"Ο Γκλασμάνης και τα παιδιά του"& άλλες καθημερινές ιστορίες από τον Μπαμπίνο Φον Γούρμεν
Η Λευκάδα δέχεται εισβολή από κατσαρίδες!
Δεχόμαστε επίθεση από αρειανούς. Τον τελευταίο καιρό γίνομαι αποδέκτης από παντού σε όλη τη Λευκάδα ότι οι κατσαρίδες έχουν κατακλύσει τα στενά, τα σπίτια, τους δρόμους! Αυτό έγινε από την ώρα που έριξε ο Δήμος μέσα στις αποχετεύσεις φάρμακο. Εγώ δεν τους πίστευα όταν μου το έλεγαν, αλλά όταν είδα μέσα στο σπίτι μου κατσαρίδες από τον Μάρτη μήνα σκέφτηκα τι θα γίνεται το καλοκαίρι! Από την αρχή της άνοιξης οι κατσαρίδες βγαίνουν βόλτα στα στενά και στα σπίτια μας! Εμάς δεν θα μας εξοντώσει ούτε η Τρόικα, ούτε κανένας εμάς θα μας φάνε οι κατσαρίδες! Ένα πρωί να φανταστείτε περπάταγαν πάνω μου δέκα κατσαρίδες και άλλες δέκα σκότωσα στο μπάνιο. Ο διπλανός τα ίδια, όλοι τα ίδια! Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει κανείς να μας εξοντώσει θα το κάνουν οι κατσαρίδες! Η κατάσταση είναι απελπιστική! Θα συνιστούσα στο Δήμο να προσλάβει έναν γεωπόνο για να αρχίσει τις απολυμάνσεις, αλλιώς δεν βλέπω να επιβιώνουμε!
Ο Γκλασμάνης και τα παιδιά του
Κάποιος φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά και με έκπληξη είδαμε προχτές, στον αγώνα του Τηλυκράτη με τον Ηρακλή, έναν άνθρωπο με άσπρα μαλλιά να φοράει το κασκόλ του Τηλυκράτη και να βλέπει με πάθος τον αγώνα! Ήταν ο Γκλασμάνης, ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής της εποχής του, αλλά και ο προπονητής της ομάδας μας! Τον θυμάμαι από μικρό παιδί και εγώ, και με τον φίλο μου τον Χρήστο, τρέχαμε πρωί-βράδυ στο γήπεδο για να τον δούμε. Συγκινήθηκα μόλις τον είδα και του είπα: «Γεράσαμε όλοι». Όλοι συγκινήθηκαν μόλις τον είδαν. Αυτός ο άνθρωπος θα παραμείνει πάντα μέσα στις καρδιές μας! Στην παραπάνω φωτογραφία είναι ο Αλφρέδος Γκλασμάνης και τα παιδιά του που αγκάλιασε μετά από πολλά χρόνια!
Έσβησε ο τελευταίος φάρος της Νεάπολης!
Έφυγε και ο τελευταίος φάρος της Νεάπολης ο Νίκος Μπίας! Ήταν ένας άνθρωπος καλότροπος και ευγενικός, ο οποίος διατηρούσε κατάστημα ψιλικών και τσιγάρων δίπλα από το γήπεδο! Τις άγριες νύχτες του χειμώνα ήταν ο μοναδικός που διανυκτέρευε. Όταν θέλαμε κάτι πηγαίναμε πάντα σε αυτόν! Όλοι οι φανατικοί καπνιστές βρίσκαμε άσυλο στον Μπία, ο οποίος μας εξυπηρετούσε πάντα! Ο Νίκος ο Μπίας θα μείνει πάντα μέσα στις καρδιές μας! Καλό σου ταξίδι φίλε Νίκο.
Υ.Γ. Τώρα το Πάσχα ήμουνα καλεσμένος να πάω σε ένα γλέντι στην Απόλπαινα, το έκανε η σπιτονοικοκυρά της κοπέλας μου! Εκείνη τη μέρα οι δυσκολίες ήταν πολλές και δεν μπόρεσα να πάω! Ήταν το γλέντι των Κοντογιωργέων, που γίνεται κάθε χρόνο και είναι σαν γουέστερν εκεί πάνω, με αρνιά μέσα στη φύση! Όπως μου είπε η κοπέλα μου ήταν ένα από τα καλύτερα γλέντια που έχει κάνει ποτέ! Η Μαρία (η σπιτονοικοκυρά της κόρης μου) τα έδωσε όλα. Εκεί πάνω ο κόσμος είναι νοικοκυραίοι με τα κρασιά τους, τα φαγητά τους, τα δικά τους προϊόντα. Τους εύχομαι να είναι καλά και το επόμενο Πάσχα, αν γίνει ξανά τέτοιο γλέντι, τους υπόσχομαι ότι θα πάω!
"Η Λευκάδα Χαλαρά" της 15ης Μαιου
2012-06-06
