Μια επιστολή προς τον Δήμαρχο της Λευκάδας
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο της Λευκάδας, που -παρ’ όλη την κατάντια και την κακομοιριά- στόλισε την πόλη μας. Πολλοί κάνανε παράπονα ότι ούτε το δέντρο δεν έχει στηθεί ακόμα, αλλά να που έγινε, παρά την οικονομική κρίση! Δήμαρχε, αυτό που έκανες ήταν ένα λιθαράκι ευτυχίας μέσα σε αυτή την κρίση!

Ο στολισμός, λοιπόν, της Λευκάδας ήταν αρκετός γιατί πολλά μέρη στην Ισπανία λόγω αυτής της κατάστασης δεν έχουν στολιστεί! Θα ήθελα να κάνω και μια πρόταση για την ημέρα της Πρωτοχρονιάς. Στις κεντρικές πλατείες πολλών Ευρωπαϊκών πόλεων την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, μαζεύεται πολύς κόσμος για να υποδεχτεί το νέο χρόνο, με τη συνοδεία μουσικής.

Θα ήθελα, λοιπόν, και εγώ να προτείνω στον κ. Δήμαρχο να παρακαλέσει τη Φιλαρμονική Λευκάδας, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να είναι στην Κεντρική Πλατεία και όλοι οι Λευκαδίτες να έχουνε κεριά αναμμένα. Μαζί με αυτά θα έχουμε και τα λάβαρα των πολιτικών που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μόλις μπει ο νέος χρόνος οι μουσικοί θα παίζουν πένθιμα και θα ξεκινήσουμε όλοι προς την παραλία, όπου θα τους κάψουμε -όπως καίμε τον καρνάβαλο!

Πιστεύω ότι το θέαμα θα είναι εντυπωσιακό, μπας και ξορκίσουμε τον παλιό χρόνο. Μήπως οι πολιτικοί που θα κάψουμε αναστηθούνε και γίνει κανένα θαύμα! Εκτός από αυτό θα γίνουμε και θέμα στις ειδήσεις γιατί θα είναι κάτι πρωτότυπο και θα κάνει καλό και στη Λευκάδα! Δεν είναι τίποτα, και αν δεν θέλει ο Δήμος, ας το κάνει το Μουσικό Σχολείο! Να ειδοποιηθούν όμως όλοι, για να είμαστε όλοι εκεί και να θάψουμε όσους μας έφεραν σε αυτή τη κατάσταση! Ελπίζω η πρότασή μου να ακουστεί!

Ο φίλος μου ο Πάνος (AIS MAN)
Ο φίλος μου ο Πάνος ο  AIS MAN, που είναι και σεφ στο «Πιπεριά», ήταν ο πρώτος άνθρωπος στη Λευκάδα που άρχισε τις live βραδιές. Με τον Πάνο γνωριζόμαστε από τον καιρό που ήταν και αυτός στη Γερμανία και για όσους δεν το ξέρετε είναι εκείνος που είχε ανοίξει το εστιατόριο «Πανδώρα», όπου τώρα είναι το κιόσκι στην παραλία, κοντά στο People.Ο Πάνος, λοιπόν, ήταν ο πρωτοπόρος αυτής της διασκέδασης, αλλά όπως ξέρετε ο ένας αντιγράφει τον άλλο εδώ στη Λευκάδα!

Τώρα βλέπουμε κάθε Παρασκευή και Σάββατο λαϊκές βραδιές και πολλά αλλά, γίνεται δηλαδή της κακομοίρας. Και δεν φτάνει μόνο αυτό έφεραν και όλη την οικογένεια Διονυσίου (τον Άγγελο και τον Στέλιο) για να τραγουδήσει. Μόνο ο μεγάλος λείπει για να συμπληρωθούν, αλλά ποιος να τον σηκώσει να τον φέρει! Φαίνεται ότι στην Αθήνα έχει πέσει πείνα και γυρίζουν όλοι σαν γυρολόγοι στις επαρχίες, μπας και βγάλουν κάνα φράγκο! Αυτό, βέβαια, είναι καλό γιατί έτσι θα πάμε με μουσική, και όχι αδιάβαστοι -όπως λένε! Εύχομαι, λοιπόν, στο φίλο μου τον Πάνο, που είναι και πρωτοπόρος χρόνια πολλά, να είναι καλά και να πηγαίνουν καλά οι δουλειές του!

Ο λαός πρέπει να ενωθεί
Πρέπει να προσγειωθούμε, πρέπει να επανέλθουμε στην πραγματικότητα. Πρέπει οι πολιτικοί να πουν την αλήθεια στο λαό! Θα έρθουν δύσκολα χρόνια, γι’ αυτό ο λαός πρέπει να είναι ενωμένος! Καμιά φορά με ρωτάνε: «Μπάμπη τι σε ενδιαφέρει εσένα;», πώς να μην με ενδιαφέρει όμως. Αν δεν υπάρχουν φάρμακα, αν δεν υπάρχει το ένα ή το άλλο πως θα ζήσουμε; Υπάρχουν ανάγκες, πως θα ζήσουν τα παιδιά; Ο καθένας εδώ στην Ελλάδα είναι ατομιστής, δεν δουλεύουμε συλλογικά!

Η νοοτροπία του Έλληνα θα καταστρέψει την Ελλάδα! Όλοι ισχυρίζονται ότι αν έρθει η δραχμή θα κρύψουνε λεφτά! Και εγώ σκέφτομαι: αν η δραχμή γίνει το επίσημο νόμισμα αυτός που έχει κρυμμένα λεφτά και πάει να ψωνίσει σε ένα souper market και τον καταγγείλει ο άλλος που θα πάει να τα αλλάξει; Δεν θα περνάνε τα λεφτά. Τόσο μυαλό έχουνε... Ο θάνατος του Έλληνα η στροφή προς τη δραχμή! Να παρακαλάμε να μείνουμε στο ευρώ. Πρέπει να προσγειωθούμε!

Εμείς δηλαδή πως μεγαλώσαμε; Ούτε κομπιούτερ είχαμε, ούτε ηλεκτρονικά, ούτε κινητά, όπως δεν έχουν και στην Ευρώπη τα μικρά παιδιά! Δεν είναι όπως εδώ, που τα παιδιά έχουν ένα και δυο κινητά και είναι κολλημένα και στον υπολογιστή! Η δικιά μου η γενιά μεγάλωσε με τον Σαμψών και τον Μαρμάο, που όταν έρχονταν στη Λευκάδα τρέχαμε όλοι στην Κεντρική Πλατεία για να δούμε τα κόλπα που έκαναν.

 Μερικές μέρες πριν είδα και ένα αφιέρωμα που είχε η ΝΕΤ για τον Σαμψών. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, που ήταν φτωχός, τον είχε βοηθήσει ο Βαγγέλης ο Παπαθανασίου, ο μουσικοσυνθέτης. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν φτωχοί και πήγαν αβοήθητοι, σε κάτι υπόγεια κλεισμένοι. Αυτοί, όμως, ήταν οι ήρωες οι δικοί μας, με αυτούς μεγαλώσαμε!

 Είχαμε άλλα πράγματα εμείς τότε να διασκεδάζουμε! Με τον Μαρμάο, τον Σαμψών, τον Γύρο του Θανάτου, όχι με ένα κομπιούτερ, να είμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ κολλημένοι από πάνω του! Πήγανε τον κόσμο εκεί που θέλανε αυτοί! Τα δικά μας τα χρόνια μπορεί να ήταν φτωχικά πολύ, αλλά ήταν ευτυχισμένα! Τώρα αυτά τα παιδάκια έτσι όπως έχουνε μάθει δεν ξέρω αν μπορούν να ξεμάθουν.

Ας προσγειωθούμε, όμως, και ας προσγειώσουμε! Και ας έρθει ένας καινούριος χρόνος ευτυχισμένος, να ξορκιστεί το κακό και να έχουμε και πάλι αισιοδοξία!

το κείμενο του Φον Γούρμεν, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η ΛΕΥΚΑΔΑ ΧΑΛΑΡΑ, στο φύλλο της 1ης Ιουανουαρίου

2012-01-11