα η οποία αποτυπώνεται σε ένα βαθμό στα βιβλία μου.

-Τι σας δίνει την έμπνευση για να γράψετε; Ποιος είναι ο μέσος όρος του χρόνου που απαιτείται για να ολοκληρώσετε ένα βιβλίο σας?
Οι πηγές έμπνευσης μου έχουν να κάνουν με τα πάντα γύρω μου. Όταν ξεκινήσεις να γράφεις, να σχολιάζεις, να αποτυπώνεις τις σκέψεις σου πάνω στο χαρτί, από ένα σημείο και μετά, ό,τι βλέπεις ή ό,τι σκέφτεσαι, έχει ένα δεύτερο επίπεδο ανάλυσης και φιλτραρίσματος. Κάποιες φορές αυτά τα ερεθίσματα δρουν άμεσα, δηλαδή ξέρεις ότι πρέπει να διοχετευτούν από το μυαλό στο χαρτί με κάποιο τρόπο, ακόμη και την ίδια μέρα. Κάποιες άλλες φορές απλά δρουν αθροιστικά, καταγράφονται, ταξινομούνται στην μνήμη και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή οδηγούν την σκέψη και την φαντασία σου στα μονοπάτια που αυτά ορίζουν… 

Το πόσο χρόνο χρειάζομαι για να ολοκληρώσω ένα βιβλίο εξαρτάται από την έμπνευση και τον διαθέσιμο χρόνο που έχω. Βέβαια, στο πρώτο μου βιβλίο χρειάστηκα περισσότερο χρόνο από ότι στα άλλα δύο γιατί προσπαθούσα να ισορροπήσω στο προσωπικό μου στυλ… Δεδομένου όμως ότι πλέον ξεκινώ να γράφω έχοντας το μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου ήδη «στο κεφάλι μου», περίπου σε 6-8 μήνες μπορώ να έχω ολοκληρώσει τη συγγραφή του. Αυτό σημαίνει ότι μου μένουν 4 μήνες σε ένα έτος αποκλειστικά για διάβασμα!

-Μέσα από την ιστορίες σας προσπαθείτε να προσεγγίσετε και την ψυχολογία του άντρα αναγνώστη;
Εμβαθύνω κυρίως στα ψυχογραφήματα των ηρωίδων μου, αγαπώ να αναλύω την γυναικεία προσωπικότητα. Βέβαια αρκετοί άντρες μού έχουν πει ότι διαβάζοντας βιβλία μου καταλαβαίνουν λίγο καλύτερα το πώς μπορεί να σκέφτονται οι γυναίκες!

-Φοβάστε την αποτυχία?
Δεν θα μου άρεσε η αποτυχία, όμως δεν γράφω σκεφτόμενη ή φοβούμενη την ενδεχόμενη αποτυχία. Γράφω όπως νιώθω. Και αυτός θεωρώ ότι πρέπει να είναι ο σωστός τρόπος συγγραφής, γιατί τότε μπορούμε να μιλάμε για πραγματική κατάθεση ψυχής και σκέψεων.

-Όταν βρίσκεστε σε συγγραφική δραστηριότητα, πως είναι η καθημερινότητα σας? Περιγράψτε μου μια ημέρα σας.
Δουλεύω αρκετά και όταν επιστρέφω στο σπίτι, προκειμένου να γράψω, πρέπει να απομονωθώ σε ένα χώρο που έχω διαμορφώσει ως γραφείο για να αποσυμπιεστώ και να έρθω πάλι κοντά στους ήρωες μου. Από την στιγμή που ξεκινάω να γράφω όμως, συνήθως δεν μπορώ να σταματήσω, γράφω για ώρες συνεχόμενα.

-Στην αρχή της συγγραφής ενός βιβλίου, γνωρίζετε την ιστορία από την αρχή ή την αφήνετε να προκύψει. Κι αν ναι έχετε αισθανθεί ποτέ να είστε απλά «υποχείριο» των εκάστοτε ηρώων σας?
Η αλήθεια είναι ότι πλέον η ιστορία είναι «γραμμένη μέσα στο κεφάλι μου» πριν ακόμη αρχίσω να γράφω την πρώτη λέξη. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ψυχογραφήματα των κεντρικών ηρώων. Αυτό που μου συμβαίνει όμως στην πορεία, και μέχρι στιγμής μου έχει συμβεί και στα τρία μου βιβλία, είναι ότι μου προκύπτουν «δευτερεύοντες» ήρωες, τους οποίους μπορεί να σκεφτώ ενώ είμαι για παράδειγμα στην μέση του βιβλίου και πρέπει να επιστρέψω στην αρχή του προκειμένου να τους εντάξω στην ιστορία και αυτούς.

-Ποια είναι η σχέση συγγραφέα με τους ήρωες του?
Στενή! Πολύ στενή! Όσο προχωράει το βιβλίο μου τόσο περισσότερο δένομαι μαζί τους, και όταν έρχεται η ώρα ολοκλήρωσης του έργου, μπορώ να πω ότι είναι πολύ δύσκολος ο αποχαιρετισμός.

-Έχετε ήδη σκεφτεί το επόμενο βιβλίο σας;
Έχω σκεφτεί ήδη τα επόμενα δύο βιβλία μου. Το πρώτο από τα δύο έχω ξεκινήσει να το γράφω και αφορά μια σύγχρονη κοπέλα που βρίσκεται σε μία φάση της ζωής της που πρέπει να παλέψει με τα πάντα και για τα πάντα…

-Τι είναι αυτό που σας κινεί στο να θέλετε να αφηγηθείτε μια ιστορία?
Αυτή η εσωτερική φωνή…Τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να σταματήσει να μου ψιθυρίζει πράγματα!

- Οι εικόνες της οθόνης της τηλεόρασης, του Ιnternet, του κινητού απειλούν το βιβλίο ή μπορούν να συνεργαστούν μαζί του;
Προσωπικά θεωρώ ότι τα ταξίδια που μπορεί να σου χαρίσει ένα βιβλίο δεν συγκρίνονται με αυτά της τηλεόρασης ή του Internet, αφήνει την φαντασία σου να λειτουργήσει σε τόσα πολλά επίπεδα, σου αφήνει τους περισσότερους βαθμούς ελευθερίας!

- Νομίζετε ότι ο Έλληνας του σήμερα, και ιδίως η νέα γενιά, έχει στενές σχέσεις με το βιβλίο;
Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας έχει αγκαλιάσει περισσότερο το βιβλίο. Παρ’ όλα αυτά το ποσοστό των Ελλήνων που διαβάζει παραμένει ακόμη χαμηλό, τουλάχιστον σε σχέση με τα νούμερα που καταγράφονται σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

-Ποια συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με τη συγγραφή?
Να μην το δει σαν επάγγελμα, αλλά μόνο ως τρόπο έκφρασης, εξωτερίκευσης και αποτύπωσης ιδεών, σκέψεων, εικόνων. Έτσι μόνο θα απολαύσει το «ταξίδι»…

- Κάποιος γεννιέται ή γίνεται συγγραφέας, κατά τη γνώμη σας;
Όλοι μπορούμε να γράψουμε και οι περισσότεροι το πιθανότερο είναι ότι θα νιώσουν αυτή την ανάγκη σε κάποια φάση της ζωή τους. Τελικά όμως η απήχηση που θα έχει το έργο σου στον κόσμο, έχει να κάνει με το πόσο ενδιαφέρουσα είναι η οπτική σου απέναντι στα πράγματα, αλλά και ο τρόπος καταγραφής αυτής.

- Έχετε πρότυπα στη ζωή σας και στη συγγραφική σας καριέρα;
Όχι. Αγαπώ και θαυμάζω πολλούς συγγραφείς, όμως δεν λειτουργώ βάση προτύπων σαν συγγραφέας, αλλά και γενικότερα.

- Είστε ικανοποιημένη με τον εαυτό σας και τη δουλειά σας; Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα αλλάζατε κάτι;
Γενικά στην ζωή μου δεν μπορώ την στασιμότητα. Μου αρέσει να αλλάζω και να εξελίσσομαι. Πάντα ψάχνω για νέους δρόμους, σταθμούς και προορισμούς.

-Σαν άνθρωπος πως είστε? Αφήνεστε να παρασυρθείτε στο συναίσθημα ή προσπαθείτε να το χαλιναγωγήσετε?
Έχω ζήσει και χειριστεί καταστάσεις και με τους δύο τρόπους. Αν πρέπει να κάνω έναν μινι-απολογισμό θα πω ότι οι φορές που έκανα τα περισσότερα λάθη ήταν αυτές που ενήργησα βάση της λογικής.

- Υπάρχει κάτι που προσπαθείτε να περάσετε, μέσα από τα βιβλία σας, στους αναγνώστες σας;
Ότι η αυτογνωσία αποτελεί το κλειδί της ευτυχίας μας…

-`Εχετε βρεθεί ποτέ στο νησί της Λευκάδας? Κι αν ναι τι εντύπωση σας άφησε το νησί, των ποιητών οπως εχει χαρακτηριστεί, αφού σε αυτό γεννήθηκαν και έζησαν πλήθος προσωπικοτήτων μεταξύ των οποίων ήταν ο Άγγελος Σικελιανός, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ο Λευκάδιος Χερν, Η Κλεαρέτη Διπλα Μαλάμου, ο ΝΙκ. Σβορώνος και πολλοί άλλοι.
Δυστυχώς δεν μου έχει δοθεί ακόμη η ευκαιρία να επισκεφτώ το νησί σας, όμως πραγματικά ανυπομονώ και ελπίζω σύντομα στο μέλλον να τα καταφέρω!

Κα Παπανικολάου σας ευχαριστώ πολύ για την ευχάριστη επικοινωνία που είχαμε. Σας εύχομαι καλές διακοπές και να` χει καλό δρόμο η καινούρια πολύ ενδιαφέρουσα λογοτεχνική σας κατάθεση.

Με εκτίμηση
Ρούλα Γιαννουλάτου

2011-08-04