Την 148η επέτειο της Ενωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα (21 Μαϊου 1864) τίμησαν με σειρά εκδηλώσεων το περασμένο Σαββατοκύριακο  η Ιόνιος Πολιτιστική Ομοσπονδία Αμερικής σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Κεφαλλήνων και Ιθακησίων “Οδυσσεύς”, την Ομοσπονδία Αμερικής “Ιόνιον Πέλαγος” και τα επτανησιακά σωματεία της Νέας Υόρκης, Σύλλογος Ζακυνθίων “Διονύσιος Σολωμός”, Κεφαλληνιακός Σύλλογος “Κέφαλος”, Κεφαλληνιακή Αδελφότητα, Σύλλογος Ερεικουσίων “Η Ερείκουσα” και Σύλλογος Μαθρακίων “Το Μαθράκι”.
 
Όσοι βρέθηκαν στο  Κεφαλλονίτικο Σπίτι στην Αστόρια το βράδυ του Σαββάτου 19 Μαΐου απόλαυσαν ένα μοναδικό κονσέρτο επτανησιακής μουσικής με το μουσικό σχήμα του Πέτρου Κλαμπάνη, στο οποίο συμμετέχουν επίσης η Μάγδα Γιαννίκου στα φωνητικά και το ακορντεόν, η Μέγκαν Γκουλντ στο βιολί και το μαντολίνο, ο Ερικ Κουρίμσκι στην κιθάρα.
 
Το απόγευμα της Κυριακής 20 Μαϊου δύο διαλέξεις από τον Δρ. Αλέξανδρο Κιτροέφ, καθηγητή Ιστορίας στο Haverford College ο οποίος ανέπτυξε το θέμα “Η Ενωση των Επτανήσων: Διεθνείς και Εθνικές Διαστάσεις” και τον Δρ. Χρήστο Ιωαννίδη, διευθυντή του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Queens College, CUNY,  που  επικεντρώθηκε στην επιρροή των Επτανησίων Ριζοσπαστών στην Κυπριακή Ενωτική  Εξέγερση του 1931, ήρθαν να φωτίσουν ακόμη περισσότερο ιστορικά γεγονότητα της εποχής εκείνης, αλλά και την προσπάθεια των κατοίκων της Μεγαλονήσου να ενταχθούν και αυτοί στον εθνικό κορμό.
 
Το πρωί της ίδιας μέρας οι Επτανήσιοι εκκλησιάστηκαν στον ναό του Αγίου Γερασίμου στο Μανχάτταν όπου τελέσθηκε και η επίσημη Δοξολογία για την επέτειο.
 
Αφού έκανε μια αναφορά στις παιδικές του αναμνήσεις από τα καλοκαίρια στην Ασσο της Κεφαλλονιάς, τόπο καταγωγής της μητέρας του, ο Δρ. Κιτροέφ επικέντρωσε την ομιλία του στη διεθνή διάσταση του αγώνα της Επτανήσου για την Ενωση με την Ελλάδα, χαρακτηρίζοντάς τον ως “ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του σύγχρονου Ελληνισμού.”
 
Μια ιστορική αναδρομή στην εθνική διάσταση του αγώνα με τα σημερινά δεδομένα, τόνισε, “μπορεί να φωτίσει τη δυναμική της σχέσης ενός τμήματος του Ελληνισμού με την Ευρώπη (Μεγάλη Βρετανία) και να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε πως αυτές οι σχέσεις δεν είναι απλές, είναι αμφίδρομες, είναι πολυσήμαντες, είναι αλληλένδετες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις.”
 
Ιδιαίτερα υπογράμμισε το γεγονός ότι τα Επτάνησα αποτελούσαν εξαίρεση από τον υπόλοιπο ελληνικό πληθυσμό, καθώς δεν κατακτήθηκαν από τους Οθωμανούς, αλλά βρέθηκαν κάτω από την κυριαρχία της Βενετίας και το 1815 κάτω από την κυριαρχία της Βρετανίας, ως προτεκτοράτο.
 
“Τα Επτάνησα είναι την εποχή εκείνη η πιο εξευρωπαϊσμένη γεωγραφικά περιοχή του Ελληνισμού”, είπε χαρακτηριστικά.
 
Η δε παραχώρηση Συντάγματος και η ίδρυση Γερουσίας και Βουλής, όπως ανέφερε, έδιναν χώρο στον πληθυσμό των νησιών “να αρθρώσει κάποιον πολιτικό λόγο” και ήταν σημαντικά για την απόκτηση πολιτικής παιδείας στα Επτάνησα.
 
Όμως “οι απογοητεύσεις που συνδέθηκαν με αυτό το Σύνταγμα ως προς τις προσδοκίες και τις επιταγές του φιλελεύθερου συνταγματισμού που είχαν όλοι υπόψιν τους,
 
αποτέλεσαν και το κύριο έναυσμα στην ανάπτυξη του επτανησιακού ριζοσπαστισμού που οδήγησε τελικά στην Ενωση των Επτανήσων”, τόνισε.
 
Αναφορά έκανε και στην προσπάθεια ίδρυσης του πρώτου στον ελληνικό χώρο πανεπιστημίου, της Ιόνιας Ακαδημίας, καθώς και στην αποτυχία της αποστολής του Αγγλου αρμοστή Γλάδστωνα το 1859 που σήμανε και την αρχή του τέλους της αγγλικής εξουσίας στα Επτάνησα.
 
Ιδιαίτερα υπογράμμισε ακόμη τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε ο λαός στην αποχώρηση των Βρετανών και έκλεισε με την ευχή “αυτή η ισορροπία ανάμεσα στον ευρωπαϊσμό αλλά και τη δυναμική υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων που είδαμε στα Επτάνησα και που πέτυχαν οι Επτανήσιοι στη διάρκεια του αγώνα από το 1813 μέχρι το 1864 να γίνει παράδειγμα προς μίμηση στη σημερινή Ελλάδα”.
 
Και παράλληλα, “μια υπενθύμιση ότι τα πράγματα δεν ειναι απλά, ότι χρειάζεται μια πιο έξυπνη στρατηγική και πολιτική, μια Ελλάδα που θα μπορέσει ίσως να υποστηρίξει δυναμικά τα εθνικά της συμφέροντα χωρίς όμως να γυρίσει την πλατη στην Ευρώπη σε μια εποχή που είναι δύσκολη”, κατέληξε ο Δρ. Κιτροέφ.
 
Από την πλευρά του ο Δρ. Ιωαννίδης εστίασε την ομιλία του στη σχέση του ενωτικού αγώνα των Επτανησίων, κυρίως των Ριζοσπαστών, με τον ενωτικό αγώνα των Κυπρίων μέσα από μια χρονολογική σειρά, αλλά και στις αποτυχημένες προσπάθειες να ενωθεί η Μεγαλόνησος με την Ελλάδα.
 
Τόνισε χαρακτηριστικά ότι “το προηγούμενο της Επτανήσου μεγάλωσε τις προσδοκίες ότι η Αγγλία ήταν το ενδιάμεσο στάδιο για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα”,  ενώ ανέφερε ως τη μεγαλύτερη ευκαιρία που δόθηκε ποτέ προς αυτήν την κατεύθυνση, την επίσημη πρόταση της Αγγλίας τον Οκτώβριο του 1915 για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ως κίνητρο για την Ελλάδα να μπει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Σερβίας και εναντίον της Βουλγαρίας και των κεντρικών δυνάμεων. Η πρόταση απορρίφθηκε από την φιλογερμανική κυβέρνηση Ζαϊμη στην Αθήνα και η ειρωνεία είναι, όπως ανέφερε ο Δρ. Ιωαννίδης, ότι στο τέλος η Ελλάδα μπήκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με το μέρος της Αγγλίας χωρίς να πάρει την Κύπρο.
 
Τους δύο ομιλητές παρουσίασε ο κ. Κώστας Βαγγελάτος που είχε και τον συντονισμό της εκδήλωσης, ενώ ο πρόεδρος του Κεφαλλονίτικου Συλλόγου “Κέφαλος” , Νίκος Αλυσανδράτος, που φιλοξένησε τον διήμερο εορτασμό, τόνισε ότι τέτοιες εκδηλώσεις αναβαθμίζουν τους συλλόγους μας, την Ομογένεια και τον Ελληνισμό.
 
Από την πλευρά του πρόεδρος της Ιονίου Πολιτιστικής Ομοσπονδίας Νίκος Μπάρδης τόνισε ότι πρέπει να δώσουμε στους συμπατριώτες μας στην Ελλάδα τη δύναμη “να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους”, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν εκπρόσωποι όλων των επτανησιακών συλλόγων που μετείχαν στην οργανωτική επιτροπή.

kefalonianews.gr

2012-05-29