Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται από την τραγωδία στην Αδριατική με το φλεγόμενο πλοίο «Norman Atlantic» που εκτελούσε το δρομολόγιο από την Πάτρα στην Ηγουμενίτσα και την Ανκόνα. Μισή ώρα μετά τον απόπλου από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας ξεκίνησε η κόλαση φωτιάς με αποτέλεσμα να υπάρξουν 12 νεκροί και 18 αγνοούμενοι (8 Έλληνες, 4 Τούρκοι, 2 Ιταλοί, 2 Σύροι, 1 Γερμανός και 1 Ιρακινός). Το ημερολόγιο έγραφε 28 Δεκεμβρίου 2014. Στο επιβατικό πλοίο που επέβαιναν 499 άτομα, από τα οποία 444 ήταν επιβάτες και 55 μέλη του πληρώματος ξέσπασε πυρκαγιά στο κατάστρωμα των οχημάτων λίγο πριν τις 6:00 το πρωί. Το Norman Atlantic βρισκόταν 44 ναυτικά μίλια βορειοδυτικά της Κέρκυρας.

Το «Norman Atlantic» βρισκόταν στον πορθμό του Οτράντο στην Αδριατική θάλασσα όταν ξέσπασε πυρκαγιά στο γκαράζ του. Στο πλοίο ξέσπασε πανικός, ο πλοίαρχος εκπέμπει SOS και ζητάει άμεση διάσωση των επιβαινόντων, καθώς το πλοίο κινδυνεύει. Το ηχητικό ντοκουμέντο από την στιγμή που το πλοίο Norman Atlantic εκπέμπει σήμα κινδύνου, δημοσίευσε η εφημερίδα La Repubblica. Στο ηχητικό ντοκουμέντο ακούγεται: «Προς όλα τα πλοία, προς όλα τα πλοία! Mayday! Mayday! Σήμα κινδύνου», ακούγεται να λέει και στην συνέχεια λέει την ημερομηνία και την ώρα.

Στο ερασιτεχνικό βίντεο που μπορείτε να δείτε παρακάτω και τράβηξε ένας επιβάτης του πλοίου καταγράφεται η αγωνία, ο φόβος και ο αγώνας των επιβατών για να ξεφύγουν από το φλεγόμενο πλοίο. Οι επιβάτες φορώντας τα σωσίβιά τους περιμένουν να επιβιβαστούν στο ελικόπτερο και να σωθούν. Αλλοι φωνάζουν ονόματα φίλων ή συγγενών τους να δουν αν είναι καλά. Κάποιοι είναι κολλημένοι στις άκρες του πλοίου για να αποφύγουν τους καπνούς, αλλά και το κρύο. Ενας άνδρας φωνάζει «Εδώ έχει ένα μωρό» για δοθεί προτεραιότητα σε αυτό, άλλος ουρλιάζει «Μη σπρώχνετε, σιγά σιγά». Πανικός, τρόμος και συγκλονιστικά καρέ που δείχνουν με τον πιο σκληρό τρόπο την Οδύσσεια των επιβαινόντων.

Τη δική του οδύσσεια, έζησε εκείνες τις μέρες και ο Λευκαδίτης οδηγός Σπύρος Ζαμπέλης καθώς ήταν ένας από τους επιβάτες του μοιραίου πλοίου. Διαβάστε παρακάτω πως μας περιέγραψε τον εφιάλτη που έζησε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε τον Ιανουάριο του 2015, ένα μήνα περίπου μετά το τραγικό περιστατικό.

Συνέντευξη με το Λευκαδίτη οδηγό Σπύρο Ζαμπέλη που σώθηκε από την κόλαση του Norman Atlantic

Ο Σπύρος Ζαμπέλης είναι ιδιοκτήτης-οδηγός φορτηγού, με καταγωγή  από τη Λευκάδα. Αν και μεγάλωσε στην Αθήνα, δεν έχασε την επαφή με τον τόπο καταγωγής του, καθώς τον επισκεπτόταν τακτικά. Εδώ και περίπου τρία χρόνια εγκατέλειψε την Αθήνα και ήρθε στη Λευκάδα,  για να ζήσει με την οικογένειά του, τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά, σε ένα πιο φυσικό περιβάλλον, κοντά στο χωριό Εύγηρος.

Ο  Σπύρος το βράδυ της 27^ης Δεκεμβρίου επιβιβάστηκε  στο Norman Atlantic με το καινούργιο φορτηγό του,  για να κάνει το πρώτο του ταξίδι με αυτό.  Συναντηθήκαμε μαζί του την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου και μας περιέγραψε τον εφιάλτη που έζησε στο φλεγόμενο πλοίο.

Μας μίλησε για τις δραματικές στιγμές που έζησε,  για το πώς σώθηκε από την κόλαση του Norman Atlantic, για όλα τα `περίεργα` που έγιναν κατά την επιχείρηση διάσωσης,  καθώς και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τώρα. Έζησα δύο μέρες στη κόλαση μας λέει, γλίτωσα και τώρα ζω μια νέα...

Να σας ρωτήσουμε καταρχήν πως είναι η υγεία σας σήμερα ένα μήνα μετά τη περιπέτεια που ζήσατε.

Μου χει μείνει κουσούρι το κρύο. Κρυώνω όπου και να είμαι. Είμαι κουκουλωμένος και κρυώνω παρόλο που έχει ζέστη. Αυτό που έζησα δεν φεύγει από το μυαλό μου, ποτέ δεν θα φύγει. Αυτό το πράγμα να μην τύχει ποτέ σε κανέναν. Ποτέ ξανά σε κανέναν.

Το βράδυ εκείνο θα κάνατε το πρώτο ταξίδι με το καινούργιο φορτηγό- ψυγείο που είχατε αγοράσει.

Είχα κάνει αντικατάσταση στο φορτηγό μου. Είχα πάρει ένα μεταχειρισμένο καινούργιας τεχνολογίας αυτοκίνητο, για να μπορώ να δουλέψω πιο καλά. Το είχα δύο μήνες και το ετοίμαζα για να κάνει το πρώτο του δρομολόγιο. Δεν τα κατάφερα να κάνω το πρώτο του ταξίδι.

Ο προορισμός  σας  εκείνο το βράδυ ποιος ήταν;

Εγώ μπήκα από την Πάτρα, μέσω Ηγουμενίτσας για την Ανκόνα και από εκεί θα πήγαινα  στην Αυστρία όπου θα ξεφόρτωνα το φορτίο με τα πορτοκάλια που μετέφερα.

Φωτογραφία από το γκαράζ του Norman Atlantic με το καινούργιο φορτηγό του Σπύρου

Σας έκανε κάτι εντύπωση όταν ξεκινήσατε με το καράβι αυτό, εκείνη τη βραδιά; Πριν συμβεί οτιδήποτε.

Απλά το καράβι ήταν ανέτοιμο. Προσωπικό δεν υπήρχε. Ένας ηλεκτρολόγος ήτανε μόνο, που περιμέναμε να μας δώσει ρεύμα για να βάλουμε στα ψυκτικά μηχανήματα. Περιμέναμε, περιμέναμε, κάποια στιγμή ήρθε, μας έφερε τη μπαλαντέζα με το ρεύμα, το βάλαμε και ανεβήκαμε επάνω στις καμπίνες. Τους οδηγούς, πάντα ως εύκολα θύματα, τους βάζουν τέσσερεις, τέσσερεις στην καμπίνα, για να πουλήσουνε καμπίνες στους επιβάτες.

Είδες  μετανάστες να έχουν μπει λαθραία στο πλοίο

Όταν μπαίνουν τα φορτηγά είτε στη Πάτρα είτε στην Ηγουμενίτσα τα περνάνε από σκάνερ και τα ελέγχουν λεπτομερώς. Άκουσα όμως ότι υπήρχαν. Δεν είδα όμως.

Όταν εκδηλώθηκε η φωτιά που ήσασταν εσείς; Ειδοποιηθήκατε έγκαιρα; Πώς ήταν η κατάσταση εκείνη τη στιγμή;

Στην καμπίνα του καραβιού. Δεν μας ειδοποίησε κανείς. Μπήκαν οι καπνοί μέσα στην καμπίνα και ξυπνήσαμε. Και συγκεκριμένα εμένα με ξυπνήσανε οι συγκάτοικοι της καμπίνας. Δεν χτύπησε ο συναγερμός, δεν χτύπησε τίποτα..Άκουσα  γύρω στις 5.30, είκοσι λεπτά περίπου αφότου εγκατέλειψα την καμπίνα μου, κάποια ειδοποίηση, σχεδόν ανεπαίσθητη όμως, γιατί μέσα στον όχλο και στον πανικό που επικρατούσε, δεν ακούστηκε τίποτα..

Η κατάσταση ήτανε για τον κόσμο ανεξέλεγκτη. Επικρατούσε πανικός. Κάποιος ναύτης ήταν που άνοιξε τα κουτιά με τα σωσίβια. Πήραμε τα σωσίβια και περιμέναμε. Μετά ξεκίνησε η φωτιά από κάτω να γίνεται αισθητή, καθώς και από τις καμπίνες, δεξιά και αριστερά. Από παντού μας έπνιγε ο καπνός. Ξέσπασε και φωτιά και εκεί πέρα στο σημείο που ήμουν. Ο κόσμος τότε πανικοβλήθηκε και προσπαθούσε να ανεβεί  σε έξαλλη κατάσταση στα επάνω ντεκ. . Όταν ανεβήκαμε εκεί, αντιμετωπίσαμε το χαλάζι, τον αέρα και τα κύματα. Όσοι μπορέσαμε και όσοι προλάβαμε, κρατηθήκαμε από τα πίσω κάγκελα του καραβιού και προσπαθούσαμε να κρατήσουμε την ισορροπία μας γιατί το καράβι κουνιόνταν  πάρα πολύ λόγω των κακών καιρικών συνθηκών.

Πως κρίνετε την αντίδραση του πληρώματος ;

Δεν υπήρχε καμία αντίδραση του πληρώματος. Ότι κάναμε, το κάναμε μόνοι μας.  Εγώ βγήκα από την καμπίνα μου ακριβώς στις 5. 10. Τα πρώτα βίντεο που ανέβηκαν στο ιντερνέτ  είχαν τραβηχτεί στις 4 τα ξημερώματα. Γεγονός που σημαίνει ότι δεν υπήρχε καμία ενημέρωση από τα μέλη του πληρώματος στο διάστημα αυτό της μίας ώρας και δέκα λεπτών που η πυρκαγιά μαινόταν.

Το ελληνικό πλήρωμα του καραβιού το γνωρίζαμε. Αυτό ήταν πλοίο με ιταλική σημαία ναυλωμένο από την ΑΝΕΚ. Στο καράβι αυτό εκτός από τον Ιταλό καπετάνιο, υπήρχε και ένας  Έλληνας καπετάνιος. Υπήρχε και το ελληνικό το πλήρωμα. Οι Έλληνες έκαναν τη φόρτωση του καραβιού, γιατί δεν γνωρίζανε οι Ιταλοί. Επίσης είχαν βάλει Έλληνα μάγειρα και στους χώρους υποδοχής και στα μπαρ Έλληνες υπαλλήλους, που τους είχανε αποσπάσει από άλλα καράβια.

Το Norman Atlantic από πότε ήταν ακυβέρνητο;

Από τις 5.00 το πρωί πού βγήκα από την καμπίνα ήταν ακυβέρνητο το καράβι. Η φωτιά πιστεύω προκάλεσε την μηχανική βλάβη. Ο Α` μηχανικός έφυγε με την πρώτη  σωστική λέμβο πριν τις 5.00. Και να μην προκλήθηκε μηχανική βλάβη από την φωτιά την προκάλεσε ο ίδιος όταν έφυγε από το καθήκον του και δεν κάθισε να βοηθήσει. Το πλήρωμα εγκαταλείπει τελευταίο σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτοί κοιτάξανε ο καθένας το τομάρι του.

Πότε είδατε ότι έχετε βοήθεια;

Ποτέ! Βοήθεια δεν είχαμε από πουθενά. Γύρω στις 6 το πρωί, (δύο ώρες μετά το συμβάν) μίλησα εγώ προσωπικά με τον καπετάν Παύλο, τον Έλληνα καπετάνιο, ο οποίος μου απάντησε ότι ακόμα δεν έχει αποφασιστεί καμία επιχείρηση διάσωσης, γιατί, όπως τον ενημέρωσε και  ο Ιταλός καπετάνιος, περιμένουν ακόμα να δουν ποιος θα αναλάβει τη διάσωση. Η Ελλάδα ή η Ιταλία. Εφόσον πήραν την απάντηση ότι θα αναλάβει η Ιταλία, αφαιρέσανε από τον Έλληνα καπετάνιο και τον ασύρματο και ότι άλλο υπηρεσιακό είχε και έτσι έμεινε ένας απλός επιβάτης. Του απαγόρεψαν να κάνει οποιαδήποτε κίνηση. Ότι έκανε ο άνθρωπος το έκανε με το κινητό του. Αποφάσισαν την ευθύνη της διάσωσης να αναλάβει ο Ιταλός καπετάνιος και  τη  διαχείριση της επιχείρησης  η Ιταλία.

Σκέφτηκες την ώρα του πανικού, τη διαφυγή της  θάλασσας,  να επιβιβαστείς στο βαρελάκι για να μπεις σε λέμβο όπως έκαναν κάποιοι συνεπιβάτες σου μεταξύ των οποίων ο ένας δεν τα κατάφερε;

Όχι. Εγώ όχι. Λόγω εμπειρίας, επειδή ταξιδεύω με τα καράβια και γνωρίζω κάποια πράγματα, δεν σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή να πέσω. Αργότερα το βράδυ ναι. ..ίσως κάποια στιγμή να μου πέρασε από το μυαλό σαν σκέψη. Απλά, εκείνη τη στιγμή,  είχα φτιάξει ένα σχέδιο μέσα στο μυαλό μου, για το πώς θα αντιδρούσα σε περίπτωση που βούλιαζε το καράβι. Δηλαδή είχα προχωρήσει στο τι θα γινόταν μετέπειτα. Μέχρι  εκείνη τη στιγμή, λοιπόν, δεν είχα σκεφτεί  κάτι τέτοιο.

Ο Σπύρος διακρίνεται στο 20'' να περπατάει και να κατεβαίνει τις σκάλες

Γνωρίζατε αν  υπήρχαν συνάδελφοι σας, οδηγοί, στα γκαράζ του πλοίου, οι οποίοι κοιμόνταν μέσα στα φορτηγά τους;

Ναι.. το γνώριζα, γιατί μέχρι τις 3.00 τα ξημερώματα ήμασταν μαζί. Γνώριζα ότι ήτανε ταλαιπωρημένοι από τη δουλειά και πήγανε και κοιμηθήκανε στο αυτοκίνητο για να ξεκουραστούν. Έχουμε καλή σχέση οι συνάδελφοι στη δουλειά. Είμαστε δεμένοι. Με τον Γιάννη Σοφό και τον Απόστολο Νικολάρα που αγνοούνται είμαστε μαζί μέχρι περίπου τις 3.00 το πρωί. Εγώ πήγα στην καμπίνα μου και αυτοί στα αυτοκίνητα τους. Σε αυτή την ιστορία αυτό είναι το μεγάλο κρίμα. Εγώ τα παιδιά μου τα αγκάλιασα. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν από τρία παιδιά ο καθένας. Αυτό είναι το μεγάλο δράμα.

Συνήθιζες εσύ να κοιμάσαι κάποιες φορές στο φορτηγό σου;

Κάποιες φορές ναι κοιμόμουνα και εγώ μέσα στο φορτηγό μου. Απλά τώρα έτυχε να επιλέξω  να πάω στην καμπίνα. Έτυχε. Βρήκα δικούς μου ανθρώπους, πιο γνωστούς και ταιριάξαμε μέσα στην καμπίνα. Είναι καθαρά θέμα τύχης. Καθαρά θέμα τύχης. Γιατί όταν πάς σε μία καμπίνα με τέσσερεις ανθρώπους που δεν γνωρίζεις, δεν ξεκουράζεσαι.. Εντωμεταξύ τα καράβια βγαίνουνε το βράδυ στην Ανκόνα. Εκτός δηλαδή από την ταλαιπωρία και την αϋπνία που έχουμε, αφού δεν κοιμόμαστε μέσα στις καμπίνες, έχουμε και την ταλαιπωρία της νύχτας που ακολουθεί. Γιατί βγαίνουμε άυπνοι και ξενυχτάμε στη συνέχεια

Μετά την εκδήλωση της φωτιάς ήσασταν μόνος σας ή βρισκόσασταν μαζί με άλλους συνάδελφούς σας;

Ήμουν  με συναδέλφους. Ξεκινήσαμε και  κάναμε παραχώρηση όταν μας είπαν ότι έρχονται τα σούπερ πούμα.  Είχαμε και το ελληνικό πλήρωμα του καραβιού που το γνωρίζουμε όπως σας είπα. Από αυτούς μάθαμε ότι θα γίνει η διάσωση με σούπερ πούμα και με οτιδήποτε άλλο βρεθεί. Τότε αποφασίσαμε όλοι μαζί, να φύγουνε πρώτα τα γυναικόπαιδα. Κάτσαμε στην άκρη και  βοηθήσαμε όσοι μπορούσαμε και όσο μπορούσαμε. Προσπαθούσαμε να κόψουμε το κρύο από πάνω μας και τη βροχή. Σταθήκαμε δηλαδή σε κάποιο σημείο στη γέφυρα, μέχρι να πάρει φωτιά και αυτό, και μετά σε κάποια άλλα σημεία ώστε να προστατευτούμε από τη κακοκαιρία.

Περιέγραψε μας την επιχείρηση διάσωσης. Υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση;

Η διάσωση με τα ελικόπτερα Ιταλικά Super Puma ξεκίνησε και μετέφεραν 1-2 άτομα. Τότε επικράτησε στο πλοίο ότι όσοι προλάβουνε και φύγουν, φύγανε, η επιχείρηση διάσωσης δεν θα μπορέσει να σώσει όλο τον κόσμο. Υπήρξε μεγάλη απογοήτευση. Όταν ξεκίνησαν και ήρθαν δύο φορές τα Ελληνικά Super Puma και μετέφεραν 6-7 άτομα άρχισαν και οι Ιταλοί και μπράβο τους,  να μεταφέρουν πιο πολύ κόσμο. Το βράδυ δεν σταμάτησε η επιχείρηση αλλά ήρθε 4 φορές το Super Puma και πήρε κόσμο.

Ακούστηκαν κάποια περιστατικά όπου άντρες πήγαν να διασωθούν παίρνοντας τη σειρά από τα γυναικόπαιδα..

Τα άκουσα. Δεν τα είδα. Αφού δώσαμε προτεραιότητα να σωθούν πρώτα οι πιο αδύναμοι είμαστε σε σημείο για να προφυλαχτούμε από τα άσχημα καιρικά φαινόμενα ώσπου να έρθει η σειρά μας να φύγουμε. Το πιστεύω όμως γιατί πάνω στον πανικό του ο καθένας δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνει.

Είχατε κάποια πληροφόρηση για την πορεία της επιχείρησης διάσωσης. Πως είδατε το ότι ενώ ήσασταν δίπλα στην Αλβανία αποφασίστηκε το πλοίο να ρυμουλκηθεί  στην Ιταλία.

Όταν ξέσπασε η φωτιά και βγήκαμε από την αριστερή πλευρά το πλοίο φαινόταν ότι είναι μεσοπέλαγα, αλλά από την δεξιά μεριά του πλοίου φαινόταν με γυμνό μάτι η Αλβανία. Πιστεύαμε ότι θα πηγαίναμε εκεί. Να πω ότι όταν πήρα τηλέφωνο και ενημέρωσα τους δικούς μου το σήμα ήταν Ελληνικό. Που σημαίνει ότι ήμασταν μέσα στην Ελλάδα. Τώρα γιατί δε έγινε κάποια ενέργεια ώστε ή  να γυρίσουμε στην Ελλάδα ή να πάμε πλησιέστερα στην Αλβανία, αυτό ας το κρίνουν άλλοι. Το θέμα είναι γνωστό και είναι ενημερωμένοι όσοι ασχολούνται με την υπόθεση. Ας ελπίσουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη. Πιστεύω πως αν λειτουργούσαν σωστά τα πράγματα και αν ήταν Έλληνας ο καπετάνιος δεν θα υπήρχαν θύματα ούτε μεγάλη ζημιά. Όταν ταξιδεύω με Super Fast και κάνω μπάνιο με ζεστό νερό, μας παίρνουν τηλέφωνο γιατί βλέπουν από τους αισθητήρες ανεβασμένη τη θερμοκρασία. Στο  Norman Atlantic  υπήρχαν αισθητήρες αλλά δεν λειτούργησε τίποτα. Και η πυρασφάλεια είχε πρόβλημα. Στο ανοιχτό κατάστρωμα υπήρχαν πυροσβεστικές φωλιές που τις ανοίξαμε για να βοηθήσουμε στην κατάσβεση και δεν δούλεψε τίποτα. Ένας Έλληνας καπετάνιος πιστεύω ότι θα έπαιρνε πρωτοβουλία και θα γύρναγε το καράβι είτε στη Κέρκυρα είτε στην Ηγουμενίτσα.

Το βράδυ με τη φωτιά στο καράβι πως ήταν

Δεν τελείωνε. Φούντωνε η φωτιά, έρχονταν και τα ελικόπτερα και την φούντωναν ακόμα περισσότερο με τον αέρα από τους έλικες. Απλά δίναμε χρόνο στον εαυτό μας και περιμέναμε...

Πότε φύγατε  από το Norman Atlantic

Την Δευτέρα στις 1.15 το μεσημέρι έφυγα με Ιταλικό ελικόπτερο. Ήμουν από τους τελευταίους που εγκατέλειψαν το πλοίο. Μας πήγαν στο San Giorgio, πλοίο του Ιταλικού Στρατού και από εκεί στο Μπρίντεζι. Στο San Giorgio είχε έρθει εισαγγελέας και αστυνομία της Ιταλίας και μας ανάγκασαν να δώσουμε κατάθεση για το τι είχε γίνει. Μας είπαν ότι θα κρατούσε πέντε λεπτά για τον καθένα.  Ήμασταν 210 περίπου άτομα εκεί. Το αρνηθήκαμε γιατί έτσι θα χάναμε και την επόμενη μέρα. Μάλιστα όταν φτάναμε και άνοιξε ο καταπέλτης μας είπαν ότι αν δεν δώσουμε κατάθεση δεν θα πηγαίναμε πουθενά. Τότε ήταν που κάναμε την επανάσταση μας, σαν ναυαγοί, σαν Έλληνες, σαν ταλαιπωρημένοι άνθρωποι που εξακολουθούσαν να τους ταλαιπωρούν. Λίγο τις αρπάξανε εκεί οι Ιταλοί. Δεν υπήρχε τίποτα να μας κρατήσει εκείνη τη στιγμή που πιάσαμε στεριά. Απαιτήσαμε να πάμε κάπου ζεστά να δούμε τι θα γίνει, καθώς μας φρόντισαν οι άνθρωποι στο San Giorgio, μας έδωσαν κουβέρτες, φαγητό και τρόπο να επικοινωνήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά ήταν καράβι στρατιωτικό, κάτω κοιμόμασταν..

Την άλλη μέρα μας πήγαν στο αεροδρόμιο από όπου επιστρέψαμε στην Αθήνα.

Οι διασωθέντες στο San Giorgio

Με την οικογένεια σας είχατε επικοινωνία;

Τους πήρα την Κυριακή τα ξημερώματα όταν βγήκα από την καμπίνα και τους ενημέρωσα. Η επόμενη επικοινωνία ήταν στις 7.00 το απόγευμα της ίδιας μέρας με δανεικό τηλέφωνο καθώς είχα μείνει από μπαταρία και μετά την επόμενη μέρα το βράδυ.

Πως ζήσατε τις ώρες αγωνίας με το σύζυγο σας να είναι στο φλεγόμενο καράβι(ρωτάμε την σύζυγο του Σπύρου)

Τρελαθήκαμε, με πήρε  τηλέφωνο 5.20 το πρωί,  ενώ θα μιλάγαμε κανονικά το απόγευμα και μου είπε τι συμβαίνει και ότι βγαίνουν φωτιές από τα τζάμια. Άρχισα να φωνάζω γιατί κατάλαβα ότι η φωτιά έχει προχωρήσει και ότι εκεί θα γίνει μεγάλη καταστροφή. Τη δεύτερη μέρα δεν επικοινώνησε και άρχισα να ανησυχώ. Ήξερα ότι είναι δυνατός αλλά με τόσο άσχημα καιρικά φαινόμενα μεσοπέλαγα, φοβήθηκα μήπως λυγίσει από τον καιρό..

Ελπίζω τώρα να προχωρήσουν οι διαδικασίες αποζημίωσης ώστε ο Σπύρος να μπορέσει να ξαναδουλέψει. Δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε και δύο παιδιά, καταλαβαίνετε..

Σπύρο τι γίνεται τώρα με τις αποζημιώσεις;

Αποζημιώσεις δεν υπάρχουν. Δε μας έχουν πει τίποτα. Δε μας έχουν ενημερώσει. Περιμένουμε να μπουν οι Έλληνες πραγματογνώμονες μέσα και θα μας καλέσουνε, έτσι μας λένε. Νομίζω  το θέμα ξεχάστηκε. Έχει περάσει ένας μήνας και δεν έχω δει κάτι. Ακόμα δεν έχουν ανοίξει το καράβι, ακόμα δεν έχουν κάνει πραγματογνωμοσύνη για το αν είναι κατάλληλο να ταξιδέψει στο Μπάρι που είπαν ότι θα το ρυμουλκήσουν, ακόμα είναι πίσω σε πολλά και έχουν αφήσει κενά. Εμείς εκεί αφήσαμε τους αγώνες μιας ζωής τόσο του πατέρα μου όσο και δικού μου. Καταστραφήκαμε. Δεν έχουμε την αποθήκη του χρήματος στην τράπεζα. Εγώ είχα χρεωθεί. Δουλεύαμε μεροδούλι, μεροφάι. Με ότι μας έμενε προσπαθούσαμε να ζήσουμε. Τώρα τα χάσαμε όλα. Τώρα δεν δουλεύω.

Φοβάμαι ότι μπορεί να μην ξαναγίνει η ζωή μου όπως πριν. Ποιος θα μας αποζημιώσει; Από ότι έχω καταλάβει κοιτάζουν να ρίξουν ο ένας τα βάρη στον άλλον. Κατά την γνώμη μου το αλαλούμ με τις λίστες των επιβατών το προκάλεσε η Ιταλική εταιρεία ώστε να τα ρίξουν στην ΑΝΕΚ. Επίσης άκουσα ότι κατηγόρησαν τα φορτηγά ότι ήταν υπέρβαρα και έκαναν τριβή μεταξύ τους και προκάλεσαν την φωτιά. Αστεία πράγματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κατηγορήσουν κάποιο φορτηγό. Πάντα θα φταίει ένα φορτηγό. Δεν ξέρω πάλι πως θα το εκφράσουν αυτό...

Από πού νομίζεις ότι μπορεί να προκλήθηκε η φωτιά; Αυτό που ειπώθηκε ότι μπορεί να προκλήθηκε βραχυκύκλωμα από τις ηλεκτρικές παροχές του πλοίου προς τα  φορτηγά ψυγεία..

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το ρίξουν σε ένα ψυκτικό μηχάνημα. Το λόγο όμως δεν τον γνωρίζω. Πάντα για όλα φταίνε τα ψυγεία. Τον απώτερο λόγο όμως δεν τον ξέρω.

Κάποιο  οικονομικό βοήθημα δεν σας έχουν δώσει;

Όχι. Δεν μας έχουν πει τίποτα ούτε από την εταιρεία, ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από πουθενά. Ασχολούνται με τις εκλογές.

Να ευχηθούμε τώρα που τελείωσαν οι εκλογές να βοηθήσει και η νέα κυβέρνηση ώστε να πάρετε τις αποζημιώσεις σας για να μπορέσετε να εργαστείτε και πάλι.

Το πότε δεν ξέρουμε.. Ξεχάστηκε το θέμα. Τα  μεγάλα ΜΜΕ ασχολήθηκαν μέχρι να πουλήσουν. Αυτή είναι η αλήθεια.

Έχετε κάνει κάποιες ενέργειες ομαδικά;

Έχουμε πει με το σωματείο των φορτηγών ότι θα βάλουμε δικηγόρους.

Έχετε να μας πείτε κάτι άλλο

Κατά πρώτον ψάχνουμε να βρούμε και άλλα άτομα. Άτομα που δείχνουν σε βίντεο ότι υπάρχουν πάνω στο κατάστρωμα του καραβιού και δεν ξέρουμε πού έχουν πάει. Πηδήξανε στη θάλασσα; Ήτανε μέρα, θα τους βλέπαμε, ήτανε και άλλα καράβια εκεί, κάποιος θα τους έβλεπε. Δεν ξέρω τι να υποθέσω..

Για μένα σαν επιζών που έχω χάσει φίλους συναδέλφους, με ενδιαφέρει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Όταν είσαι δίπλα, ένας άνθρωπος που διψάει τον πας δίπλα που έχει πηγάδι, δεν τον πας στην άλλη μεριά νε πιει νερό, και εφόσον είσαι δίπλα. Γιατί να χαθούν τόσες ζωές. Ας πούμε ότι είναι συμφέροντα και ψιλά γράμματα που δεν πρόκειται να καταλάβουμε και να μάθουμε ποτέ. Και αυτό είναι το χειρότερο να ξέρεις.

Κάνουμε 5500χλμ. το δρομολόγιο την εβδομάδα με  όλες τις άσχημες καιρικές συνθήκες και δεν έχουμε πάθει ποτέ τίποτα. Και να το πάθουμε επειδή το θέλουν κάποιοι άλλοι, γιατί το κάνανε κάποιοι άλλοι, αυτό είναι το γαμώτο..

Ας ελπίσουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη

Το κυριότερο.

Να ευχηθούμε ότι καλύτερο σε σένα και στην οικογένεια σου. Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας και ζητάμε συγνώμη που ξαναφέραμε στην μνήμη σας τις άσχημες στιγμές που ζήσατε .  

29/12/2018 02.00